κοιτώ την πόρτα να ανοίγεις...

σε βλέπω και μέσα στα μάτια σου χάνομαι και ταξιδεύω... μου μιλάς και πιάνομαι από τα χείλη σου με την ελπίδα πως θα ακούσω κάτι να μου λένε, κάτι γλυκό και ερωτικό....σε μυρίζομαι και αμέσως μεθάω και τρελαίνομαι και αρχίζω να παραμιλώ...αν μπορούσα να σε φιλήσω όλα αυτά θα γίνονταν ένα και τότε ο κόσμος θα χανόταν και τότε θα άγγιζα ένα όνειρο όπως μπορείς να ακουμπήσεις τον καπνό από χλωρά χόρτα που καίνε στα χωράφια....αλλά δεν μπορείς να τον πιάσεις....

 τα όνειρα δεν πιάνονται...

ιλυ................................δίχως όρια...