αχ! πόσα....

δε φεύγω, θα μείνω όλη νύχτα στην πόρτα σου, θα μείνω στα σκαλιά σου, θα μουρμουράω σιγά-σιγά τ' όνομά σου....το βράδυ θα 'ναι δροσερό, μα η καρδιά θα καίει, και σαν έρθει το πρωϊ θα `μαι εδώ να με κοιτάς, να θέλω, αχ! πόσα θέλω να σου πω, μα δεν υπάρχουν λόγια!!!....

κούζουμ ...ματάκια καστανά!!!