βοήθεια!!! χανόμαστε...

για ένα παραμύθι ζούμε…

με κάποιο τρόπο συναντηθήκαμε...
γνωρίζαμε ότι ο ένας σκεφτόταν συνέχεια τον άλλον...
νιώθαμε την αγάπη μας…μια αγάπη που δεν μας οδήγησε σε όμορφους τόπους….
τώρα νιώθουμε τα κομμάτια της μέσα από συννεφιασμένα τοπία, από ανέγγιχτα αγγίγματα των χεριών μας…

…και σ’ένα παραμύθι χαθήκαμε…