Ήταν τόσο χαριτωμένη που δε μπορούσα να μη σταθώ να τη δω καλύτερα. Πλησίασα. Σχεδόν την άγγιξα...καθομουν και τη χάζευα, κουνούσε τα φτερά, ανέβαινε σε ενα κλαδάκι και έτριβε τα μπροστινά της πόδια. Το πάνω μέρος του δεξί φτερού της λίγο κομμένο....περπατούσε λίγο από δω, λίγο από κει...ήταν πολύ όμορφη...κάποια στιγμή ήρθε κοντά η "θύρα" και τις είπα να φύγει για να μη φοβηθεί η Vanessaκαι φύγει ...κάποια στιγμή προσπάθησε να πετάξει...άρχισε να πετά κοντά μου σαν τα μικρά πουλάκια που προσπαθούν να μάθουν πως να πετούν,....τότε φτερούγισε λίγο τα φτερά της και αναπήδησε...γύρισε προς το μέρος μου... ξανακάθησε λίγο, πέταγε από κλαδάκι σε κλαδάκι χαμηλά...ώσπου πέταξε προς το δρόμο, σε χαμηλή πτήση,..σιγά σιγά άρχισε να ανεβαίνει, πήγε προς το διπλανό κήπο, έκανε μια βόλτα ξανά γύρω απο τη ψηλή τριανταφυλλιά...και ..........έφυγε...χάθηκε....έμεινα αποσβολωμένος από τη τυχαία αυτή συνάντηση με το τόσο ωραίο πλασματάκι....τι όμορφη!!!... ωραίο "δημιούργημα"...νιώθεις για λίγο κάτι άλλο...
όση ωρα την παρατηρούσα το "ταμπούρλο" χτυπούσε δυνατά, το "σπίτι" σειόταν....όταν έφυγε άρχισαν να κατεβαίνουν τα "ρολά".....μετά....άρχισα να "γρατζουνάω" τα πληκτρα...
όση ωρα την παρατηρούσα το "ταμπούρλο" χτυπούσε δυνατά, το "σπίτι" σειόταν....όταν έφυγε άρχισαν να κατεβαίνουν τα "ρολά".....μετά....άρχισα να "γρατζουνάω" τα πληκτρα...
είναι γνωστή ως Red Admiral ή Vanessa atalanta, αλλοιώς "Κόκκινος ναύαρχος"....Vanessa....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου