βαθύ μεστό και ανοιγμένο
ήταν σαν ρόδι το φιλί
μα το δικό σου στόμα ήταν
τριαντάφυλλο από χαρτί...
πάει καιρός που έχουν γεμίσει
σκουριά τα παιδικά όνειρα μου
και το φεγγάρι έχει ραγίσει
από τη θλίψη στην καρδιά μου...
Ιλυ............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου