ενας απέραντος πλατύ γιαλός, με λιλιπούτειες αχιβάδες που τις κάνει πέρα δώθε το ακροθαλάσσι...λίγο πιο πέρα το μυαλό ταξιδεύει, με μια οπτασία να ξαποσταίνει κάτω από τον γλυκό απογευματινό ήλιο....κάποια δέντρα πιό πέρα σκιάζουν τον ίσκιο τους....στερνή παρηγοριά απέμειναν κάποιοι μπηγμένοι πάσσαλοι που η καρδιά αρνείται να ξεχάσει....
ily..........................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου