Δευτέρα 17 Αυγούστου 2020

θυμούμαι το χέρι σου που αναζητούσε τον ήλιο...

................. , ούτε που πρόλαβα ν' αρχίσω
................. , μα είχα κι άλλα να σου πω
λόγια μαγικά , την άλλη όψη σου ν' αγγίξω
λόγια μυστικά , από έναν κόσμο μου κρυφό

................. , κομματιασμένες υποσχέσεις
..................... , χειρονομίες βιαστικές
........
βρήκες τελικά δυο-τρεις κουβέντες τυπικές

ποιος φωνάζει , ποιος πληγώνει τη σιωπή
τι να θέλει να μου πει
....

................... όλα μείνανε στη μέση
ό,τι και να πω , ακροβασία στο κενό
τόση μοναξιά σε ποιο αστείο να χωρέσει
τίποτα δε ζω που να μη φαίνεται φτηνό



έφυγες....οι καθρέφτες έχουν σβήσει...η Ομορφιά φαντάζει δίχως πρόσωπο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου