...από το υφάδι του μεσημεριού......

μερικές στιγμές μελαγχολίας….. και απορείς γιατί μπορείς να θαυμάζεις το σκοτίνιασμα του δειλινού όπως φαντάζει τυλιγμένο από χρώματα του κόκκινου…..σε λίγο θα ‘ρθουν οι βραδινές σκιές  και θα κρύβομαι μέσα σε όνειρα για να αποφεύγω φαντάσματα που ζαλίζουν με τα στριφογυριστά πετάγματά  τους, που σκουντουφλούν στις φαντασμένες εικόνες που προβάλλονται πότε εδώ, πότε εκεί, μετά από κάθε κλίκ σαν φωτογραφικής μηχανής, ώσπου να ‘ρθει η επόμενη μέρα που κάθε αυγή γεμίζει με πανέμορφες αισθήσεις  που συνεχίζουν να φτιάχνουν το υφάδι αγνώστου μέλλοντος……

....γλυκιά προσμονή, αναμνήσεις, σφιχταγκαλιάσματα......
περιγραφές με ελεύθερο χέρι.......
I Love You......Jasmin.........