που ταξιδεύει το όνειρο μου και από τον ήλιο του γεμίζει φως,
δεν ξέρεις πόσα μπορώ να δώσω γι’ αυτόν τον ήλιο που όπου σταθώ στα βήματά μου στην σκοτεινιά μου στον πριν στο τώρα έχω θεό,
δε ξέρεις δάκρυα πόσα έχουν τρέξει θυσία ώρες ανατολής
που περιμένω απ’ τα σκοτάδια χρώματα ελπίδας ήλιε να βγεις,
δεν ξέρεις δρόμους που πίσω αφήνω και σ’ άλλους μπαίνω για να σε βρω δάκρυ γλυκό μου ρόδο και κρίνο όνειρο αγάπης νυχτερινό,
δε ξέρεις δάκρυα πόσα έχουν τρέξει θυσία ώρες ανατολής
που περιμένω απ’ τα σκοτάδια χρώματα ελπίδας ήλιε να βγεις...
Ιλυ..........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου