ω μαγεύτρα, που μιλείς
τα μεσάνυχτα προς τ’ άστρα
γλώσσα προσταγής,
και τους κόσμους ξεπερνάς
και τ’ αστέρια σού φορούνε
μια κορώνα ξωτικιάς!
ενας απέραντος πλατύ γιαλός, με λιλιπούτειες αχιβάδες που τις κάνει πέρα δώθε το ακροθαλάσσι...λίγο πιο πέρα το μυαλό ταξιδεύει, με μια οπτασία να ξαποσταίνει κάτω από τον γλυκό απογευματινό ήλιο....κάποια δέντρα πιό πέρα σκιάζουν τον ίσκιο τους....στερνή παρηγοριά απέμειναν κάποιοι μπηγμένοι πάσσαλοι που η καρδιά αρνείται να ξεχάσει....
ily..........................
η ποίηση δεν ωραιοποιεί μια κακή ή δυσάρεστη πραγματικότητα, μιλάει για συναίσθημα που το εχει ζήσει ο ποιητής....αρχίζει όταν το μαχαίρι χαράζει το κόκαλο, όταν ο λόγος φτάνει στο μεδούλι της ύπαρξης.....το όραμά της αλλάζει τον κόσμο.....
ιλυ.................
Ο. Ελύτης "μονόγραμμα"
εκεί, στην απώτερη πλαγιά στέκει ένα σπίτι... εκεί που καίει ένα μοναδικό φώς...στο σπίτι υπάρχουν σκαλιά, τα οποία γνωρίζω ότι πρέπει να κατέβω....πως όμως να φτάσω ως εκεί αν δεν διασχίσω τούτη την παγωμένη λίμνη?...και ποιός θα μου πιάσει το χέρι?...κοιτάζω πίσω μου αλλά το μόνο που βλέπω είναι ο άνεμος......
ένα κείμενο με κοινωνικές προεκτάσεις και εσωτερικότητα... ταυτίστηκα με τον κεντρικό ήρωα κι ας μην είχα κοινά χαρακτηριστικά....κι όπως λέει ο στίχος " το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ...η νύχτα εσύ, το όνειρο της μέρας ....η γη μου εσύ, ανάσα μου κι αέρας ".....
Ιλυ........
τα όνειρα του ανθρώπου έχουν ως αποτέλεσμα την προσπάθεια, την αυτοπειθαρχία, τα όρια και τα σχέδια....τα όρια κερδίζονται με τα όνειρα και τους στόχους....δεν είναι θυσία αλλά πίστη που εκφράζεται με πράξεις στην ζωή....
ιλυ........
ουρανέ μου....
όπου ακούς τραγούδια να τ' ακούς και με τις νότες τους την καρδιά σου να ζεσταίνεις....γιατί οι "κακοί" δεν τραγουδούν και μελωδίες οι ψυχές τους δεν ακούν.....όσοι ακούνε μουσική σ’ αγαπούν, νοσταλγούν....με μια κιθάρα και ένα στίχο αλλάζουν εποχές και λένε ευχές....ετοιμάσου να αποδράσεις... της καρδιάς μου την παραφωνία να κουρδίσεις......
ιλυ........
ξύπνησα με την έγνοια αν είσαι καλά...η ανάσα μου κοβόταν και άρχισα να ....ένα άκουσμα στρέφει το πρόσωπο σου προς το μέρος μου τολμώ να πω.....είμαι εγώ....δεν μπορείς να μιλήσεις όμως, τα μάτια σου αρχίζουν να ανοιγοκλείνουν....σε κάθε βλεφαρισμα η εικόνα σου νοτιζει.......
Ιλυ................
ακόμα η ζωή μόνο εσένα δείχνει... ονειρεύομαι καμιά φορά ότι είμαι στην αγκαλιά σου...μου ψιθυρίζεις στο αυτί και μου λες πράγματα που κάνουν τα μάτια μου να κλείνουν κι είναι υπέροχα.....
μια μέρα έφυγες....σε βλέπω παντού, σε Γη και ουρανό...
ιλυ.....
αυτά τα ωραία σου μάτια
χτίζουν γκρεμίζουν παλάτια
τ’ αστέρια μπροστά τους δειλιάζουν
και από φόβο χλωμιάζουν
.........
μάτια σμαράγδια
σπάνια πετράδια
μάτια με τέτοια γλύκα
μάτια στ’ αλήθεια
σαν παραμύθια
άλλα στη Γη δε βρήκα....
Ιλυ.......κι αν εξαφανιστώ, κανείς δεν θα με ψάξει....κρυβόμενος εκεί που το μυαλό δεν θα πάει....εύκολο είναι, κλείνεις τα μάτια και αφήνεσαι....κάποια μη επάρκεια!!!..!!!...όλα απουσιάζουν.....είναι πολύ απλό να συμβεί....αγνοήστε και.....η εξαφανιση θα γίνει σαν να τρίβεις το λυχνάρι του αλλαντιν....αντίδράσεις γιοκ.....πάλι θα ξενυχτήσω....το 'χει και η μέρα....
ιλυ........
να έσωνα την ψυχή μου να σε συντροφεύει
σαν όαση αγάπης ουρανόσταλτης
γύρω απ΄την κατοικία σου...
ιλυ..............
σπίτι είναι εκεί που μπορείς να εκφράσεις τα συναισθήματα και τις σκέψεις σου, να είσαι ο εαυτός σου....εκεί που βρίσκεις χρόνο για σένα και τη φροντίδα του.....σπίτι είναι το μέρος που αισθάνεσαι ασφαλής.....είναι το μέρος που σε προστατεύει και για αυτό πρέπει να το προστατέψεις και εσύ.....μέσα του υπάρχουν άνθρωποι, αντικείμενα, που μόνο εύκολα δεν απέκτησες, άνθρωποι και αντικείμενα που έχεις συνδέσει με στιγμές και στιγμές που έχουν μεταμορφωθεί σε αναμνήσεις, που σε κάνουν να γελάς ή και όχι....αυτό το σπίτι είναι το καταφύγιό σου, είναι το μέρος που αισθάνεσαι ασφαλής, εκεί είναι η ευτυχία.....
Ιλυ......
ένα σπουργίτι έδεσε τον ήλιο στην ουρά του
κι αυτός αποτρελάθηκε με τα καμώματά του
κι έβαλε στο παράθυρο μαλαματένια γλάστρα
την πότισε και φύτεψε ένα κλωνάρι άστρα....
Ιλυ...........
Καληνύχτα Jasmin....
εαρινή ισημερία σήμερα και οι κρυονιφαδες παίζουν κρυφτό....
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή......
Ιλυ...............
i will never take back
words that I said then
and I hope
Ily.... with all eyes on you...
ανέβηκε το θέρμανσης κούκλα μου γλυκιά κι απ' το κρύο κώλυσε στην πόρτα η κλειδαριά....
σερραϊκά.....
ιλυ..........
για να κοιμηθώ πήρα αγκαλιά το αρκουδάκι μου και του τραγουδούσα νανουρίσματα....μετά από πολλή ώρα το κοίμισα επιτέλους....εγώ έμεινα δίπλα του ως το πρωί, ασάλευτος και σιωπηλός, μη μου το ξυπνήσω....
Ιλυ.........και μη μου τη ξυπνήσω....
....να ζω στη μυρωδιά σου, ν’ ακούω τον όμορφο ρυθμό όπως κτυπά η καρδιά σου....τα χέρια ν' απλώσω να πάρω αγκαλιά τη δική σου αγκαλιά...
ιλυ...........
λάμπουν στο πρόσωπό σου...χρώματα, μουσικές, μες στο χαμογελό σου!...
όμορφο να σ' αγαπώ και να σε καρτεράω, να σου γλυκαίνω τον καημό, να σε παρηγοράω....
ιλυ.........
κρύβομαι στις λέξεις
ξέρω δεν θα τρέξεις
με φτερά σπασμένα
πως να ’ρθω σ’ εσένα,
μια εικόνα γήινη
αγαπώ ακόμα,
σαν κερί που σβήνει
και τη φλόγα αφήνει
θα χαθώ στη νύχτα
πες μου......... Άγγελέ μου....
Ιλυ.......?............ακόμα?......
σε ξέχασα, με ξέχασες, ξεχαστήκαμε, όπως μου έδειξες να κάνω.....δείξαμε θάρρος, είμαι λυπημένος....όχι δεν κάνω πίσω αγαπημένη Ομορφιά, δείχνω θάρρος.....εσύ ξέρεις, μονάχα εσύ ξέρεις....δεν είναι γράμματα αυτά που γράφω πιά....όχι αυτά που γράφουν οι άλλοι ποιητές, αυτά που δεν σέβεται το στομάχι, τα άλλα Αγαπημένη μου, τα άλλα που πολύ νωρίς γραφόντουσαν.....τα δικά μας.....
Ιλυ...........................
μια καληνύχτα θα σου πω, Όμορφη σαν εσένα, απ' ούχα όνειρα πολλά για σένα καμωμένα...
Ιλυ........
κάποτε θαρθει μια Όμορφη μέρα......
Ιλυ....................
τότε θα βρούμε λέξη να πούμε
γλυκιά σ’ όποιον πονά
και το κουράγιο ν’ αγαπάμε
...........
θα βγούνε πάλι φύλλα στα δέντρα
και θα γελούνε τα παιδιά
κι άσπρο λουλούδι θ’ ανθίσει στην πέτρα.....
κυνηγώντας κάτι που συνεχώς ξεγληστρα.....και όλο δηψας.,.κάνοντας της λήθης το νερό να ξεθωριάζει την εικόνα του πιο εύθραυστου λουλουδιού του αγρού, του πιο πολύτιμου κι από οποιοδήποτε πανάκριβο κοσμιμα...
Ιλυ......Θεα της ζωής.....
να μπορούσαν τα λόγια αυτά να αντηχουν στο θρόισμα του κάθε λικνησματος του λουλουδιού....