απόψε λεω να μη κοιμηθούμε...

 απόψε λεω να μη κοιμηθούμε... να πάμε κατ' ευθείαν για δουλειά....

απόψε και με λίγη φαντασία, θα μοιάζει με φιλμάκι γαλλικό

χρειάζεται αυτή η διαδικασία, μήπως μπορέσω και σου πω το σ' αγαπώ....

ιλυ............................

της αγάπης τα φτερά....

αγάπη μου, αγαπούλα μου,

μεγάλη μου λατρεία,

εμείς οι δυο θα γράψουμε

την πιο όμορφη ιστορία...

Ιλυ......

όρια ....

 τα γράμματα στον "τοίχο" είναι λίγο -πολυ μια τέχνη παραβίασης των ορίων που μας βάζει η καθημερινή μας ζωή, οι κοινωνικές μας συνθήκες....για μια Μούσα που έχει μπει  βαθειά μέσα....στα έγκατα της γήινης ψυχής μου .... νομίζω ότι είμαι αυτά που γράφω...ο κάθε τοίχος είναι κάτι σαν ανάγκη προσευχής ....

Ιλυ .......

 

δες απ’ τα μάτια μου να δεις τι βλέπω...

 ηλιοβασίλεμα....εκει που ο ήλιος αφήνει τα βλέμματά μας να τον αγναντεύουμε κατάματα....

οι αποχρώσεις του πορτοκαλι, του κίτρινου, του κόκκινου, του σκούρου ξεδιπλωνονται ....φέρνοντας το τελος της δουλειάς, τη σμίξη του ένα και ένα κάνει ένα, το παιχνίδι του έρωτα.....μιά ομορφιά που βιώνουμε και αγαπάμε....

Ιλυ........

δες απ’ τα μάτια μου να δεις τι βλέπω...

συνέβη στην Αθήνα.....

συνέβη στην Αθήνα.....
πάνω στο δρόμο που ανθίζουνε τα κρίνα
μεθά ο αγέρας, μεθάνε και τα κρίνα
κι ό,τι αγαπάμε γεννιέται στην Αθήνα....


Ιλυ....

επικοινωνία.....

 

η καλύτερη σωματική επικοινωνία.....

αμήχανα.....

θέλω ένα φιλί

μόνο ένα φιλί

η ζωή δανεική και μικρή

μα στα χείλη σου μοιάζει μεγάλη

θέλω ένα φιλί.....

 ιλυ........αμήχανα λίγο.....

γλυκά......

 

γεύση....

 μια βδομάδα που ο καιρός μοίραζε τις ώρες σε καλοκαίρια και φθινόπωρο, ο ελληνικός σου είχε τη γεύση σου.....

πόρτα απαγορευμένη.....

ήταν το στόμα σου πόρτα απαγορευμένη, λέξεις αγέννητες, που έφερες και άφησες εδώ...

μάζεψες τους ήχους κι έφυγες...πήρες και τόν ουρανό....μου λείπεις......

ήταν τα χείλη σου ... και αγαπηθήκαμε...ανάμεσα σε βουνό και θάλασσα.....

Ιλυ.,.....

πρωινή άπνοια....

 

Ιλυ...............................

στην άμμο....

 

δεν γράφονται στην άμμο....

χαμόγελο και άνθρωπος...

 

Καλο βράδυ....

 

ταιριαστό....

σεργιάνι οι δυο τους έχουν βγει,
ποιος ξέρει τι θα συμβεί
ποιος ξέρει τι θα ειπωθεί,
ίσως έχουν ερωτευτεί!!!..
τα μυστικά τους να πουν
μέχρι να ξανασυναντηθούν,
μα είναι κοινό μυστικό,
είναι ζευγάρι ταιριαστό....

Ιλυ.....

η ανάσα.....

 

ανεβαινω ανηφοριές...

στον κόσμο δεν υπάρχει άλλη τέτοια ομορφιά,

ανεβαίνω σκαλοπάτια, ανεβαίνω ανηφοριές
για να ιδώ τα δυο της μάτια, που μ’ ανάψανε φωτιές

Ιλυ.........

με δυό λόγια θα στο πω ....

 

με δυό λόγια θα στο πω ...έλα ανθέ μου με τα μένα, ρίξε φως μου ένα βλέμμα....

επαναπατρισμός.....

 

Ιλυ........

μοιράζουν στη γειτονιά...

 27 Αυγούστου, τιμάται ο Άγιος Φανούριος, συνηθίζεται οι νοικοκυρές να φτιάχνουν φανουρόπιτες, τις οποίες μοιράζουν στη γειτονιά αφού ευλογηθούν πρώτα από την εκκλησία....

Υλικά:

1 κούπα σπορέλαιο

3 (περίπου) κούπες αλεύρι (που φουσκώνει μόνο του)

1 κούπα ζάχαρη

1 κούπα φυσικό χυμό πορτοκάλι

1 κουταλάκι γλυκού σόδα

1/2 κούπα καρύδι κομμένο μέτριο

1/2 κούπα σταφίδα ξανθή

1/2 κουταλάκι γλυκού γαρίφαλο

3/4 κουταλάκι γλυκού κανέλα

Παραλλαγή: Μπορείτε να παραλείψετε τη σόδα και να προσθέσετε βανίλια σε σκόνη ή μερικές σταγόνες νερό (για τα δάκρυα της Παναγίας).

 

για ενα ομορφο βραδυ...

 

κατεβαίνοντας απ' τα ψηλά....

να ξαναρθείς στο περιβόλι μας, κάτω απ' τη σκιά του

απ’ τα ψηλά των λουλουδιών τα ικριώματα

να κυνηγήσει πάλι η μελισσουργός αγάπη σου....

Ιλυ.........ΜελισσΆνθη......

μόνο για σένα......

ελα
για να σου πω ένα τραγούδι
Ερωτευμένο
που έχω γράψει εγώ
μόνο για σένα
ελα
για να σου πω πως με έχεις κάνει
Ευτυχισμένο

ζησε σε μια καρδιά που έχει γραμμένο το όνομά σου
και χτυπάει και πονάει μόνο για πάρτη σου
Νιώσε
Αληθινά
πόσο μ' αγγίζει το άγγιγμα σου

Ιλυ.........αληθινά.....

άκου......

 Καλημέρα καρδιά μου 

να μιλησω....

 

ακινησίες....

 

Ily.......

 

Ily......................

 

αν αγαπάς ένα λουλούδι.....

αν αγαπάς ένα λουλούδι που βρίσκεται σ’ ένα αστέρι, νιώθεις γλυκά τη νύχτα όταν κοιτάζεις τον ουρανό....όλα τα αστέρια είναι ανθισμένα.....

Ιλυ........ Αστέρι ...

«γλυκά» στο προσκήνιο.....

 ....σήμερα λένε....

Ιλυ.........

ουρανέ.....

 

για μια μαύρη ματιά...

θέλει ο έρωτας και ο θάνατος ψυχή
πεσ' το κι άρχισε ουρανέ μου μια βροχή
φλέβα η ζωή που γρήγορα χτυπά......

ιλυ......................Μάτια μου.......

 

Ιλυ..........................................

σε ξέρω....

είναι φορές που ήθελα να ‘σουνα εδώ, που σε έψαχνε η καρδιά μου απεγνωσμένα.....

και τι δε θα ‘δινα για λίγο να δω, την ομορφιά όταν γελάς, το χάδι που κερνάς, τον πόνο που γιατρεύεις...

μαζί περπατήσαμε σ' ένα όνειρο....ιλυ.......

κοίτα τον καιρό.....

 

για χάρη σου.....

 

γεννήθηκα.... για να Σ' Αγαπώ......

 

καλό βράδυ καρδούλα ...

γεννήθηκες με όνειρα και δίχως αυταπάτες,

φίλτρα δεν είχες μαγικά που αλλάζουν τους ρυθμούς,

ήταν ο δρόμος σου μακρύς, στενό το μονοπάτι

κι ο έρωτας μετέωρος...

σήκωνες το πόδι σου να βρεις το σκαλοπάτι

να σ' ανεβάσει μια στιγμή σε μέρη φλογερά

όνειρα μύρια, τολμηρά, οι στίχοι της ζωής μας

κι όλα εκείνα που πονούν αξίζει να τα ζεις...

είναι στιγμές που ονειρεύομαι πως μπορώ ακόμα να ονειρεύομαι...

ιλυ..........

E ciò che provo è Solamente amore....

 Se tu fossi nei miei occhi per un giorno

Vedresti la bellezza che piena d'allegria

Io trovo dentro gli occhi tuoi

E ignoro se è magia o realtà.

Se tu fossi nel mio cuore per un giorno

Potresti avere un'idea

Di ciò che sento io

Quando mi abbracci forte a te

E petto a petto, noi

Respiriamo insieme

Protagonista del tuo amor

Non so se sia magia o realtà

Se tu fossi nella mia anima un giorno

Sapresti cosa sento in me

Che m'innamorai

Da quell'istante insieme a te

E ciò che provo è

Solamente amore.

Da quell'istante insieme a te

E ciò che provo è

Solamente amore.....

ti Amo...........

cinema Paradiso......

 

και υπάρχει μια καρδιά που σε σκέφτεται, για να μην έχεις αϋπνίες.......

περπάτησα στο δρόμο σου.....

 περπάτησα στο δρόμο σου για να σε συναντήσω....

..μου λείπεις μάτια μου και χάνομαι τα βράδια,...

μπαινοβγαίνεις στ' όνειρό μου ... κρυφά

και δε μ' αφήνεις .... να δω το πρόσωπό σου....

Ιλυ.........

βουτιές...

μη με πλησιάζεις με όλη την αλήθεια,
μη μου φέρεις τον ωκεανό αν διψάσω,
ούτε τον ουρανό αν γυρέψω φως...
φέρε μου έναν ψίθυρο, λίγη δροσιά, έναν κόκκο,
όπως τα πουλιά ραμφίζουν σταγόνες από τη λίμνη,
και ο άνεμος ένα σπυρί αλάτι.....

χείλια και χείλια.....

ήσαν χείλια δύο

κι άλλα δύο χείλια

τα αρσενικά ήσαν ένα

ένα και τα θυλικά

σμίξανε χείλια και χείλια

τέσσερα τα χείλια

και έγιναν ζευγάρι ένα......

Ιλυ........................

παραμιλώντας.....

Κυρία, θα σε αγγίξω με το νου μου,

θα σε αγγίξω και θα σε αγγίξω και θα σε αγγίξω,

ώσπου να μου δώσεις

ξαφνικά ένα χαμόγελο, συνεσταλμένο άσεμνο....

Ιλυ..............

τα μαργαριτάρια είναι σπάνια.....

 

ελκυστική .......

ορισμένοι άνθρωποι έχουν αντικειμενικά πιο ελκυστικές φωνές από άλλους.....οι Γάλλοι το αποκαλούν "voix de chambre à coucher"....είναι μια βαθιά, αισθησιακή φωνή ......

Ιλυ..........

ένας πιστός....

 Οι ποιητές κλειστήκανε στο σπήλαιό τους

δε βγαίνουν

φοβούνται

δεν παραδίδουν τίποτα –

Με ποιόν με ποιόν να μιλήσω;

Κρατά γερά το μυστικό ο Παπαδίτσας

παίζει

βγαίνει απ’ το παράθυρο σαν το πουλί

βρέχεται ξαναμπαίνει –

Με ποιόν λοιπόν να μιλήσω;

Ο Σαχτούρης μαζεύει με ένα φακό τις λέξεις του

ταχτοποιεί σε δέντρα τα συμβάντα

χτυπάει μετά τη χορδή του

ξαφνιάζεται σαν το μικρό παιδί –

Με ποιόν λοιπόν να μιλήσω;

Χάθηκε ο Αναγνωστάκης στο Βορρά

ούτε ένα θρήνο νέο

λες και να πέθανε τώρα αλήθεια

ούτε ένα Χάρη δεν κλαίει ούτε τον ήλιο.

Με ποιόν λοιπόν να μιλήσω;

Ο Δούκαρης ένας πιστός του εαυτού του

έτοιμος για σφαγή ο Καρούζος

χτυπάει το άδειο γκόγκ η Ελένη Βακαλό –

Κανείς δεν αποκρίνεται.

Με ποιόν με ποιόν να μιλήσω;

Κανέναν άλλο δε θυμάμαι πια

παρά στ’ αυτιά μου ακούω φωνές

του Χριστοδούλου

μ’ ένα φανάρι τριγυρνά σ’ άγνωστους διαδρόμους

κραυγάζοντας ....

Γιώργο μου Γαβαλά πού είσαι;

είμαι εδώ κοντά σου – μόνος.

Με ποιόν με ποιόν να μιλήσω;

Ιλυ.......

 

να έχεις ένα όμορφο βράδυ ΟΜΟΡΦΙΆ.....

στ' ορκιζομαι....

 

γιασεμιά.....

 

όνειρό μου και ζωή μου......

 

Ιλυ.................................................

αμφιβολίες....

αμφιβολίες

το μυαλό μου βασανίζουνε πολλές

αμφιβολίες τρελές

αν μ' αγαπάς τώρα που είσαι μακριά μου

αν με θυμάσαι όπου πας

αν νοσταλγείς την αγκαλιά μου

ή τώρα πια δε μ' αγαπάς....

αμφιβολίες?....perché!!!!...

 Ιλυ..........οο ......

ευτυχισμένο όνειρο ...

  Κρατώντας τα χέρια σε ένα όνειρο σημαίνει εγγύτητα με το άτομο του οποίου τα χέρια ονειρευτήκατε. Πιθανότατα, αυτό το άτομο είναι το πιο αξιόπιστο στήριγμα στη ζωή και αξίζει να αρχίσετε να τον εκτιμάτε.

ιλυ..................................

"Ιφιγένεια εν Αυλίδι"

 ένα από τα κορυφαία κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου είναι η «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη που θα παιχτεί την Παρασκευή και το Σάββατο 19-20 Αυγούστου. 

Ιλυ...........................ιλυ.........................ιλυ........................ιλυ...........................................

αύρα της ζωντάνιας...

κι όμως βρισκόμαστε στο παράθυρο.....ας δεχτούμε την αύρα της ζωντάνιας και της αληθινής τρυφερότητας....την αυγή, το καυτό μεσημέρι, το ιδρωμένο απόγευμα....οπλισμένοι με τρομερή υπομονή... κι εγώ μιλούσα για το αγαπημένο μου χέρι!!!....

σου έγραψα τόσα λίγα.....

ιλυ.....κρινοδαχτυλένια......

ήρθες........

 κοντά μου ήρθες πάλι .......

ιλυ.................................

στης καρδιάς σου το πέρα...

με μια καλημέρα

στης καρδιάς σου το πέρα

τι μπορεί να σου φέρει

της καρδιάς μου το αγέρι

θα σου κλέψω δυο σκέψεις

θες δεν θες να πιστέψεις

πως για εσένα ανατέλλω.....

Ιλυ..........

η ζωή γίνεται όλο και πιο φτωχή....

ένα όνειρο υφαίνει τον ουρανό του δειλινού, 

ο λιγοστος αέρας ψιθυρίζει μέρη που αγκάλιασε......

οι λέξεις παραμένουν αόρατες....

οι προσευχές θα συνεχίσουν την περιπλάνησή τους....

ο κόσμος γίνεται όλο και πιο μικρός μέσα μας....

η φωνή χάνεται....

Ιλυ........

ν' αγαπάς κι αν πονάς...

σε μιαν άκρη ένα αγοράκι
θυμάται μια καρδιά και το δάκρυ του κυλάει,
δεν την ξεχνά και μιλά
σε όλους μας γι αυτήν πρωί και βράδυ.υποφέρει και περιμένει
κοντά του να `ρθει θέλει μα αυτή τον παιδεύει...
εκείνη γελά, εκείνος πονά
και μαραζώνει αχ, το αγοράκι.
αγοράκι, αγοράκι
δεν ξέρεις στην αγάπη να κρατάς χαλινάρι.

ν’ αγαπάς κι αν πονάς...

 

Ιλυ........

με λίγη δροσιά...

 

ώρες γλυκές.....

κλείσε τα μάτια και θυμήσου
τις ώρες που έζησα μαζί σου
ώρες γλυκές γεμάτες χάδι
ώρες που σβήσαν στο σκοτάδι

θυμήσου πως μ’ αντάμωσες
στην άκρη της ελπίδας
θυμήσου πως μ’ αγκάλιασες
στο φως μια ηλιαχτίδας

κλείσε τα μάταια και στοχάσου
τις ώρες που έχασα μακριά σου
σβήσαν τα μάτια μου το δάκρυ
πάμε στου ονείρου μας την άκρη

Ιλυ...........

μεσημεριανός ......

ξύπνησα με την απορία, αν είσαι καλά.....

η ανάσα μου

κοβόταν και άρχισα να βήχω......

Ιλυ.........

όποιος μας ενδιαφέρει πολύ.......

 

ακούγεται......

 

αυτά που λαχταρώ.....

 ιλυ.......

τα κρινοδάχτυλά του Γιασεμιού.....

δεν μπορώ να γράφω σαν τον ποιητή, μα να που μ' αρέσουν τα κρινοδάχτυλά σου που τριβωνταν, σαν να περνά το Γιασεμί έξω από τους κατοίκους αδένες, πάνω στα μάγουλα του προσώπου ......

Ιλυ..,.....

συλλέκτης......

γιατί πρέπει να απομακρύνουμε τα πράγματα τόσο πολύ από εμάς, ώστε πια να μη μας ακουμπάνε και να μη μας ενδιαφέρουν?

δύσκολο είναι να διαβάσεις ξανά και ξανά έναν στίχο, να τον φανταστείς και να τον συμπληρώσεις με όσα κάποτε θέλησες μα δεν κατάφερες.....

η Ομορφιά είναι αιώνια και ανεξάντλητη, γεννιέται κάθε στιγμή και δεν πεθαίνει ποτέ, την κουβαλάμε μέσα μας σε άδεια σπίτια, έρημους δρόμους, λεωφορεία, καφέ, υπόγειες στοές, άδεια τρόλεϊ, καντίνες με βρόμικο, άδεια μπαρ και 24ωρα φαγάδικα.....την κουβαλάμε πάντα μέσα μας κι ελπίζουμε....προχωράμε και ελπίζουμε, κυνηγητές εμείς της γοητείας των ονείρων, του προορισμού που πάει και πάει, μα δεν στέκει. 

μια γλυκιά θλίψη για όλα αυτά που δεν προλάβαμε να ζήσουμε, μα ακόμα  προσμένουμε...

το δικό μου όνειρο είσαι 'συ......το δικό σου?.....

Ιλυ.......

είδα χθεσ στον ύπνο μου να μ' έχεισ αγκαλιά

ξύπνησα και δίπλα μου μονάχα ερημιά

κοντά σου.....

λέω πως πια δεν έχω

τη δύναμη να τραγουδάω...

κοντά σου πάντα τρέχω

θάλασσά μου, θάλασσά μου

μακριά σου δεν αντέχω.....

Ιλυ.......

η θάλασσά μας.....

 σε κάνει να νιώθεις πολλά......

στο ράφι....

έγκλειστος....σαν μια ξεχασμένη και αδιάβαστη επί χρόνια στο ράφι ανθολογική συλλογή...

.....

Ιλυ.........

έχει του ήλιου τη χάρη.....

 

του έρωτα η πρώτη χαρά.....

μια γωνιά στην παλιά γειτονιά

παράθυρο μισόκλειστο

κι η πρώτη μου αγάπη στη γρίλια

του έρωτα η πρώτη χαρά και η πρώτη ζήλεια

φεγγάρι ασημί, γελαστό

που παίζει στης λεύκας τα κλώνια

πόσο ωραία ...... αυτά τα χρόνια

ω μενεξές το πρωινό ......

ω κι απαλό το γλυκό δειλινό.......

Ιλυ.........

τραβάω αργά Σιγά σιγά, μη σπάσει και χαθείς.....

Δεκαπέντε Αυγούστου
Κι όλοι κρύφτηκαν
Στα νησιά
Ξαφνικά
Εύκολα
Φύγαν από δω
Το μπετό
Τ’ αφεντικό
Δεν ήτανε καθόλου δύσκολο
Μείνανε για πάντα εκεί
Σε θάλασσες που κανείς δεν είχε δει
Ήτανε τόσο απλό

Όλοι κρύφτηκαν
Σε σχέσεις οχυρά
Δεν τους είδε κανείς ξανά όπως ήτανε παιδιά
Σκανταλιάρικα
Μόνο “αγάπη μου, που θα πάμε πια διακοπές Έλα πες”
Και γω, που είμαι εδώ στην πόλη αυτή, δίχως οχυρό
Δίχως τίποτα μόνο μια κλωστή, που καταλήγει εκεί
Εκεί που είσαι τώρα εσύ, την τραβάω αργά
Σιγά σιγά, μη σπάσει και χαθείς
Και χαθώ

Που σ’ αγαπώ

Ιλυ.......

Κ α λ η Μ έ ρ α .....

 

σ' αγαπώ......

Είναι ώρα για ύπνο.

Η μαμά του Παύλου τον καληνυχτίζει

με μια αγκαλίτσα.

– Καληνύχτα, αγάπη μου, του λέει.

– Μαμά, πες μου… θα μ’ αγαπάς πάντα;

ρωτά ο Παύλος.

– Ε, αφού ρωτάς, θα σου πω ένα μυστικό…,

του απαντά η μαμά.

Σ’ αγαπώ από τότε που σε γνώρισα, και από πιο πριν.

Σ’ αγαπώ όταν το βλέπεις, κι όταν δεν το βλέπεις......

Ιλυ..............Σ’ αγαπώ όταν το βλέπεις, κι όταν δεν το βλέπεις....

 

νιώθω το άρωμά σου......

έσβησα τα φώτα ένα ένα

κι έμειναν μονάχα τα κεριά...

όπως τότε που ‘χαμε γιορτή
Έβαλα για σένα και για μένα
δυο ποτά σαν να ‘μαστε μαζί

Άναψα τσιγάρο και για σένα
και άφησα στο τζάκι τη φωτιά
Έσβησα τα φώτα ένα ένα
κι έμειναν μονάχα τα κεριά

Κι άρχισα να κουβεντιάζω, καθετί να σχολιάζω
λες και απέναντί μου είσαι εσύ
Μήπως έχω, αλήθεια, τρελαθεί

Άρχισα να συζητάω, μόνος να παραμιλάω
Δίχως λόγο να γελάω, κάπου κάπου να ξεσπάω
με θυμό να σε ζητάω
να φωνάζω σ’ αγαπάω!!!!
Λείπεις και η ζωή μου είναι μισή, είναι αλήθεια

 ......!!!

Φώναξα ξανά τ’ όνομά σου
νιώθοντας πως είσαι πάλι εδώ
Στο δωμάτιό το άρωμά σου
είναι ακόμα τόσο δυνατό.......


Ιλυ.........φωνάζω.....

έσβησα τα φώτα ένα ένα κι έμειναν μονάχα τα κεριά....

ηλιοβασιλέματα......

 

κομμάτι της ζωής......

 

μακρυμαλούσα κοπελιά με τα ωραία μάτια, μόνο η σκέψη σου αρκεί να γίνομαι κομμάτια...

Ιλυ.......

ήταν πρωί στα μάτια σου.....

ήταν πρωί στα μάτια σου
κι ο ήλιος στα μαλλιά σου
που `γειρα και κοιμήθηκα
που `γειρα και κοιμήθηκα
μέσα στην αγκαλιά σου

Αγάπη μου, αγάπη μου
έλα και φίλησέ με,
με τη ζεστή ανάσα σου
γείρε και σκέπασέ με.

Ιλυ.........

με ένα όνειρο τρελό....

 

 

μια βροχερή νύχτα......

 

Ιλυ......

εἰκόνα μυστικὴ.....

Εἰς τὸ βουνὸ ψηλὰ ἐκεῖ
εἶν᾿ ἐκκλησιὰ ἐρημική,
τὸ σήμαντρό της δὲ χτυπᾶ,
δὲν ἔχει ψάλτη οὔτε παπά.

Ἕνα καντήλι θαμπερὸ
καὶ ἕναν πέτρινο σταυρὸ
ἔχει στολίδι μοναχὸ
τὸ ἐκκλησάκι τὸ φτωχό.

Ἀλλ᾿ ὁ διαβάτης σὰν περνᾶ
στέκεται καὶ τὸ προσκυνᾶ
καὶ μὲ εὐλάβεια πολλὴ
τὸν ἄσπρο του σταυρὸ φιλεῖ.

Ἐπάνω στὸ σταυρὸ ἐκεῖ
εἶναι εἰκόνα μυστικὴ
μ᾿ αἷμα τὴν ἔγραψε ὁ Θεὸς
καὶ τὴν λατρεύει ὁ λαός.

Άγγελος Βλάχος 

...

να 'σουν γιασεμιά.....

 

"θέλω για σας το καλύτερο...."

 Ιλυ...........