μιλούσε..... περπατούσε

μιλούσε με το κύμα...περπατούσε στην ακρογιαλιά χορεύοντας βαλς, σε φιγούρες σαν τα λυτά μαλλιά της....και μετά την αγκάλιαζε το βαθύ γαλάζιο....
ζήσαμε πολλά μόνοι, μοιράζοντας τους δακρυσμένους πόνους μας....
η ανάσα σου ήταν η πρώτη μου Αγάπη, η μυρωδιά σου ο πρώτος μου εθισμός....κι είναι κλεισμένη μεσ' το λυχνάρι, μη θέλοντας ούτε να το ακουμπήσω, μη ξυπνήσει και φύγει ως Αλαντίν χωρίς ευχή....
...