αποδοχή....

παρατήρησα μια μύγα
να κλαψουρίζει
από έπιπλο σ’ έπιπλο
χτυπώντας αυτοκτονικά
το σώμα της στο τζάμι
μέχρι που προσγειωνόταν
μάλλον συνειδητά
φιλώντας στο στόμα
την κοπέλα του κάδρου
σαν να γνώριζε
τον μοιραίο της θρύλο...
είναι στ’ αλήθεια αναγκαίος
τόσος πόνος για την αποδοχή?

Ιλυ..................