φρουρός στην πόλη...

φρουρός του λόχου, περπατητής, νυχτοπερπατητής, μοναχοπερπατητής μέσα σε καυτές μέρες και χρωματιστές νύχτες ….τον διπλανό σου και τον απέναντί σου τη μέρα, στο λαμπρό και καυτό ήλιο, δεν μπορείς να τον δεις… σαν το μονοδιάστατο άνθρωπο του Μαρκούζε, που σε υποχρεώνουν να συμμορφωθείς σύμφωνα με επιταγές επιβλητικών δομών…..τη νύχτα, οι διαφορετικοί φωτισμοί, τα ποικίλα χρώματα είναι ευδιάκριτα…. αισθανόμενος  απελευθερία…. εξ ου και οι βραδινοί λόγοι, οι απαγορευμένες λέξεις, που λέγονται στο πλαίσιο της ελευθερίας της σκέψης….

«η  λειτουργία  του  λόγου  έγκειται  στο  να  ανυψώσει  την  τέχνη  του  να  ζούμε»
Ουάιτχεντ 

βραδινή μορφή...