Σάββατο 31 Ιουλίου 2021

Ω Έρωτα....φτερωτέ Τοξότη....

 έρωτας είναι η ζωή μας, από του έρωτα τα παιχνίδια γεννηθήκαμε, από του έρωτα τους πόθους πήραμε τη μορφή μας, σ' αυτόν ανήκει το σώμα μας, σ’ αυτόν και η ψυχή μας, σ' αυτόν πλάθουμε τα όνειρά μας.....

είναι αυτός που χαρίζει τη ζωή, με τη νεανική ματιά, με το να αδιαφορείς για το πέρασμα του χρόνου, να νιώθεις το άγγιγμα του χρόνου μεσα απο την ηλικία,  αλλά να μην σού αγγίζει αυτή η επινόηση την ψυχή, να βλέπεις τον κόσμο με όλη εκείνη την θέληση της νιότης και της πάντα ζωηρής φλόγας να σχεδιάζεις και να ονειρεύεσαι....σε κάνει να κάνεις ασήμαντα πράγματα σπουδαία, να ανακαλύπτεις τη γοητεία τόσων και τόσων γεγονότων που απλώς περνούν μαζί με το φορτίο του χρόνου, να απορείς με την ονειρεμένη αρμονία και των πιο απλών στοιχείων της φύσης, να ρεμβάζεις στα πρωινά και στα εσπερινά παιχνίδια του ήλιου, στα παιχνίδια του με τον ουρανό, με τον ορίζοντα, με τα σύννεφα, να αναπολείς το άγνωστο με της βροχής τις επινοήσεις, να θαυμάζεις τους ήχους κάθε θροΐσματος των φυλλόδεντρων και να αναπλάθεις τη μουσική τους μέσα από μια ξεχωριστή ανάταση όχι των χεριών αλλά της σκέψης σου, να κάνεις ακόμα και την πιο ταπεινή ζωή να ονειρεύεται ότι είναι άστρο φωτεινό....ο έρωτας είναι μια ιερή επιθυμία μιας υπέρτατης ευτυχίας και πλήρωσης της ζωής μας...ο έρωτας πρέπει να είναι η ζωή μας....αν χάσουμε τη δυνατότητα να αγαπάμε και να ερωτευόμαστε αποξενωνομαστε απο τον εαυτό μας και χάνουμε την αίσθηση της ζωής....

ο Έρωτας στέκει ανάδυα μου και τ’ άρματα μού δείχνει,

βαστά φωτιά κι αναλαμπή κι απάνω μου τη ρίχνει


σ' αγαπώ....έρωτά μου....

να σ' αγναντεύω....απ' το βουνό...

Να σ’ αγναντεύω, θάλασσα,

να μη χορταίνω απ’ το βουνό ψηλά....



απέραντή μου αγάπη......

...να είναι από τη ζέστη....?.

 η σημερινή μέρα θέλει λίγο περισσότερο προσοχή σε πιθανές εντάσεις....

....από το θέμα: τα ζώδια σήμερα...

ιλυ.....



δροσερές αναμονές....

 

περιμένοντας την Αυγή....

....

Καλημέρα


ανάγκη....

 οι άνθρωποι, σαν τα παιδιά έχουν ανάγκη από αγάπη....


νά 'χαν όλοι οι άνθρωποι μια αγάπη όπως εγώ...

ιλυ............

Παρασκευή 30 Ιουλίου 2021

είναι ένα ανεξάντλητο πάθος....


είναι όμορφος αυτός ο ήλιος
με τα τελευταία κόκκινα χρώματα του Ιουλίου
λειώνει από έρωτα
με συνοδεία ενός αργού σκοπού κάποιας κιθάρας
δεν είναι ο έρωτας παιχνίδι για το πινέλο ενός ζωγράφου,
είναι ένα ανεξάντλητο πάθος....
ντυμένο μ' αυτά τα χρώματα του ήλιου.....

χάρισέ μου, αν μπορείς το δικό σου πάθος....

σ' αγαπώ......


 

που είσαι μωρό μου γλυκό...!!!

Άλλο ένα βράδυ στο σκοτάδι

ψάχνω να βρω ένα θησαυρό

Μία κοπέλα, ένα χάδι

Καλοκαιρινό μυστικό


Μόνος μου και πάλι κοιμάμαι

θυμάμαι εκείνον τον καιρό

δεν είχα λόγο να φοβάμαι

αφού μια όμορφη κοπέλα είχα εδώ

 

Που είσαι  Που είσαι

Έφαγα τον κόσμο όλο να σε βρω

Που είσαι  Που είσαι

Που είσαι μωρό μου γλυκό

 

Κάθε μέρα που περνάει

τίποτα ν' αλλάξω δε μπορώ

Άλλο τώρα πια δεν πάει

πρέπει αυτή την κοπέλα να βρω

 ................

Παίρνω τους δρόμους, παίρνω τα βουνά

στο τέλος καταλήγω σε κάτι νησιά

σανδάλι, καπέλο, κιθάρα, μαγιό

γυρνώ μονάχος και τραγουδώ

 

...κι ελπίζω μήπως ακούσει ένα τραγούδι γνωστό

και γυρίσει να κοιτάξει εδώ

Μήπως έρθει και γλυκά μου πει

πως της αρέσει αυτή η μουσική

 

Που είσαι  Που είσαι

Έφαγα τον κόσμο όλο να σε βρω

Που είσαι  Που είσαι

Που είσαι μωρό μου γλυκό


ιλυ......................


το ομορφότερο πλάσμα....

να τη, η γοργόνα.....

η πιό ωραία...ομορφότερο πλάσμα δεν έχω ξαναδεί....ένα τέλειο πρόσωπο, σκούρα ματόκλαδα, μελιά μάτια που χαμογελούν με μια γλυκύτατη έκφραση....τα χέρια, οι ώμοι της, με μια επιδερμίδα λεία και καθαρή κινούνται με ασύγκριτη απαλότητα....μέσα στο νερό.... 

εγώ εσένα αγαπώ!!!!.....αλλά δεν τολμώ να το πω με τα μάτια....



Πέμπτη 29 Ιουλίου 2021

δεν τα καταφέρνω....

 η μοναδική αληθινή αγάπη είναι αυτή που προσφέρει εκείνος/η που ξέρει ποιος είσαι, γιατί εσύ του επέτρεψες να σε γνωρίσει και να σ' αγαπήσει, όχι για ότι είσαι όπως είσαι, αλλά ακριβώς επειδή είσαι όπως είσαι......

πρέπει να μάθω ακόμη πολλά.....


ίσως δεν τα καταφέρνω με την υπομονή και την καρτερία....με πνίγουν....


ιλυ........ πολύ.....

 όμορφα ηλιοβασιλέματα να έχεις ......


Ιλυ........

στη θάλασσά σου....

στη θάλασσά σου ναυαγός ψάχνω κατι να πιαστώ στην παραλία σου να βγω μαζί σου ένα να γινω....

το απαλό σου χέρι σαν το δροσερό αγέρι πάνω μου να ακουμπήσει, την καρδιά μου να ανοίξει...

ιλυ......




 

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2021

ένας είναι ο σκοπός μου, να σε συ ο άνθρωπος μου,...

Κόκκινο μαντίλι, στο χορό κρατάς,
τρέμουνε τα χείλη και δε με κοιτάς.

Αργυρό φεγγάρι παίζει στο νερό,
άλλο δεν αντέχω να σε καρτερώ.

.........έλα να σε δω.

Πες μου κι από που να αρχισω
να σε νυχτοπερπατήσω, μέχρι το πρωί,
ένας είναι ο σκοπός μου, να σε συ ο άνθρωπος μου
σε όλη τη ζωή.

Κόκκινο μαντίλι, στο χορό κρατάς,
τρέμουνε τα χείλη και δε με κοιτάς.

Για ένα σου τραγούδι και για μια ματιά,
στην καρδιά του κόσμου, εβαλα φωτιά.

...... έλα να σε δω.

Πες μου κι από που να αρχισω
.......

Ιλυ.........



καλές διακοπές....

 καλές διακοπές...και να ξέρεις


Σ' Αγαπάω, Σε πεινάω, Σε διψάω....



πάντα θα υπάρχει....ς......


 

είναι κάτι που σβήνει τη φωτιά...

 


Τρίτη 27 Ιουλίου 2021

στέγνωσαν τα δυο μου χείλη....

δίψασε το παλικάρι,

ματωμένο μου φεγγάρι,

κι έσκυψε να πιει νερό,

δίψασα κι εγώ για σένα

κι έσκυψα, .....

τα δυο χείλη σου, να βρω.


φύγαν τα πουλιά στην Δύση,

το φεγγάρι έχει ραγίσει,

κι όμως θα σε καρτερώ,

παλικάρι διψασμένο,

.......

σαν διψάσεις για νερό.


στην καρδιά μου έχω μαχαίρι,

.........

πού να πάω, πού να σταθώ,

στέγνωσαν τα δυο μου χείλη

κι η βροχή νερό αν δε στείλει,

θα πεθάνω, θα χαθώ......



ιλυ.......

εξωμαληνσεις....

 το παγκάκι γλύτωσε.....


μπορούμε να μιλήσουμε...."ορθά-κοφτά" ....

όταν μιλάς με κάποιον την ίδια γλώσσα και οι λέξεις έχουν κοινό νόημα η συζήτηση παίρνει ώρες και αισθάνεσαι πως πέρασαν μόνο λίγα λεπτά....

...


 

άνοιξα να μπει φως....

 Άνοιξα να μπει το φως

έχει ξημερώσει

τις γωνιές

κρύβομαι στο όνειρο

............

Τίποτα δεν είναι όπως χτες

Μια μέρα μετά

εσύ πουθενά

 

μια μέρα μετά

κι εγώ μια σκιά

καρδιά μου πού πας

χωρίς την αγάπη

Βλέπω κόσμο να περνά

μα δεν είδα εσένα

δίπλα στο τσιγάρο ο καφές

κρύβομαι στο όνειρο

..................

Σ' ότι έχει μείνει απ' το χτες

Μια μέρα μετά

εσύ πουθενα

.....

μια μέρα μετά

κι εγώ μια σκιά

καρδιά μου πού πας

χωρίς την αγάπη

Μια μέρα μετά

εσύ πουθενά

ζωή μου ...


μια μέρα μετά

κι εγώ μια σκιά

καρδιά μου πού πας

.......

χωρίς την αγάπη......


Αγάπη μου.......Άνοιξα να μπει φως.....

Ιλυ.......


Καλημέρα Χαρά μου, όπου κι αν είσαι......να 'σαι καλά....

βραδυνή συντροφιά...

 

Ιλυ...............

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2021

Kiss me....

You

Touch me

I hear the sound

Of mandolins

You

Kiss me

With your kiss

My life begins


ily..................

γράψε.... γιατί χανόμαστε.....

το τέλος του άνδρα συγγραφέα

δηλαδή τώρα δεν θα μπορώ να γράφω?....δεν θα μπορώ να εξωτερικεύω τις σκέψεις μου?....δεν θα μπορώ να μιλώ με άγνωστες-γνωστες ψυχές?....

και η αφορμή μια αναληση-κριτικη σε ένα βιβλίο «Ο Φίλος» της Σίγκριντ Νιούνεζ...που προσπαθεί να αποδομήσει το επιβλητικό προφίλ του άνδρα συγγραφέα....

η δε Λέσινγκ αναρωτιέται τι συμβαίνει με τους άνδρες σήμερα, που ενας «νέος πόλεμος μεταξύ των δύο φύλων», όπως τον αποκαλεί ο βρετανικός Τύπος, μαίνεται τις δύο τελευταίες εβδομάδες....αφορμή για να ξεσπάσει ήταν η ομιλία της συγγραφέως Ντόρις Λέσινγκ στο Φεστιβάλ Βιβλίου του Εδιμβούργου.....η Λέσινγκ δήλωσε σοκαρισμένη από τη συστηματική υποτίμηση που υφίστανται οι άνδρες από τις γυναίκες σήμερα..... «η πιο χαζή, αμόρφωτη και κακή γυναίκα μπορεί να μειώσει τον πιο καλό, ευγενικό και έξυπνο άνδρα, και κανείς δεν διαμαρτύρεται» είπε η συγγραφέας.....

«τι συμβαίνει με τους άνδρες;» αναρωτήθηκε η Λέσινγκ. «είναι πολύ απασχολημένοι να γίνονται πρωθυπουργοί ή διευθυντές των μεγαλύτερων εταιρειών....διαφορετικά, βλέπουν ποδόσφαιρο και αρνούνται να βοηθήσουν στο πλύσιμο των πιάτων» της απάντησαν..... «γιατί όλα αυτά έπρεπε να συμβούν εις βάρος των ανδρών;» αναρωτήθηκε η Λέσινγκ..... «διότι οι άνδρες είχαν όλα τα ωραία παιχνίδια, τους μεγάλους μισθούς και τις ισχυρές δουλειές, και δεν ήθελαν καθόλου να τα μοιραστούν» της απάντησαν.....

ευτυχώς που οι ξένες τάσεις αργούν να μπουν στην ελληνική κοινωνία....

σ' αγαπώ.....δεν είναι παιχνίδι, είναι Χαρά ζωής.....

τη δική σου αγάπη....

 μικρή Γλυκειά μου Αγάπη.....


δίχως τη δική σου αγάπη

δύσκολα περνά ο καιρός.

δίχως τη δική σου αγάπη

είναι ο κόσμος πιο μικρός....


ιλυ........

να το πιάσω δεν μπορούσα.....

τούτο το καλοκαιράκι
τούτο το, μαύρα μου μάτια.
τούτο το καλοκαιράκι.
τούτο το καλοκαιράκι,
κυνηγούσα’ να πουλάκι.
κυνηγούσα, μαύρα μου μάτια,
κυνηγούσα προσπαθούσα.
κυνηγούσα προσπαθούσα,
να το πιάσω δεν μπορούσα.
κι έστησα, μαύρα μου μάτια
έστησα, τα ξόβεργά μου.
έστησα τα ξόβεργά μου,
κι ήρθε το πουλί κοντά μου
...

κάποια στιγμή θα το μάθω.....το τσάμικο....

και σε παραλλαγή....
ιλυ..................................................


 ιλυ.........,...

αστέρια ρίχνω στο κορμί ....

είναι ώρα να ξαποστάσεις....αστέρια ρίχνω στο κορμί σου και δροσοσταλιες να συντροφεύουν τα όνειρά σου.....
ήρθα δίπλα σου, ζωγράφισα δύο κοκκινίλες στα μάγουλά σου.....δεν τρόμαξες από την ξαφνική μου εμφάνιση....οι μιλιά μας είχε χαθεί...σε άγγιξα, και το μειδίαμα εμφανίστηκε....κοιταζόμαστε στα μάτια....σε πήρα αγκαλιά... ακούμπησα τα χείλη σου και πήραν χρώμα....τα μαύρα σου μαλλιά άρχισαν ν' ανεμίζουν, τα ματόκλαδά σου ανοιγόκλειναν....
πήρα μια ανάσα γεμάτη από το άρωμά σου..... τότε....άρχισε να χτυπά ξανά η καρδιά.... χαμογέλασα....
ήταν μια απογείωση.....

Σ' Αγαπώ.......

Κυριακή 25 Ιουλίου 2021

 ξέρεις πως είναι ο Παράδεισος?.?.?.....


ΙΛΥ.........

οι μικρές τελίτσες της σιωπής.... για τη δύναμη που απεγνωσμένα ψάχνουμε.....για τη σιωπή που μιλάει… για τ΄ανείπωτα…για την χαρά που έρχεται μετά τα ανείπωτα….....

θέλω να ξυπνήσω πριν από σένα....

θέλω να ξυπνήσω πριν από σένα, να σε χαζέψω έτσι που κοιμάσαι, αγκαλιά με κάτι… να γύρω πάνω σου να δω τη φλέβα του λαιμού σου να χτυπάει αργά και ν' ανασαίνω την ελαφρύ ανάσα σου....να είσαι ξέγνοιαστη....

ιλυ....

Κυριακή, απόλαυσέ τη.....

ο ήλιος φωτίζει τις νυχτερινές μου ελπίδες και ξυπνώ πιο ερωτευμένος από χτες....


Σ' αγαπώ.... πολύ....

ερωτικό...

στο στροβίλισμά του μέσα να χαθείς
να το ποθείς
να το ποθείς…
να το ζεις
απ’ αυτό δεν μετάνιωσε κανείς
τη ζωή ομορφαίνει
μόνο τότε τη ζεις
...

Όμορφέ μου Έρωτα....
...


Σάββατο 24 Ιουλίου 2021

το κοριτσάκι αυτό που αγάπησα τυχαία...

.... έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία

είναι αλλιώτικη η σιωπή χωρίς παρέα.

δεν νιώθω θλίψη, μα μου’χεις λείψει

το κοριτσάκι αυτό που αγάπησες τυχαία,

δεν νιώθω θλίψη, μα μου ‘χεις λείψει...



ILY

ευτυχώς.... συμπληρώνουμε....

οι άνδρες και οι γυναίκες δεν είμαστε ίδιοι....ευτυχώς!

συμπληρώνουμε θαυμάσια ο ένας τον άλλον.....

Χόρχε Μπουκαϊ

αντιμετωπίζοντας τσιμπήματα....

 υπάρχουν μέρες που μας πλημμυρίζει μια αισιοδοξία....με λέξεις που ακουμπούν πάνω σου σαν τρυφερό δίχτυ...

...


 μ' ένα φιλί για καλημέρα...


 ο ήλιος και η σκέψη ήταν πλάι πλάι.... όλα τάλλα ελλειπαν....


Πέμπτη 22 Ιουλίου 2021

ομηρικοί ήρωες....

 ποτέ δεν έχασε την ισορροπία της, ξέρει να διακρίνει την ανεπαισθητη απόσταση που χωρίζει την ισορροπία από ..... το μυστήριο της αρχής ενός αρχέγονου, εύθραυστου  μονοπατιού εμπειριών...μιας θεμελιώδους ερωτικής σχέσης μεταξύ εσένα - εμένα... που ξεπέρασε τους αρχαίους μύθους και έγινε έντονος προβληματισμός.... καλό - κακό, πόνος, απόλαυση, ηδονή, ανάγκη, επούλωση.... πού οδηγούν?....

μέσα από μιά γραφή, νευρώδη καμμιά φορά, με κοφτές προτάσεις, με εσωτερικότητα, στωικότητα, περιγραφές, με βασανιστικές στιγμές, που μπορεί να δείχνει και κάποια ματαιότητα, που δημιουργεί ένα λιλιπούτειο ερωτικο έπος ομηρικής σύλληψης....

σ' Αγαπώ......

 σε λατρεύω...

λουλουδάκι μου ν' ανθίσεις...

μάγισσά μου....

πού κρυβόσουν τόσα χρόνια

σε ποια μαγικά σεντόνια,

σε ποια σύννεφα,

κι ήμουν μόνος μες στην μπόρα

μα η ζωή μου αρχίζει τώρα

από σήμερα.

.... μάγισσά μου

να σ' ανταμώσω άργησα

μα οι γραμμές στο χέρι μου

λένε θα γίνεις ταίρι μου.

πού κρυβόσουν τόσα χρόνια

κι ήρθες σαν τα χελιδόνια

χελιδόνι μου,

κι ήρθες για να μ' αναστήσεις

λουλουδάκι μου ν' ανθίσεις

στο μπαλκόνι μου.

.... μάγισσά μου...

να σ' ανταμώσω άργησα

μα οι γραμμές στο χέρι μου

λένε θα γίνεις ταίρι μου.....


...


relax...


 για σένα.,. Λουλουδάκι μου....

πάθος, φαντασία ..... και καρδιά...

 θέλω να ξέρεις πως σ' αγαπάω

και δε θα φύγω όσο θα ζω

ό, τι μου λείπει, ό, τι ζητάω

μόνο κοντά σου μπορώ να βρω.

η αγάπη στην ουσία

θέλει πάθος, φαντασία

θέλει και καρδιά που συγχωρεί

η αγάπη ανατρέπει

τους κανόνες και τα πρέπει

η αγάπη όλα τα μπορεί!

το παρελθόν μου εγώ το σβήνω

για των ματιών σου τον πειρασμό

θέλω μονάχα να σε κερδίσω

γι' αυτό δεν έχω εγωισμό.

η αγάπη ..... όλα τα μπορεί...

...





Τετάρτη 21 Ιουλίου 2021

κλείνεις τα μάτια....και δημιουργείς....

κλείνεις τα μάτια και δημιουργείς εικόνες που φέρνουν βαθιές ανάσες εφησυχασμού.... αν και η καρδιά να χορεύει σε τρελούς ρυθμούς και τα κύτταρα του σώματος ζητούν την αρμονική αρμονία, εν τούτοις νιώθεις κολλημένος στη στιγμή..... θέλεις να την απολαύσεις σπιθαμή προς σπιθαμή....οι σκέψεις τρέχουν στους δρόμους που ονειρεύεσαι να χορέψεις μαζί της με το φως του φεγγαριού σε κάποια ερημική παραλία, σε δρομάκια που θα τρέξουμε σαν.... μια βόλτα που θα την απολαύσουμε αγκαλιασμένοι.... σε μια ταινία που θα μας ταξιδέψει σε μια άλλη εποχή...ένα παγκάκι που θα καθίσουμε μιλωντας για τα πάντα...το αύριο δε θα μας καταπιέζει αφού θα χαιρόμαστε το κάθε δευτερόλεπτο που τώρα ζούμε....να ‘σαι εκεί, ψυχή και σώματι....δίχως ερωτήσεις, χωρίς απαντήσεις.....

για μια αξέχαστη ζωή, δίχως εξουσίες....

σ' Αγαπώ.....



στην αγκαλιά σου να σβήνω...

 μερικές φορές η σκέψη είναι πολύ κουρασμένη, θέλει ένα άγγιγμα, μια αγκαλιά...

συγνώμη...

...




 

Τρίτη 20 Ιουλίου 2021

«αίσθησης που μένει»

 καθυστερείς, κι ίσως η Ελπίδα να μείνει στο φάκελο: συμπιεσμένη και άδεια....

