Μερικές φορές νιώθω ότι ...

οι επισκέψεις αραίωσαν, τείνουν στο μέσο της ταλάντωσης της συχνότητας... τα ρήματα έχασαν το φώς τους.

Ένα βλέμμα έμεινε και αυτό σαν τους κομήτες, που μέχρι να τους ξαναδείς περνά... χρόνος....

καθαρίζω το τραπέζι, τροχίζω το μολύβι στην πέτρα της αναμονής, λίγο καλό κρασί στο ποτήρι,...το χέρι το ζεσταίνει, ώσπου στο τέλος μένει σε μια άκρη και παγώνει...