δεν χανόμαστε 'μεις.,...
ένα ολόκληρο βράδυ ειμασταν μαζί.,.
"ώρα να φύγω...", "όχι, κάθισε...", "αχ τι ωραίο, μου τρέχουν τα σάλια..", ...μια πιατέλα χαλβάς πάνω στο τραπέζι σου.....
βρέθηκα σε δύο σπίτια... το ένα αυτό που μένεις, με δύο σκύλους να κοιμούνται ανάμεσα σε δύο κρεβάτια.... μόλις με άκουσε ο ένας αντισηκώθηκε και άρχισα να τον χαίδεύω..."πως τα κατάφερες και δεν σου όρμισε?" , ...ήταν ένα λαμπραντόρ κανελί..."δεν ξέρω...έτσι άρχισα να το χαίδευω..."...
βρεθήκαμε και σ' ένα άλλο σπίτι, δίπλα μου...το είχες πάρει πρόσφατα....ήταν παλιό, ήθελε κάποιες επισκευές...η πιό σημαντική ένας τοίχος της κουζίνας σου με το υπνοδωμάτιό μου έπρεπε να επισκευαστεί και γι'αυτό έπρεπε να ανοίξει...τότε θα γίνονταν τα σπίτια Ένα...
ήμασταν και σε κάτι στενά, παλιά σοκάκια, με έντονες μυρωδιές που βγαίναν από ουζερί, μαγαζιά με μυρουδικα......
μέσα σε αυτοκίνητο να οδηγάμε διανύοντας διάφορους δρόμους και περιοχές....
ήταν ένα ολόκληρο βράδυ ...... μαζί........
ξύπνησα μόλις μου είπες Καλημέρα......
δε σ' έχασα γλυκιά μου Αγάπη.......
Σ' Αγαπώ........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου