βραδυνές αλχημείες…..

η καρέκλα αδειανή, τη σπρώχνω λίγο να είναι στη θέση που πρέπει, στο κάτω δεξιά ποδι του τραπεζιού κάποιες αράχνες εκεί κλώθαν το υφαντό τους,….. το αστραφτερό διαμάντι δεν είναι δω… τούτο το κενό σε κάνει να δακρύζεις… οι λέξεις λείπουν…. μετά από σένα η καρδιά μου δε θα ’χει αγγεία, δεν θα ‘χει κορμί και θα πάλλεται στέλνοντας αίμα στο κενό…..

Σ................................πολύ..................................................