κυνηγώντας κάτι που συνεχώς ξεγληστρα.....και όλο δηψας.,.κάνοντας της λήθης το νερό να ξεθωριάζει την εικόνα του πιο εύθραυστου λουλουδιού του αγρού, του πιο πολύτιμου κι από οποιοδήποτε πανάκριβο κοσμιμα...
Ιλυ......Θεα της ζωής.....
να μπορούσαν τα λόγια αυτά να αντηχουν στο θρόισμα του κάθε λικνησματος του λουλουδιού....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου