Τετάρτη 26 Αυγούστου 2020

Η Ωραία Κοιμωμένη του δάσους...


Ένα παραμύθι, που σχετίζεται με μια όμορφη πριγκίπισσα, ένα υπνωτικό ξόρκι και έναν όμορφο πρίγκιπα. Η ιστορία αρχικά εκδόθηκε από τον Σαρλ Περώ. Η εκδοχή που συλλέχθηκε από τους αδελφούς Γκριμ ήταν μια προφορικά μεταδιδόμενη έκδοση της αυθεντικής λογοτεχνικής ιστορίας. Το ενδιαφέρον της ιστορίας  αυτής είναι πως φέρνει στον κόσμο των παραμυθιών μια φυσιολογική οικογένεια, κι ας είναι βασιλιάδες, δηλ. έναν πατέρα και μια μητέρα που αγαπιούνται μεταξύ τους, και ζουν κοντά στο παιδί τους, που το αγαπούν πάρα πολύ, κάτι αρκετά σπάνιο στον κόσμο των παραμυθιών. Και μια πριγκίπισσα που περιμένει παθητικά να τη σώσουν χωρίς να κάνει τίποτα η ίδια, με μοναδική εμφανή  αρετή την ομορφιά της.
Μια από τις εκδόσεις του παραμυθιού ….
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα που αγαπούσαν πολύ ο άνας τον άλλον και ζούσαν ειρηνικά…. Δεν ήταν όμως ευτυχισμένοι γιατί, …. Δεν είχαν παιδιά. Προσευχήθηκαν στους θεούς, πήγαν σε μάγισσες, ήπιαν όλα τα μαγικά φίλτρα, έκαναν τάματα, πήγαν για προσκύνημα σ’ αμέτρητα μέρη, πρόσφεραν αφιερώματα σε αγίους…η μοίρα, όμως, φαίνεται πως δεν ήθελε να δεχτεί τις προσευχές τους και να ικανοποιήσει την επιθυμία τους.
Μια μέρα, καθώς η βασίλισσα περπατούσε στον κήπο με σκυμμένο το κεφάλι, θλιμμένη και απογοητευμένη όπως πάντα, πατάει το πίσω πόδι ενός βατράχου. Ο βάτραχος δίνει έναν πήδο και πέφτει μέσα στο σιντριβάνι του πάρκου, χτυπάει την πράσινη κεφάλα του και μένει αναίσθητος. Ο καημένος, θα είχε πνιγεί αν δεν ήταν εκεί η βασίλισσα. Μόλις καταλαβαίνει τι έγινε, χωρίς να σκεφτεί το μακρύ της φόρεμα και τα κομψά, μεταξωτά της παπούτσια, η βασίλισσα πέφτει στο νερό για να σώσει τον δύστυχο βάτραχο.
Σε λίγο ο βάτραχος συνέρχεται, βλέπει τη βασίλισσα, κι εκείνη μένει κατάπληκτη ακούγοντάς τον να της μιλάει:
«Είσαι καλή γυναίκα, με καλή ψυχή» της λέει ο βάτραχος. «Γι' αυτό σου αξίζει ένα δώρο... Σκέψου και πες μου τι θέλεις».
«Υπάρχει κάτι που θέλω πολύ, δεν νομίζω όμως ότι εσύ μπορείς να με βοηθήσεις» λέει η βασίλισσα με απέραντη θλίψη. «Μη το λες αυτό. Πες μου τι σου λείπει και θλίβεσαι τόσο ».
«Θέλω μόνο ένα μωρό» λέει εκείνη, «όμως o καλός Θεός δεν μου δίνει τη χαρά να γίνω μητέρα.»
«Ωραία...» λέει ο βάτραχος. «Έλα αύριο εδώ να με ξαναβρείς, και ίσως να σου φέρω νέα.»
«Τι νέα; Πες μου κάτι παραπάνω σε παρακαλώ.
«Αύριο, την ώρα που δύει ο ήλιος, θα τα πούμε εδώ, σ' αυτό το σημείο» λέει ο βάτραχος και φεύγει με μικρά πηδηματάκια κατά το βάλτο.
Την επομένη, η βασίλισσα επιστρέφει νωρίς στο σιντριβάνι, όλο αγωνία και περιέργεια να μάθει τα νέα που θα της φέρει ο βάτραχος.
«Να 'μαι κι εγώ.. .» λέει ο βάτραχος και πλησιάζει τη βασίλισσα με μικρά πηδηματάκια.
«Έχεις κάτι να μου πεις;» τον ρωτάει εκείνη με αγωνία.
«Η μάγισσα που ζει κάτω στο ποτάμι με ξέρει από τη μέρα που γεννήθηκα. Της ζήτησα να σε βοηθήσει και να πραγματοποιήσει την επιθυμία σου, και της είπα ότι εσύ, το δίχως άλλο, θα φανείς γενναιόδωρη.»
«Ας ζητήσει ό,τι θέλει» λέει αμέσως η βασίλισσα.
«Τότε, περίμενε εδώ» απαντάει ο βάτραχος και φεύγει προς το ποτάμι με πηδηματάκια.
Έχει πια νυχτώσει όταν ο βάτραχος γυρίζει στη βασίλισσα.
«Της υποσχέθηκα ότι από την ημέρα που θα μάθεις ότι είσαι έγκυος ώς την ημέρα που θα γεννήσεις, θα της στέλνεις ένα χρυσό νόμισμα την εβδομάδα.»
«κι αυτή τι είπε;» ρωτάει η βασίλισσα.
«Συμφωνεί. Λέει να κρατήσεις σημείωση, γιατί σ' ένα χρόνο από σήμερα θα γεννήσεις ένα όμορφο κοριτσάκι κι έτσι η επιθυμία σου θα έχει εκπληρωθεί.»
«Πρέπει να κάνω κάτι άλλο;» ρωτάει ενθουσιασμένη η καλόκαρδη βασίλισσα.
«Κάθε Δευτέρα» λέει ο βάτραχος, «θα πετάς μέσα στο σιντριβάνι ένα χρυσό νόμισμα………
……
Πράγματι, λίγους μήνες μετά η βασίλισσα μένει έγκυος. Η χαρά της είναι απερίγραπτη, δοξολογεί τον Θεό, και αμέσως θυμάται όλο ευγνωμοσύνη τα λόγια του βατράχου που τη βοήθησε ….περνάει ο καιρός όλα πηγαίνουν καλά και η βασίλισσα φέρνει στον κόσμο ένα πανέμορφο κοριτσάκι…ο βασιλιάς και η βασίλισσα είναι πολύ χαρούμενοι για το καλό που ήρθε στη ζωή τους…
Η συνέχεια του παραμυθιού αναφέρει μια κακιά μάγισσα που δεν πήρε όλα τα χρυσά νομίσματα από τη βασίλισσα και μάγεψε τη πριγκίπισσα όταν τρυπήσει το δάχτυλό της με ένα αδράχτι να κοιμηθεί για πάντα. Μια νεράιδα όμως μπόρεσε να απαλύνει τα μάγια λέγοντας πως μια μέρα θα έρθει να ξυπνήσει την πριγκίπισσα ένας πρίγκιπας… τα χρόνια πέρασαν και κάποια στιγμή ήρθε ένας πρίγκιπας αφού είχε μάθει πολλά για αυτήν την ιστορία, είδε την κοιμωμένη πριγκίπισσα, θαμπώθηκε από την ομορφιά της, και άρχισε να της μιλάει για να ξυπνήσει, να τη φυλάει αλλά η πριγκίπισσα δεν ξυπνούσε. Η μοίρα όμως τους έκανε μια έκπληξη, …η πριγκίπισσα ενώ κοιμόταν είχε μείνει έγκυος, και χάρις τα μάγια μιας καλής νεράιδας γέννησε δύο παιδάκια, ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Μόλις γεννήθηκαν άρχισαν να ψάχνουν στα τυφλά το στήθος της μητέρας τους για να θηλάσουν. Έτσι ενώ το κοριτσάκι το βρίσκει και αρχίζει να θηλάζει, το αγοράκι πιάνει το χέρι της μητέρας κι αρχίζει να βυζαίνει ένα ένα τα δάχτυλα, μόλις φτάνει στο τρυπημένο από το αδράχτι δάχτυλο η πριγκίπισσα ξυπνάει...η πριγκίπισσα αγκαλιάζει τα μωρά της και φωνάζει τους γονείς της για να μοιραστεί μαζί τους τη χαρά.
Ο πρίγκιπας έμαθε ότι τα μάγια λύθηκαν και πήγε σ’ αυτή.
Ο μύθος λέει πως μόλις τον είδε η πριγκίπισσα του είπε:
«εσύ είσαι αγαπημένε μου πρίγκιπα? Γιατί με άφησες να περιμένω τόσο πολύ?»
«πως ξέρεις ποιος είμαι?» λέει ο πρίγκιπας
«πώς να μη το ξέρω? Εκατό χρόνια τώρα, εσένα ονειρεύομαι»….
Και έζησαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα.

ιλυ.........Ομορφιά μ............

μπορεί να διερωτηθεί γιατί έγραψα γι αυτό το παραμύθι....με συγκλόνισαν κάποια κομμάτια του...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου