μένουν κάποιες άδειες σελίδες ανάμεσα στις γραμμένες για να ’ρθεί με τον καιρό ο χρόνος να βάλει εκεί τα κομμάτια του, που ακόμα δε βρήκαν τις σωστές λέξεις για να υπάρξουν....
και καρτερώ σαν τις Δευτέρες....ν’ αναπαυτούν στην αγκαλιά μου οι αγαπημένες μου μικρές εκκρεμότητες....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου