AMBER Alert

όταν ο ήλιος φανερώθηκε στα βουνά αρχισε να βρέχει φιλιά και υακίνθους.....τότε  φανερώθηκες ντυμένη τα χρώματα της καρδιάς μου, φωτεινή, με παιδικά αγκαλιάσματα, γεμάτη από αισθήματα...... κι έπειτα κρύφτηκε τ’ ομοίωμά σου μέσ' στον άνεμο..........

θα σὲ σφιχταγκαλιάζω, ...... μὲ την καρδιά....

Σβύσε τὰ μάτια μου· μπορῶ νὰ σὲ κοιτάζω,
τ᾿ αὐτιά μου σφράγισέ τα, νὰ σ᾿ ἀκούω μπορῶ.
Χωρὶς τὰ πόδια μου μπορῶ νὰ ρθῶ σ᾿ ἐσένα,
καὶ δίχως στόμα, θὰ μπορῶ νὰ σὲ παρακαλῶ.
Κόψε τὰ χέρια μου, θὰ σὲ σφιχταγκαλιάζω,
σὰ νὰ εἶταν χέρια, ὅμοια καλά,
μὲ τὴν καρδιά.
Σταμάτησέ μου τὴν καρδιά, καὶ θὰ καρδιοχτυπῶ
μὲ τὸ κεφάλι.
Κι ἂν κάμῃς τὸ κεφάλι μου σύντριμμα, στάχτη, ἐγὼ
μέσα στὸ αἷμα μου θὰ σ᾿ ἔχω πάλι....

Κ. Παλαμάς

You!!!

αρχισα να σκαλίζω πάλι με κλικ, κλικ, κλικ....προτάσεις που σκάλιζα έμοιαζαν λίγο, ίσως χωρίς λόγο-αιτία, ίσως χωρίς νόημα....έσβησα αρκετές, ξανάκανα κλικ-κλικ.....στην προσπάθειά μου ν’ αποτυπώσω το πώς νιώθω μαζί σου, τι σκέφτεται το μυαλό μου κάθε φορά που σε βλέπω, που σε αισθάνομαι.......κάθομαι στο τραπέζι, σκέφτομαι, κλικάρο....ποιό είναι το ζητούμενο?......να σου ψιθυρίζω γλυκές καληνύχτες, να ξυπνάω και πριν ανοίξει καλά-καλά το βλέφαρο να σου λέω καλήμερα......και να κάνω πως γελάω σαν χαζός, ενώ όλα γύρω πάνε στράφι........μου λές κάτι...μπλα...μπλα....με ρωτάς...."τι σου είπα?"....δε θυμάμαι καν την ερώτηση, δεν θυμάμαι τι μου είπες.......ήθελα να σε ακούω, να ακούω τη ζεστή φωνή σου......αυτό είναι ένα ζητούμενο......λες να θυμηθούμε κάποτε πώς είναι ν’ αγαπάς και ν’ αγαπιέσαι?....μερικές φορές φοβάμαι αυτά που νιώθω....
να πάμε πάλι στο κλικάρισμα.....γιατί κοντιλοκλικάρω?....για να μειώσω πιθανούς φόβους τα βράδια και το πρωί να μην είναι στο μυαλό σου....για να σκέφτομαι τους προβληματισμούς σου....για να είμαι εκεί, στη σκέψη σου για σένα άνευ όρων.....πάμε πάλι....ποιό είναι το ζητούμενο?....να σε καταλάβω.....να είμαι μέσα στη "φουρτουνιασμένη θάλασσα"......όλα αυτά τι είναι?.......μπερδεύομαι λιγο, αλλά νομίζω είναι έρωτας.........ποίο είναι το ζητούμενο?.....να σε καταλάβω.........................εσύ καταλαβαίνεις?....
προσπαθώ να σε κοιτάξω στα μάτια, αλλά δεν αντέχω πολύ......
φοβάμαι.....οι μέρες, ο καιρός περνα και φοβάμαι περισσότερο......φοβάμαι μη δε μπορέσω να ξαναγράψω....φοβάμαι μη δεν μπορώ να δω τα όμορφά σου μάτια.......έχω και κάτι σφιξίματα μερικές φορές, αλλά δε με φοβίζουν......
κοιτάω το γυαλί....σβίσε-γράψε και δεν έχω γράψει ούτε μισή σελίδα.....και αυτά που χαράχτηκαν μοιάζουν με ασυναρτησίες.......πριν λίγη ώρα, πριν λίγες ώρες, πρίν λίγες μέρες, πριν λίγες βδομάδες, πριν λίγα χρόνια.....σου είπα «σ’ αγαπάω», όχι "σ' αγαπώ", αλλά "σ' αγαπάω".....

πιο είναι το ζητούμενο?.......You!!!!!!!!!!!!!!

όνειρα γλυκα να έχεις  μοσχοβολούσα Jasmin......μ.............................

φοβάμαι μήπως συνηθίσω....

μου φαίνεται οτι κάθε σκέψη που κοντιλοσκαλίζεται είναι και η τελευταία.... και πως αν δεν τα κοντιλοσκαλίσω όλα, σε μιά στιγμή, όσα η καρδιά μου γεννα, δεν θα μπορέσω να τα πω ποτέ....... πόσα πράγματα έχω να σου πω και να σου δείξω, που δεν προκάνω απ' τη λαχανιασμένη μου ζωή...... πράγματα που σούρχεται να τα πεις, σαν όταν πίνεις λίγο νερό να ξεδιψάσεις και κάνεις αααχχχ.......πραγματα που λες όταν αντιλαμβάνεσαι οτι ο άνθρωπός σώθηκε και σπαράζεις απο αναφυλιτά..... ένα σωρό πράγματα σου γράφω, σου ψυθιρίζω...... είναι άδικη η ζωή χωρίς εσένα....... σ' αγαπάω, σ' αγαπάω πολύ, σ' αγαπάω άπειρα πολύ........φοβάμαι μήπως συνηθίσω έτσι απο μακριά να σ' αγαπάω.......και όσο στα λέω αυτά, τόσο περισσοτερο εξαφανίζεσαι......είναι σαν να παίζω μπιλιάρδο, χτυπάς τη μπάλα και αυτή φεύγει, αλλά επειδη δεν μπαίνεις σε τρύπες, και το τραπέζι έχει πλευρές, κάποια στιγμή θα έρθη η μπίλια πιό κοντά.......

Έχει ένα φεγγάρι απόψε

έχει ένα φεγγάρι απόψε 
που με κάνει κι αρρωσταίνω 
Έχει ένα φεγγάρι απόψε 
που μελαγχολώ 
Έχει ένα φεγγάρι απόψε 
σαν κι εμένα δακρυσμένο 

φεγγάρια τ' Αυγούστου.... τόσο μοναχός.....νιώθω να γερνώ τα βράδια.... νοιώθω να χρωστάω στη ζωή που γέννησε τον άνθρωπο που ερωτεύτηκα..... νοιώθω πως αν και δεν κουβεντιάζω μαζί της αισθάνομαι και σκέφτομαι τι θα μου έλεγε.....
ίσως φταίνε τα φεγγάρια.....................

όποιος ερωτεύεται κάνει τον πόνο προσευχή....

θα βρω τραγούδια μουσικές καινούργια να σου τραγουδήσω
 Όσα η αγάπη ονειρεύεται  τ' αφήνει όνειρα η ζωή
Κι όποιος στ' αλήθεια ερωτεύεται κάνει τον πόνο προσευχή

μου 'πες να 'ρθω.....

Εχθες το βράδυ σ' είδα στ' όνειρό μου
Πως είχες τα μαλλάκια σου ριγμένα στο λαιμό μου
Αμάν αμάν πια μικρό μην κλαις
Αμάν αμάν και 'χεις ό, τι θες.......

άκουγες..... έλεγες.......μου 'πες να 'ρθω....... έφυγες...... η υποχρέωση!!!!!!

θάλασσά μου......

απέραντη Jasmin..ένια Θάλασσά μου......
για να σε περιγράψω πρέπει να έχω διαβάσει πολλά για σένα.....

http://www.booksbythesea.com/var/m_b/b3/b39/38015/397400-bbts.jpg

για να σε απολαύσω αρκεί να σε δω το καλοκαίρι, όταν το κορμί σου διψά για την δροσιά της......

https://chronographimata.gr

για να σε καταλάβω, όμως, θα πρέπει να ζω συνεχώς δίπλα σου......

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbRr132kfRC1s-OYeyXo7oVDLShzbZvD2fV2OsdBYVs21v99pEl-yXSKEuig9hlQxEdglR0eMvMHNmacXGGKxyPJqSNQmx8Xz0j7giWSlCn17yBBDEYvXGPhmlxpAclsqZGzAsPiHdDZk/s1600/there_is_a_treason_at_sea_by_brandtcampbell-d67t0ak+(1).jpg

I Love You....................

είναι περίφανη που είναι γυναίκα.....

ο αισθησιασμός μιας χίππισας δεν ειναι τρόπος για να ελκύει το αντίθετο φύλο, ειναι οτι είναι περίφανη που είναι γυναίκα, και το διατυμπανίζει με κάθε τρόπο.....

I love you everything........

Let me whisper in your ear....you're beautiful........I love you baby.....Everywhere I look I see your eyes.......
When will those dark clouds all disappear?.......
I love you everything.....Jasmin............

"Angie" the Rolling Stones

ερημιές...........

κοιτάζω αριστερά, κοιτάζω δεξιά.........ερημιές..................................

....χορεύουμε?....

λίγα βήματα.....υπόκλισης......

χωρίς αποχρώσεις.....

αγαπημένη μου ΟΜΟΡΦΙΑ.......βράδιασε......έλα να γείρεις πλάι μου, μαζι με τα όνειρά σου...... άφησε τις δουλειες, τον πόνο, την αγάπη, να πάνε να κοιμηθούνε......
σ' αγαπώ, χωρίς αποχρώσεις και εξηγήσεις.......

Νικηφόρος Λύτρας, "το φιλί"

ήθελα να σου πω Σ ΑΓΑΠΩ, αλλα τι σημασία έχει;....σύννεφο γίνηκες και σκόρπισες....
για να μην σε βρώ.......

Καλημέρα Μαργαριταρένια.....

ο Ήλιος λάμπει κι άργησα να σου πω, ψιθυριστά, δυνατά για ν’ ακουστεί  μακριά…..να σου γλυκάνει την καρδιά, να σου χαϊδέψει τα μαλλιά, να σε ξεδιψάσει,.....Καλημέρα Μαργαριταρένια μου.......

άκου!!!!!.....το κοπάδι περνά, κι αυτό που ακούς σου λένε Σ' Αγαπώ.......
άκου τα φύλλα του πλατάνου!!!!!.....θροίζουν Σ' Αγαπώ................
άκου το νερό της πηγής, ξεδιψά μια καρδιά, που κτυπά και σου λέει Σ' Αγαπώ...............

μάτια....σαπφειρένια......

 Δέρμα σαν καμωμένο από ιασεμί...

Εκείνη του Αυγούστου – Αύγουστος ήταν; – η βραδιά...

Μόλις θυμούμαι πια τα μάτια∙ ήσαν, θαρρώ, μαβιά...

Α ναί, μαβιά∙ ένα σαπφείρινο μαβί....

Κ. Καβάφης

δύσκολος μήνας ο Αύγουστος, όλα τα 'χει......βοριάδες, φεγγάρια, πεφταστέρια, τρυφερές νύχτες, έρωτας, άγγελος, γιασεμί, πεύκο, πλατάνι, φλόγες, γαλάζια νερά, γάργαρα νερά, δροσερές λιμνούλες, εκκολαπτήρια ψαριών και έρωτα, χορταριασμένα στριφτά μονοπάτια, διαμαντένιες ακρογιαλιές, νεράιδες, γοργόνες, ξερές βελόνες πεύκων, αλυσιδάκια καμωμένα από πευκοβελόνες και αχιβαδάκια, καρδιές που ανάβουν φωτιες από πόθο και πόνο.....

ανεπνευσε το αερα σου....

αγά πη μου....ολα τα βραδια, ολα τα πρωινα δικα σου
ανεπνευσε το αερα σου....

ας κανουμε μερικες ομορφες σκεψεις. υπάρχει λίγη σοκολατα στο ντουλάπι....
οι σκέψεις είναι γνωστές, συνεχίζουμε να τις λέμε, αν δεν τις λέμε κάποια στιγμή θα φτάσουμε μόνοι στο τέλος του ταξιδιού... μπορεί να βρεθούμε σε ένα παράδεισο, αλλά θα είναι έρημος, χωρίς κανένα ενδιαφέρον και θα φύγουμε μόνοι..... αν τα αφήνουμε μέσα μας και δεν τα μοιραζόμαστε, δεν πρόκειται να βρεθούμε με κάποιον άλλο, που μπορεί να είναι και το άλλο μισ΄΄ο....
νοιωθω να ειμαι διπλα σου, εισαι μεσα στην καρδια μου....

.... περαστικός......

δεν ήμουν περαστικός........
δεν πρόσφερα δωμάτιο με θέα....
δεν άφησα ρέστα στην καρδιά.....

γιατί σ' αγαπώ.............................

φοβάμαι...

σ' αγαπώ και φοβάμαι....φοβάμαι μη γλιστρήσω στα σιρόπια και στα γλάσα της θεϊκής σοκολάτας...

I.L.Y.................................................

θα βρίσκω τον τρόπο....

....όπου και νάσαι, θα βρίσκω τον τρόπο, να μπορώ να σε νιώθω, να μπορώ να σ΄αγγίζω....για να μπορώ να βλέπω το χαμόγελο στα χείλη σου.....

σ..................................................................................................................

τα γαλάζια σου γράμματα...

στα γαλάζια σου γράμματα.......δε γίνονται θάματα μια ζωή σ' ανασταίνω....στα γαλάζια σου γράμματα....

οι εσωτερικές μας συγκρούσεις........

πολλές φορές τα προβλήματα και οι σκέψεις του ψυχικου μας χώρου βρίσκονται σε μια μάχη με το εαυτό μας.....
περνάμε το χρόνο μας κρυμμένοι σε δάση, μη θέλοντας την εμπλοκή-επαφή, γιατί οι κώδικές μας αποκλίνουν από εκείνους που έχουμε διαμορφωθεί....που δεν αφήνεται χώρος ή χαραμάδα για παραμικρή διαφορετική σκέψη..............
Ο «Αχυρώνας Φλέγεται» βλέποντας τον κόσμο, προσπαθεί να αποτυπώσει το αγαπημένο περιβάλλον, εκεί που ο ουρανός μερικές φορές έχει το κιτρινοφουξομπλε χρώμα....

Ο «Αχυρώνας Φλέγεται», ένα διήγημα του Ουίλλιαμ Φώκνερ.που δείχνει τις εσωτερικές μας συγκρούσεις...........

Δέσποινά μου, Θεοτόκε,....

Δέσποινά μου, Θεοτόκε,
η ελπίς και η ισχύς μου,
η το αγαλλίαμά μου,
η του κόσμου σωτηρία,
η των εναθλούντων μόνη
έτοιμος επικουρία,
Σε, Παρθένε, ικετεύω
και θερμώς επικαλούμαι,
την σην χάριν μοι παράσχου
ολοψύχως εξαιτούμαι.

Ιλεόν μοι τον Θεόν μου
προσπαθώ να αποκτήσω
και ασκήσεσι και πόνοις
τούτω να ευαρεστήσω.

Αλλά όσον κοπιάζω,
αγωνίζομαι, στενάζω,
τόσον εν τη αμαρτία,
τη φρικτή αλαζονεία,
εν τω φθόνω και τω μίσει,
τη οργή και τη κακία
ανευρίσκω ότι κείμαι
και ως δέσμιος κρατούμαι.

Πάντα πόνον καταβάλλω,
πάσαν την προσπάθειάν μου
.......................................
την αγάπην, την φιλίαν,
της ψυχής μου την γαλήνην,
της καρδίας την ειρήνην,
την προς τον Θεόν λατρείαν
ένθερμον, αγνήν, αγίαν,
αφοσίωσιν τελείαν
και αγάπην επαξίαν,
την ελπίδα την βεβαίαν
και την πίστην την εδραίαν.

Αι δυνάμεις ατονούσι
και ουδόλως ενεργούσι
προς την τελειότητά μου,
προς την αγιότητά μου.

Οίδα ως ουδέν ανύω
άνευ θείας βοηθείας,
οίδα ότι καταλύω
άνευ θείας συνεργείας.

Δια τούτο σοι προσπίπτω
και θερμώς παρακαλώ Σε,
Δέσποινά μου Παναγία,
δυσωπώ, εκλιπαρώ Σε,
τον Δεσπότην, τον Θεόν μου,
τον σοφόν Δημιουργόν μου,
ίλεον απέργασαί μοι,
ευμενή δε ποίησόν μοι,
όπως κοινωνόν με δείξη
της αγίας χάριτός Του
και καλώς με ενισχύση
δια της δυνάμεως Του.

Όπως, Κόρη, εξαγνίση
την ψυχήν και την καρδίαν
και δωρήσηταί μοι χάριν,
σύνεσίν τε και σοφίαν,
πλημμυρίση την καρδίαν
θείας και σφοδράς αγάπης
και παράσχη μοι ελπίδα
ακλινή τε και βεβαίαν,
σταθεράν μοι δω δε πίστιν
ζώσαν, ενεργόν εδραίαν,
δαψιλεύση μοι ειρήνην
και χαράν και ευφροσύνην,
και παράσχη μοι γαλήνην
την θεόδοτον εκείνην.

Ταύτα πάντα σαίς πρεσβείαις
δύναμαι, ω Παναγία,
ο Σος δούλος ν’ αποκτήσω,
εις Θεόν δε να πλουτήσω
και αυτώ ευαρεστήσω.....

σημασία έχει το ταξίδι, κι όχι ο προορισμός…..

γεννήθηκε πριν  από μερικά χρόνια μέσα σε κήπους λουλουδιών, μεγάλωσε, και στα 19 της έφυγε για την πόλη...... για να σπουδάσει στο τμήμα .................... της σχολής της πόλης......που έγινε μια πόλη-σταθμος στη ζωή της, ζώντας μέσα στην κουλτούρα της, την έχει μεταφέρει σε στιγμές ανάπολες, σε δημιουργίες....στοιχεία μέσα από τα οποία συναντά κανείς αγωνίες, προβληματισμούς, επιβίωση, ψυχισμός, χρώματα, γεύσεις, αρώματα, ήχους αλληγορικούς...........

αγαπώ τις σκέψεις σου, τις εικόνες σου, τις γεύσεις σου,.........τα μάτια σου, που κλείνουν μέσα τους αυτό που λαμβάνουν.................................................................
χρόνια πολλά Γλυκειά μου........ανθος της ανατολής.....

...γεύσεις ξεχωριστές.........

γεύσεις αρχέγονες, μυρουδιές μεθυστικές, εικόνες ποθητές, που αναδίδουν τη διαχρονική αρχοντιά της γνησιότητας, της λιτότητας της απλότητας, που βυθίζονται στον χρόνο, που αισθάνονται σαν να παραβρίσκονται μέσα στο χρόνο που σύνέβισαν, τους γευστικούς προγονικούς δεσμούς της θέλησης της ψυχής................
........................................................................................................................

όταν οι εικόνες μαγνητίζουν τις αισθήσεις....

οι εικόνες, τα αντικείμενα, τα χρώμματα....... στοιχεία που σχετίζονται με τις σκέψεις της ατμόσφαιρας που έχουμε δημιουργήσει και όταν την βλέπουμε γύρω μας, μας συναρπάζει.... αν και οι εικόνες είναι καινούργιες, είναι αυτές που είχαμε γευτεί ξανά.... είναι τόσο όμορφες που θα ήθελα να τις βλέπω, να τις γεύομαι, να τις θαυμάζω, να τις μοιράζομαι....να τις ζωγραφίζω.....εκφράσεις και συναισθήματα ενός παιδιού....λόγια καρδιάς γένους θυλικού....εικόνες που αντανακλούν το πνεύμα τις σκέψης....την ηρεμία, τη γαλήνη, τη γλύκα της γεύσης, την αναπαράσταση του θέλω, την αναμετάδωση των συναισθημάτων, την έκφραση της ψυχικής διάθεσης....

πως αλλιώς θα μπορούσαμε να μεταφέρουμε το «μια βόλτα στο όνειρο», την φαντασία, το συναίσθημα!!!....παρά μέσα από πραγματικές εικόνες που γευόμαστε....ζωγραφίζοντας την καθημερινότητά μας μέσα από καταγραφές, μεσα από φωτογραφίες, μέσα από χρώματα που πιάνουν-αντανακλούν τα συναισθήματα μας....κοιτώντας πίσω, σχεδιάζοντας το θέλω του μέλλοντος.....

το χρώμα, το αντικείμενο, η θέση, στοιχεία που έχουν μπει στη ζωή μας, στοιχεία που περνούν μπροστά από τη φωτογραφική των ματιών μας και τις συγκρίνουμε με αυτά που συνέβησαν χθές,....σκιτσογραφόντας με λέξεις, το τι θα θέλαμε να κάνουμε, αναβλύζονται από τα βάθη της ψυχής μας....μεταβιβάζουμε αυτά που περνούν από μέσα μας....

στις εικόνες της σκέψης που αποθανατίσαμε, ο κόσμος είναι όμορφος, με λάμψη εσωτερική, με χαρά, με αγάπη, με ήρεμα χτυποκάρδια....που μεταφέρουν την δημιουργία, το χρώμα, την φαντασία, την ζωή, την απόπειρα να δημιουργεί, δίπλα σε ένα πραγματικό σκληρό κόσμο.....

γιατί Σ' Αγαπώ...............................................................

... κρατάει σφιχτά, σφιχτά το χέρι .....

το καλοκαίρι είναι για κάποια παραμύθια που μπορείς να ζήσεις....να τα απολαύσεις, να νοιώσεις την ομορφιά τους, την ομορφιά συναισθημάτων, που γλυκαίνουν την ψυχή....που μέσα από φαντασιώσεις που ελευθερώνουν, ξεδιπλώνουν ανθρώπινες πτυχές, που δεν βρίσκεις με άλλους τρόπους-δρόμους....κοιτάς με τις ώρες, με το βλέμμα να περιπλανιέται αόριστα,....και οι εικόνες που ακουμπά να διεγείρουν ονειροπόληση, στοχασμό, χάζεμα, αναχώρηση, ρεμβασμούς, θαυμασμούς, ανατριχιλες......είναι ο άνθρωπός μου.......

....... εχει περάσει «λίγος» καιρός, δεν το έχεις συνειδητοποιήσει?...οτι «είσαι ο Άνθρωπός μου…»…. 

.......αρκεί, να γυρίζω το κεφάλι μου και να μένει το χαμόγελό του εκεί...εκεί...εκεί...εκεί...εκεί...εκεί...

στο χαμογελό σου.....

Όλες του κόσμου οι Κυριακές
λάμπουν στο πρόσωπό σου...
Τι χρώματα, τι μουσικές
μες στο χαμογελό σου!

Τι όμορφο να σ’ αγαπώ
και να σε καρτεράω,
να σου γλυκαίνω τον καημό,
να σε παρηγοράω......

μια καληνύχτα......

λείπει η αγκαλιά σου, λείπει το άγγιγμα της ψυχής σου, λείπει η ζεστασιά σου κι ας σκάει ο τζίτζικας..... λείπει η ανάσα σου, λείπουν τα λόγια που κάνουν το κάθε κύτταρο του σώματος να ανατριχιάζει........ και δεν ακούγεται μια καληνύχτα......

μέσα από χορταριασμένα μονοπάτια......

σε αυτόν τον τόπο που είναι κλεισμένος στις ψηλές ψυχρές, ομιχλώδεις κορφές και χαμηλά από μια πλατιά λίμνη του Λοχ νες και ένα περιβάλλον που δεν γοητεύει από την πρώτη στιγμή.... θα ήταν καλύτερα να πήγαινα τα γελάδια στο βοσκοτόπι.....θα μπορούσε το βουνό να είναι γνώση, ένας γνήσιος τρόπος ν' ανασαίνεις.... θα μπορούσε να είναι καλοκαίρι της εξερεύνησης, τις ανακάλυψης, ανάμεσα σε εγκαταλειμμένα σπίτια, καλύβες, πετρομυλους, μέσα από χορταριασμένα μονοπάτια......

στιγμές του Αυγούστου.....

Σ’ αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω…  μέσα στο βλέμμα σου ένας ολόκληρος ουρανός, που αστράφτει, συννεφιάζει, αναδιπλώνεται…… και όταν βραδιάζει πλημμυρίζει με φως….
Ένας μήνας γεμάτος συναισθήματα ... κι  ακόμα δεν έχουμε φτάσει στη μέση……

Σ' Αγαπάω πολύ Jasmin.................................................

μεσημεριανά....

με το πόδι το γυμνό να αγκαλιάζεται από πολύχρωμα θαλασσινά πετράδια..... ο θαλασσινός μοσχομυρισμένος μπάτης να ξεπλέκει τα λαμπερά μαλλιά σου.... ο μεσημεριανός ήλιος να αφήνει μόνα τους τα πεταλουδίσια βελουδένια χνούδια του κορμιού σου.....

Σ' Αγαπώ πολύ....Δροσερή μ..... ύπαρξη...................

είμαι Ερωτευμένος.... Αγαπάω ..... Δεν έχω Υπερεκτιμίσει......
ας λέει ο ματθαίος οτι θέλει................................

Αστέρι μου φεγγάρι μου...

Αστέρι μου φεγγάρι μου της άνοιξης κλωνάρι μου κοντά σου θα 'ρθω πάλι
 κοντά σου θα 'ρθω μιαν αυγή για να σου πάρω ένα φιλί και να με πάρεις πάλι

Αγάπη μου αγάπη μου η νύχτα θα μας πάρει τ' άστρα κι ο ουρανός το κρύο το φεγγάρι

Θα σ' αγαπώ θα ζω μες το τραγούδι θα μ' αγαπάς θα ζεις με τα πουλιά
θα σ' αγαπώ θα γίνουμε τραγούδι θα μ' αγαπάς θα γίνουμε πουλιά...

αυτό που πραγματικά θέλω...............

με μια φυσαρμόνικα...

ξέφυγες απ’ το χθες και το σύμπαν ολόκληρο έμεινε αμήχανο...... κάποια αχτίδα από τον αστερισμό του κύκνου ξαναμουρμουρίζει τα δύσκολα, ξαναψιθυρίζει τα όμορφα, ξανασφυρίζει ένα μινόρε της αυγής........

Σ' Αγαπώ πολ΄΄υλη  μικρή μου.......

βραδυνές αλχημείες…..

η καρέκλα αδειανή, τη σπρώχνω λίγο να είναι στη θέση που πρέπει, στο κάτω δεξιά ποδι του τραπεζιού κάποιες αράχνες εκεί κλώθαν το υφαντό τους,….. το αστραφτερό διαμάντι δεν είναι δω… τούτο το κενό σε κάνει να δακρύζεις… οι λέξεις λείπουν…. μετά από σένα η καρδιά μου δε θα ’χει αγγεία, δεν θα ‘χει κορμί και θα πάλλεται στέλνοντας αίμα στο κενό…..

Σ................................πολύ..................................................

καπως έτσι μπορεί να ήταν ο ουρανός σου σήμερα....

Ουρανέ μου......... Καλό βράδυ.........

μια μικρή τρυφερή αυταπάτη....

Jasminάτη Οπτασία, θάθελα να σε αγγίξω, μα δεν σε είδα την αυγή.....θα 'ναι μια αυγή δική μας.... μέσα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος, θα 'ναι μια μικρή τρυφερή αυταπάτη.... είναι κάτι, όσο μικρό κι αν είναι....

θα χαιρόμουν να εύρισκα ένα τοσοδούλικο μήνυμά σου.....

Σ................................................................πολύ...........απέραντα..............................βλέπεις τον ορίζοντα? μέχρι εκεί και πέρα από αυτόν...........................................