κοιτάζοντας παλιά άλμπουμ, μια μυρωδιά απ’ το πουθενά κι οι εικόνες των 24 καρέ με τις θύμησες ξεκινάει να παίζει μέσ' το κεφάλι ζωντανή...βγάζοντας απ' το πουθενά λεπτομέρειες που έχουν χαραχθεί εκεί βαθιά στο βάθος της μνήμης...και εκεί που βλέπεις το έργο έρχεται μια γνώριμη μυρωδιά και το μυαλό αυτόματα ξεκινάει την ανασκαφή μέχρι να θυμηθείς ποια μέρα ήταν που τη φορούσε...ή αυτό το μπαχάρι που βάζει τη σκέψη να θυμηθεί, από πιο καλούδι της είναι...αυτή η μυρωδιά της Αύρας έχει αυτή τη μαγική ιδιότητα να με ταξιδεύει πίσω και να ξεχνιέμαι έστω και για λίγο, αφήνοντάς μου μια γλυκιά αίσθηση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου