και των ελάτων που δεν γνώρισαν καμιά
άλλη εποχή εκτός αυτής της πρασινάδας....
μείνε στον πύργο της ανθοφορίας....
εγώ δεν ξεκίνησα ποτέ για ξένα μέρη,
μόνο το σώμα μου έπλευσε
σε θάλασσες που απροόπτως
εμφανίζονταν στον ορίζοντα.....
λαχταρώντας στον κήπο πάντα την άνθιση του Κρίνου.....
απροόπτως σ'αγάπησα...και
Ιλυ..................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου