Δέσποινά μου, Θεοτόκε,....

Δέσποινά μου, Θεοτόκε,
η ελπίς και η ισχύς μου,
η το αγαλλίαμά μου,
η του κόσμου σωτηρία,
η των εναθλούντων μόνη
έτοιμος επικουρία,
Σε, Παρθένε, ικετεύω
και θερμώς επικαλούμαι,
την σην χάριν μοι παράσχου
ολοψύχως εξαιτούμαι.

Ιλεόν μοι τον Θεόν μου
προσπαθώ να αποκτήσω
και ασκήσεσι και πόνοις
τούτω να ευαρεστήσω.

Αλλά όσον κοπιάζω,
αγωνίζομαι, στενάζω,
τόσον εν τη αμαρτία,
τη φρικτή αλαζονεία,
εν τω φθόνω και τω μίσει,
τη οργή και τη κακία
ανευρίσκω ότι κείμαι
και ως δέσμιος κρατούμαι.

Πάντα πόνον καταβάλλω,
πάσαν την προσπάθειάν μου
.......................................
την αγάπην, την φιλίαν,
της ψυχής μου την γαλήνην,
της καρδίας την ειρήνην,
την προς τον Θεόν λατρείαν
ένθερμον, αγνήν, αγίαν,
αφοσίωσιν τελείαν
και αγάπην επαξίαν,
την ελπίδα την βεβαίαν
και την πίστην την εδραίαν.

Αι δυνάμεις ατονούσι
και ουδόλως ενεργούσι
προς την τελειότητά μου,
προς την αγιότητά μου.

Οίδα ως ουδέν ανύω
άνευ θείας βοηθείας,
οίδα ότι καταλύω
άνευ θείας συνεργείας.

Δια τούτο σοι προσπίπτω
και θερμώς παρακαλώ Σε,
Δέσποινά μου Παναγία,
δυσωπώ, εκλιπαρώ Σε,
τον Δεσπότην, τον Θεόν μου,
τον σοφόν Δημιουργόν μου,
ίλεον απέργασαί μοι,
ευμενή δε ποίησόν μοι,
όπως κοινωνόν με δείξη
της αγίας χάριτός Του
και καλώς με ενισχύση
δια της δυνάμεως Του.

Όπως, Κόρη, εξαγνίση
την ψυχήν και την καρδίαν
και δωρήσηταί μοι χάριν,
σύνεσίν τε και σοφίαν,
πλημμυρίση την καρδίαν
θείας και σφοδράς αγάπης
και παράσχη μοι ελπίδα
ακλινή τε και βεβαίαν,
σταθεράν μοι δω δε πίστιν
ζώσαν, ενεργόν εδραίαν,
δαψιλεύση μοι ειρήνην
και χαράν και ευφροσύνην,
και παράσχη μοι γαλήνην
την θεόδοτον εκείνην.

Ταύτα πάντα σαίς πρεσβείαις
δύναμαι, ω Παναγία,
ο Σος δούλος ν’ αποκτήσω,
εις Θεόν δε να πλουτήσω
και αυτώ ευαρεστήσω.....