μακριά μου....

όχι, δεν ήτανε θαλασσινό χελιδόνι, όχι,
το γέλιο σου ήτανε που φτερούγισε σαν αστραπή στο γρανίτη,
η ματιά σου ήτανε
που βύθισε στο πράσινο νερό,
η ανάσα σου, που φύσηξε απαλά στο μάγουλό μου
και τα φύκια, τι δυνατά που μύριζαν....

όχι, δεν ήτανε θαλασσινό χελιδόνι,
το γέλιο σου ήτανε
κι εγώ που γύρεψα να σ’ αγγίξω
και δεν ήσουνα, πάλι δεν ήσουνα...
πού είσαι

γιατί μπορείς μακριά μου γιατί?.....?.....?....

...