καθυστερείς, κι ίσως η Ελπίδα να μείνει στο φάκελο: συμπιεσμένη και άδεια....
για σένα πασχίζω, για αιώνες....
"ζώσε με, καλή μου, βαρέθηκα στου/χαλκού, εγκλωβισμένος, την πλησμονή,/εσύ μόνο, σαν θέλεις, το μπορείς, του/Χρόνου δεν αντέχω την Υπομονή./"
επιζώ μαζί σου νύχτα πρωί....
Υπέροχοι συνειρμοί....
η ποίηση είναι αποκλειστικά θέμα χημείας, οξυδέρκειας, μαγείας... οι λέξεις, τα άρθρα, τα σημεία στίξης ή η απουσία τους έχουν την σημασία τους....ακόμα και τη δυνατότητα προσέγγισης...με την ποίηση δεν ξεμπερδεύεις εύκολα....κάθε φορά που το περνάς όλο και κάτι διαφορετικό καταλαβαίνεις....
...για σένα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου