αρχισα να σκαλίζω πάλι με κλικ, κλικ, κλικ....προτάσεις που σκάλιζα έμοιαζαν λίγο, ίσως χωρίς λόγο-αιτία, ίσως χωρίς νόημα....έσβησα αρκετές, ξανάκανα κλικ-κλικ.....στην προσπάθειά μου ν’ αποτυπώσω το πώς νιώθω μαζί σου, τι σκέφτεται το μυαλό μου κάθε φορά που σε βλέπω, που σε αισθάνομαι.......κάθομαι στο τραπέζι, σκέφτομαι, κλικάρο....ποιό είναι το ζητούμενο?......να σου ψιθυρίζω γλυκές καληνύχτες, να ξυπνάω και πριν ανοίξει καλά-καλά το βλέφαρο να σου λέω καλήμερα......και να κάνω πως γελάω σαν χαζός, ενώ όλα γύρω πάνε στράφι........μου λές κάτι...μπλα...μπλα....με ρωτάς...."τι σου είπα?"....δε θυμάμαι καν την ερώτηση, δεν θυμάμαι τι μου είπες.......ήθελα να σε ακούω, να ακούω τη ζεστή φωνή σου......αυτό είναι ένα ζητούμενο......λες να θυμηθούμε κάποτε πώς είναι ν’ αγαπάς και ν’ αγαπιέσαι?....μερικές φορές φοβάμαι αυτά που νιώθω....
να πάμε πάλι στο κλικάρισμα.....γιατί κοντιλοκλικάρω?....για να μειώσω πιθανούς φόβους τα βράδια και το πρωί να μην είναι στο μυαλό σου....για να σκέφτομαι τους προβληματισμούς σου....για να είμαι εκεί, στη σκέψη σου για σένα άνευ όρων.....πάμε πάλι....ποιό είναι το ζητούμενο?....να σε καταλάβω.....να είμαι μέσα στη "φουρτουνιασμένη θάλασσα"......όλα αυτά τι είναι?.......μπερδεύομαι λιγο, αλλά νομίζω είναι έρωτας.........ποίο είναι το ζητούμενο?.....να σε καταλάβω.........................εσύ καταλαβαίνεις?....
προσπαθώ να σε κοιτάξω στα μάτια, αλλά δεν αντέχω πολύ......
φοβάμαι.....οι μέρες, ο καιρός περνα και φοβάμαι περισσότερο......φοβάμαι μη δε μπορέσω να ξαναγράψω....φοβάμαι μη δεν μπορώ να δω τα όμορφά σου μάτια.......έχω και κάτι σφιξίματα μερικές φορές, αλλά δε με φοβίζουν......
κοιτάω το γυαλί....σβίσε-γράψε και δεν έχω γράψει ούτε μισή σελίδα.....και αυτά που χαράχτηκαν μοιάζουν με ασυναρτησίες.......πριν λίγη ώρα, πριν λίγες ώρες, πρίν λίγες μέρες, πριν λίγες βδομάδες, πριν λίγα χρόνια.....σου είπα «σ’ αγαπάω», όχι "σ' αγαπώ", αλλά "σ' αγαπάω".....
πιο είναι το ζητούμενο?.......You!!!!!!!!!!!!!!
όνειρα γλυκα να έχεις μοσχοβολούσα Jasmin......μ.............................
να πάμε πάλι στο κλικάρισμα.....γιατί κοντιλοκλικάρω?....για να μειώσω πιθανούς φόβους τα βράδια και το πρωί να μην είναι στο μυαλό σου....για να σκέφτομαι τους προβληματισμούς σου....για να είμαι εκεί, στη σκέψη σου για σένα άνευ όρων.....πάμε πάλι....ποιό είναι το ζητούμενο?....να σε καταλάβω.....να είμαι μέσα στη "φουρτουνιασμένη θάλασσα"......όλα αυτά τι είναι?.......μπερδεύομαι λιγο, αλλά νομίζω είναι έρωτας.........ποίο είναι το ζητούμενο?.....να σε καταλάβω.........................εσύ καταλαβαίνεις?....
προσπαθώ να σε κοιτάξω στα μάτια, αλλά δεν αντέχω πολύ......
φοβάμαι.....οι μέρες, ο καιρός περνα και φοβάμαι περισσότερο......φοβάμαι μη δε μπορέσω να ξαναγράψω....φοβάμαι μη δεν μπορώ να δω τα όμορφά σου μάτια.......έχω και κάτι σφιξίματα μερικές φορές, αλλά δε με φοβίζουν......
κοιτάω το γυαλί....σβίσε-γράψε και δεν έχω γράψει ούτε μισή σελίδα.....και αυτά που χαράχτηκαν μοιάζουν με ασυναρτησίες.......πριν λίγη ώρα, πριν λίγες ώρες, πρίν λίγες μέρες, πριν λίγες βδομάδες, πριν λίγα χρόνια.....σου είπα «σ’ αγαπάω», όχι "σ' αγαπώ", αλλά "σ' αγαπάω".....
πιο είναι το ζητούμενο?.......You!!!!!!!!!!!!!!
όνειρα γλυκα να έχεις μοσχοβολούσα Jasmin......μ.............................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου