"καλή μου φίλη" ....

καλή μου φίλη τί γυρεύεις;

πάει καιρός που ξενιτευτηκες

κάτω από ξένους ουρανούς

μακριά απ’ τον τόπο το δικό σου....

καλή μου φίλη ξεκουράσου

σιγά-σιγά θα συνηθίσεις

θ’ ανηφορίσουμε μαζί το βουνό

στα γνώριμά σου μονοπάτια

θα ξαποστάσουμε μαζί

κάτω απ’ το θόλο των πλατάνων

σιγά-σιγά θα ανασάνεις κοντά σου

τα μοσχολούλουδα...

 

καλή μου φίλη δε μ’ ακούς;

σιγά-σιγά θα συνηθίσεις

το σπίτι σου είναι αυτό που βλέπεις

κι αυτή την πόρτα θα χτυπήσω

σε λίγο ανεπαίσθητα γλυκά....

γιατί είναι απόμακρη η φωνή σου;

σήκωσε λίγο το κεφάλι

να καταλάβω τί μου λες

όσο μιλάς τ’ ανάστημά σου

ολοένα και λιγοστεύει

λες και στίβεις ένα σφουγγάρι...

καλή μου φίλη συλλογίσου

σιγά-σιγά θα συνηθίσεις

η νοσταλγία σού έχει πλάσει

έναν έρωτα που υπακούει σε νόμους

 της γης και των ανθρώπων.....

πια δεν ακούω τσιμουδιά

χάθηκε κι η στερνή μου φίλη

παράξενο πώς χαμηλώνουν

όλα τριγύρω κάθε τόσο

εδώ γράφονται και τυπώνονται

χιλιάδες γράμματα ζεστά, αιχμηρά,

κόκκινα, υγρά.....

Ιλυ...............

συγνώμη που κακοποίησα τον Γ. Σεφέρη