για σένα πασχίζω, για αιώνες....

"ζώσε με, καλή μου, βαρέθηκα στου/χαλκού, εγκλωβισμένος, την πλησμονή,/εσύ μόνο, σαν θέλεις, το μπορείς, του/Χρόνου δεν αντέχω την Υπομονή./"

επιζώ μαζί σου νύχτα πρωί....

Υπέροχοι συνειρμοί....

η ποίηση είναι αποκλειστικά θέμα χημείας, οξυδέρκειας, μαγείας... οι λέξεις, τα άρθρα, τα σημεία στίξης ή η απουσία τους  έχουν την σημασία τους....ακόμα και τη δυνατότητα προσέγγισης...με την ποίηση δεν ξεμπερδεύεις εύκολα....κάθε φορά που το περνάς όλο και κάτι διαφορετικό καταλαβαίνεις....


...για σένα....

 επική ταινία....

Tora, Tora, Tora


με το ηλιοβασίλεμα...

...


σου έχω πει?...


 

θυμάμαι μια φορά.....

γράφω για να μην ξεχάσω...

ίσως με βοηθήσει τώρα που απόμεινα μοναχός και μου φαίνονται όλα πια δύσκολα...

γράφω για τον έρωτα και την αγάπη,

κάθομαι στο μπαλκόνι και να σκέφτομαι ατελείωτα πράγματα, πριν ξεχάσω....

μη ξεχάσω να ζω...

φοβάμαι μην ξεχάσω τις πιο δυνατές και όμορφες στιγμές που έζησα κάποτε,

περάσαν οι στιγμές... αυτές οι δημιουργικές στιγμές....

έτσι τώρα με τη γραφή προσπαθώ στάλα στάλα να φτιάξω μια στιγμή, να ενώσω περιστασιακές στιγμές, στιγμές διαφορετικού χρόνου,  για να κτίσω όμορφη ιστορία....

....θυμάμαι μιά φορά που ερωτεύτηκα, που αγάπησα...

μέχρι μια μέρα που θα ξεχάσω να ξυπνήσω....

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2021

Σαίξπηρ...

- Σε αγαπάω!

- Πώς με αγαπάς; Εσύ δεν μπορείς να αγαπήσεις ... ίσως μόνο τα βιβλία σου, και αυτά επειδή δεν μπορούν να σου αντιμιλήσουν!

- Μην το λες αυτό! Μπορείς να αμφιβάλλεις για τα πάντα εκτός από το ότι αγαπάω. Οφηλία, στα λόγια δεν τα καταφέρνω, αλλά πίστεψε με, σε αγαπάω όσο τίποτε άλλο..


δικός σου για πάντα αγαπημένη κυρία...

χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια....

στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε
τα χέρια θα περάσουμε στους ώμους
παλιά τραγούδια για να θυμηθούμε
ονόματα και βλέμματα και δρόμους
χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
που θυμάσαι και θυμάμαι
τίποτα δε χάθηκε ακόμα
όσο ζούμε και πονάμε
χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
μόνο τρόπο να κοιτάνε

κι αν άλλάξαν οι φίλοι μας λιγάκι
αλλάξαμε κι εμείς με τη σειρά μας
χαθήκαμε μια νύχτα στ.. ...........
αλλά βλεπόμαστε στα όνειρά μας
χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
που θυμάσαι και θυμάμαι
τίποτα δε χάθηκε ακόμα
όσο ζούμε και πονάμε
χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
μόνο τρόπο να κοιτάνε...

... 

θα ξαναβρεθούμε....


 

την δροσιά του πρωιού....

 μη με ομιλής αν θέλης, μη με πης γοητευτικά

λόγια αγάπης και λατρείας, φθάνει να ’σαι εδώ κοντά,

να σε λέγω πως σε θέλω, να σ’ εγγίζω, την δροσιά

του πρωιού που αναπνέεις ν’ αναπνέω· κι αν και αυτά

υπερβολικά τα βρίσκης, να σε βλέπω μοναχά!


Κ. Καβάφης



αναπολώντας...

το βράδυ ούτε ένα τραγούδι από το διπλανό πουλάκι....

κι η ομορφιά σου μου σφραγίζει τα χείλη, και σαν πάω να τ' ανοίξω τα κάνει παράφωνα, για τα πιο όμορφα τραγούδια.... και η τόσο μεγάλη αγάπη μου κάνει την αγάπη μου βουβή...

αναπολώντας φιλιά που δεν έδωσα και λόγια που δεν είπα....

Κυριακή 18 Ιουλίου 2021

κρέμεται μια ελπίδα….

δεν τελειώσαν όλα, κάνε υπομονή…

δεν τελειώνουν όλα, ούτε σε μια μέρα, ούτε σε μια ζωή….

στην άκρη της νύχτας, ερωτευμένε…. στην άκρη της νύχτας, 

πάνω σε κάποιο κλαρί

κρέμεται μια ελπίδα….


ιλυ..............

ένα δάσος "σ' αγαπώ" μέσα σε όνειρα φωτιά(ς)...

 ένας κόσμος τραγούδια,

ένα δάσος "σ' αγαπώ"

μες στα μάτια σου παίζουνε κρυφτό.

έχεις μπει στη ζωή μου

την καρδιά μου να πονάς

κι απ' το γέλιο στο δάκρυ με γυρνάς.

να σε πάρω δικιά μου με έναν έρωτα τρελό

φουρτουνιάζει κι απόψε το μυαλό!

το φεγγάρι αλήτης σού χαϊδεύει το κορμί

κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί.

τώρα τι να σου πω;

φταίω, που σ' αγαπώ!

τ' άστρα χίλιοι καημοί

κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί.

ταξιδεύω μαζί σου κι ειν' οι σκέψεις μου κρυφές,

μα ταξίδι δεν κάναμε ποτές.

να σε κάνω δικιά μου σε φωνάζω τις βραδιές,

μα δεν ήρθες και σήμερα και χθες.

είμαι μόνος κι απόψε μέσα σε όνειρα φωτιά,

η αγκαλιά σου για μένα ξενιτιά.

το φεγγάρι αλήτης σού χαϊδεύει το κορμί

κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί.

τώρα τι να σου πω?

......... σ' αγαπώ!.!.!.

το πρωϊνό μας...

το πρωινό μας κάθε μέρα είναι το ίδιο με μικρές εξαιρέσεις....ίδια ώρα, ίδιες κινήσεις, ίδιος δρόμος, ακόμη και ίδια μουσική στο ραδιόφωνο.....αξία σ' αυτό είναι οι άνθρωποι που συναντάς και οι καλημέρες που ανταλλάζεις.....κάθε μέρα είναι παρών, είναι εκεί, χαμογελαστή, ....να δει για μένα.... είναι η πρώτη καλημέρα της ημέρας....έχουμε μια σχέση καλημέρας – καλό απόγευμα - καλό βράδυ, μια σχέση εμπιστοσύνης που στο «καλημέρα» φεύγει σχεδόν χωρίς να κοιτάξει....αλλα που συνοδεύεται από ένα χαμόγελο.....τον τελευταίο καιρό φαίνεται ότι αποδεχτήκαμε και οι δύο την καθημερινή μας συνάντηση και έτσι η καλημέρα μας έγινε πιο δυνατή, τα χαμόγελα μεγάλα και η συζήτηση για τον καιρό, την κατάσταση που ζούμε και την ευγνωμοσύνη μας που είμαστε καλά απέκτησε ξανά διάρκεια.....γεμίζει το μέσα σου όταν συναντάς τις πρωινές σου σταθερές..... ξέρεις ότι είναι άλλη μια μέρα που είναι όλοι εκεί.... και…συνεχίζουμε.....

είναι σημαντικοί οι άνθρωποι που συναντάς κάθε μέρα, δινουν αξία στην καθημερινότητα μας..... πες τις καλημέρες σου, σκάσε και ένα χαμόγελο και που ξέρεις…



...

 


ο χρόνος.....

 ένα βάρος στην καρδιά και μιά μελαγχολία σαν σκοτεινό σύννεφο... αισθάνομαι πως έχω πάρα πολύ καιρό να τη δω....στέκομαι σε μιά γωνιά και υπολογίζω πόσες μέρες έχουν περάσει μακριά της....και ανακαλύπτω πως έχουν περάσει πάρα πολλές.... δώδεκα μέρες..... και όταν αυτές γίνουν πάρα πολλές?.?.?....

θεωρίες....του Albert Einstein.....για τη σχετικότητα....δεν τις πολυκαταλαβαίνω....όμως ο χρόνος της Αγάπης ανακαλύπτεται.....

I Love You.....

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2021

 την ομορφιά σου προσκυνώ

τα κάλλη σου δοξάζω,

κι ένα σου βλέμμα με της γης

τα πλούτη δεν αλλάζω!

... Ομορφιά



 💬

βγες .....


 

 

ο Θεός μ' έφερε για να σ' αγαπήσω....


Πέμπτη 15 Ιουλίου 2021

μαζί σου....

 μια μέρα μαζί σου....

θα σ’ έπαιρνα με τ’ αυτοκίνητο να κάνουμε μια μεγάλη βόλτα....

θα πηγαίναμε εδω, εκει.....σε πέτρινα δρομάκια, σε ομορφα μονοπάτια.... 

να τρέξουμε και να χαθούμε ανάμεσα στα δέντρα..... θα ξαπλώναμε στα λουλούδια

και δε θα μας ένοιαζε κανένας και τίποτα....

θα βρίσκαμε ένα παγκάκι να αγκαλιάσουμε και ν' αγκαλιαστουμε...

να φάμε ήλιο....σκιά, θαλασσινη αλμυρα, να χορτάσουμε......και μέχρι να σκοτεινιάσει....

σαν ξημερώσει η άλλη μερα θα σου προσφερα ένα τριαντάφυλλο, και θα καθόμασταν σ' ένα παγκάκι, θα χαζεύμαμε τους περαστικούς, θα ακουγαμε τα τριζόνια και το τζίτζικα.... θα γελάγαμε.... θα σουκανα εξομολογήσεις...

αν είχα άλλη μια μέρα μαζί σου θα ‘ταν όλα τόσο όμορφα, τόσο υπέροχα....θα βουτούσαμε στη θάλασσα....δε θα ‘θελα τίποτα άλλο......μονο μιά αγκαλιά...

αν ειχα άλλη μια μέρα μαζί σου, θα ταν μια ζωη...

.... μια μέρα μαζί σου…....

....μιά αιωνιότητα....


 

σκιές....

 όταν η μέρα τελειώνει αργά το βράδυ, υπάρχουν μόνο οι σκιές για χαλάρωση....

ελπίζω η μέρα να ήταν ευχάριστη....



Τετάρτη 14 Ιουλίου 2021

τα γράφει καλά καμμιά φορά...

ξέρεις τι συμβαίνει μ΄αυτόν που γράφει?....τα γράφει, καλά καμιά φορά, και νομίζει πως φτιάχνεται... ομως μια κάπως καλή γραφή δειχνει την ψυχη της, περιγράφει κάποια βιώματα που σκαλιζονται σε μια πρόχειρη σκέψη, σ' ένα κίτρινο απλό χαρτί.....ένα ποτηράκι τσιπουρο κζι δευτερο και τριτο, τον έχουν κάνει λιώμα....καθως σηκώνεται αρχιζει να κάνει ολόκληρα ψαλιδωτά οχτάρια, έως ότου βρεθεί, καθισμένος πια και μόνος, στο παγκάκι του μικρού άλσους....


 

Τρίτη 13 Ιουλίου 2021

μονοπάτια με στήριγμα...

 αυτό το γραφικό μονοπάτι θα το κατέβενα μόνο μαζί σου, είναι επικίνδυνο, απαιτεί στήριγμα....εκεί που θα φτάναμε δεν θα είχε ίντερνετ, ούτε κανάλια, ούτε τηλέφωνο....τα βράδια θα είμαστε απέναντι από μια φωτιά, θα τραγουδούσαμε, θα χορεύαμε πιασμένοι απ' το χέρι...θα θυμόμαστε μόνο αυτά που έχουν μείνει χαραγμένα στη σκέψη μας...θα φωτογραφίζουμε με τα μάτια και τι σκέψη....θ' αφήνουμε τις αισθήσεις μας να ρουφήξουν τη ζωή.....αυτό που θα συνέβαινε θα ήταν Πολύ μεγαλύτερο απ' αυτό που ζει σήμερα όλος ο κόσμος.....

δεν μπορώ να μη το ουρλιάζω.....σ' Αγαπώ



ο χρόνος να βάλει εκεί τα κομμάτια του...

μένουν κάποιες άδειες σελίδες ανάμεσα στις γραμμένες για να ’ρθεί με τον καιρό ο χρόνος να βάλει εκεί τα κομμάτια του, που ακόμα δε βρήκαν τις σωστές λέξεις για να υπάρξουν....
και καρτερώ σαν τις Δευτέρες....ν’ αναπαυτούν στην αγκαλιά μου οι αγαπημένες μου μικρές εκκρεμότητες....



 

ήταν για έκτακτες περιπτώσεις.....

 το κουτάκι έχει αρχίσει να μη μυρίζει, ξεθυμαίνει, άνοιξε-κλείσε, άνοιξε-κλείσε, τελευταία έχει παραγίνει... χρειάζεται γέμισμα  ξανά .....

αρχίζω να ξεχνάω πως μυρίζει το Γιασεμί.!.!.!



Δευτέρα 12 Ιουλίου 2021

πως μένεις πλάι μου στο βάθος .....

εγώ δε σε κατηγορώ,

που ένα μήνα δε μου είπες μια κουβέντα,

δε φταις εσύ για της ζωής μας την πατέντα,

ούτε ζητώ να με χαϊδεύεις σαν μωρό.

εγώ δε σε κατηγορώ,

τα Σαββατόβραδα που κέφι πια δεν έχεις,

ούτε τους φίλους τους παλιούς που δεν αντέχεις,

.............

εγώ δε σε κατηγορώ,

κι άμα δε λύγιζες εσύ θα είχα σπάσει

κι αν δε με πόναγες θα σ' είχα ξεπεράσει

και θα ταξίδευα σ' απέραντο κενό.

εγώ δε σε κατηγορώ.

εγώ δε σου αντιμιλώ,

που σε ρωτάω κι απαντάς εκνευρισμένη,

που σε χαϊδεύω και κοιτάς αρρωστημένη,

πίσω από μένα ένα αόρατο εχθρό.

εγώ τα ρέστα δε ζητώ,

γιατί γνωρίζω πόσο άδικα υποφέρεις,

ξέρω για σένα όσα ούτε εσύ δεν ξέρεις,

πως μένεις πλάι μου στο βάθος απορώ....



 η πορφύρα σε εμποδίζει να δεις...


πανΈμορφα μάτια ...


μου λες......

μου λες να κρατήσω
ψηλά το κεφάλι
μου λες να γελάσω
σαν πρώτα και πάλι
να μη σταματάω
στη μέση του δρόμου
να βγάλω τη μάσκα
τη μάσκα του πόνου

τι θέλεις να κάνω
τι θέλεις να κάνω
πιστεύω σε σένα
σε σένα που χάνω
απ' αύριο σκέψου
που θα 'σαι που θα 'μαι
τι κι άντρας που είμαι
φοβάμαι φοβάμαι
αν πίσω μια άδεια
καρδιά θα μου φέρεις
..............

κι οι δυο που σαν ένα
η αγάπη μας δένει
...............

τι θέλεις να κάνω
τι θέλεις να κάνω
τι θέλεις να κάνω

πιστεύω σε σένα
σε σένα που χάνω

φοβάμαι φοβάμαι

τι θέλεις να κάνω
τι θέλεις να κάνω
τι θέλεις να κάνω.....



πιστεύω ... σε σένα....

Πιστεύω τω φίλω.

Πιστόν φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκεις.

Ο φίλος τον φίλον εν πόνοις και κινδύνοις ου λείπει.

Τοις των φίλων λόγοις αεί πιστεύομεν.

Ει κινδυνεύετε, ω φίλοι, τους των ανθρώπων τρόπους γιγνώσκετε.

Οι μεν γαρ άπιστοι φίλοι ού μετέχουσι του κινδύνου, οι δε πιστοί συνκινδυνεύουσι τοις φίλοις.

Πιστοίς φίλοις μάλλον ή χρυσώ και αργύρω πιστεύομεν.

Οι αγαθοί άνθρωποι και εν κινδύνοις αεί αγαθόν έχουσι θυμόν. Τω γαρ θεώ πιστεύουσιν.

Ώ φίλε, ο θεός τους αγαθούς ανθρώπους ού λείπει. Πολλοί άνθρωποι τω πλούτω μάλλον ή τω θεώ πιστεύουσι.




αν είναι η αγάπη ένα σπίτι
σε περιμένω στα σκαλιά αυτού του κόσμου
πάλι το χέρι και το σώμα σου δώσμου
πάνω σε εσένα την ζωή μου έχω χτίσει.

δεν πιστεύω στα θαύματα
μα πιστεύω σε εσένα
στα μικρά απογεύματα
που όλα γίνονται ένα
σκέψεις, βλέμματα, χρώματα
είναι απόψε αναμμένα
δεν πιστεύω στα θαύματα
μα πιστεύω σε εσένα.

αν είναι η αγάπη ένα σπίτι
θα σε ξυπνάω πάντα μόλις ξυπνήσω
θα έχω έναν ήλιο αγκαλιά να σου δείξω
πως η ζωή νικά στο τέλος την λύπη....


 βούτηξε τα χέρια της σ’ ένα ρυάκι και το νερό που υψώθηκε έπλασε ένα φωτοβόλο μεσοφόρι από δαντέλα, διάφανο τελείως, που φυλάκιζε το φώς....το φόρεσε...

Κ α λ η μ έ ρ α....

έτσι γινεται με τις επιθυμίες μας, πραγματοποιούνται όποτε τους καπνίσει....
κι ύστερα....


Κυριακή 11 Ιουλίου 2021

 θα της πήγαινε κι αυτό....



έτσι κι αλλιώς...

έρχεται μιά μέρα που αισθάνεσαι σαν χαρτοπετσέτα μιας χρήσης...μην ενοχλείστε, έτσι κι αλλιώς...

να επιστρέψω δεν μπορώ

σ' ένα παράδεισο που μ' έδιωξε και να 'μαι

βρίσκομαι χάνομαι απελπίζομαι επιζώ

κι όταν δεν έχω τι να κάνω σε θυμάμαι...

 έχετε δίκιο, φταίω και το φταίξιμο αφήστε τ' ολο πάνω μου, ασήκωτο κι αφόρητο.....με ευθύνες η μια πάνω στην άλλη....στοιβαγμένες....



 


ήθελα "να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση"......

Σάββατο 10 Ιουλίου 2021

μια λευκή σελίδα, ανέγγιχτη από ... λέξεις....

σε θέλω μέσα στη γλώσσα μου

εκεί που όλα γίνονται

και ξεγίνονται


εκεί που οι λέξεις απαιτούν

το ανάλογο ύψος τους


εκεί εσύ είσαι ο ποιητής

κι εγώ το ποίημα σου


έξω απ’ αυτήν

εγώ ο ποιητής

κι εσύ

........................... η ήττα μου



να είσαι μια λευκή σελίδα, ανέγγιχτη από ... λέξεις....

θα μας βρούνε αγκαλιά...

μετά από κάποιες ώρες χαλάρωσης...πάνω σου, ....αχ!!!! μια ηρεμία, μια χαλάρωση, ένας ύπνος γλυκός, ήταν τόσο μεγάλη η νύστα....

ξύπνα αγάπη μου, η νύχτα τέλειωσε τ’ αστέρια χάθηκαν, πρέπει να φύγεις....μια ηλιαχτίδα σου χαϊδεύει τα μαλλιά, πρέπει να φύγεις θα μας βρούνε αγκαλιά....



όλοι οι δρόμοι...

Όποιο δρόμο και να πάρω
μες στο δρόμο το δικό σου καταλήγει.
Και ας το ξέρω πως κοντά σου
απ’ τις πίκρες η ζωή μου θα ’ναι λίγη.

Όλοι οι δρόμοι είσ’ εσύ, είσ’ εσύ,
η αγάπη μου, το πάθος κι η ζωή μου.
Όλοι οι δρόμοι είσ’ εσύ, είσ’ εσύ,
γιατί δε σβήνεις μια στιγμή στη θύμησή μου.
Όλοι οι δρόμοι είσ’ εσύ, είσ’ εσύ.

Όποιο δρόμο και να πάρω
μες στο δρόμο το δικό σου καταλήγει.
Και ας το ξέρω την καρδιά μου
μόνο πίκρα και καημός θα την τυλίγει.

Όλοι οι δρόμοι είσ’ εσύ, είσ’ εσύ,
η αγάπη μου, το πάθος κι η ζωή μου.
Όλοι οι δρόμοι είσ’ εσύ, είσ’ εσύ,
γιατί δε σβήνεις μια στιγμή στη θύμησή μου.

Όλοι οι δρόμοι είσ’ εσύ, είσ’ εσύ.....



Παρασκευή 9 Ιουλίου 2021

αν κρυφοκοιτάς πίσω απ’ το τζάμι, όταν φεύγει....

αν η σιωπή δε φέρνει αμηχανία
το ναι και τ’ όχι αν το λες με ίδια ευκολία
εκεί η αγάπη κατοικεί

τα βήματα όταν ακούς και τα γνωρίζεις
δεμένος, μα ελεύθερος, βαδίζεις
εκεί η αγάπη κατοικεί

όταν ρωτάς πώς, πότε, πού, γιατί
η αγάπη εκεί δεν κατοικεί

αν ένα βλέμμα δίδεις κι όμως περισσεύγει
κρυφοκοιτάς πίσω απ’ το τζάμι, όταν φεύγει
εκεί η αγάπη κατοικεί

αμα ρωτάς πώς, πότε, πού, γιατί
ίσως και κει να κατοικεί

μα αν δε μπορείς να συγχωρείς
πού μένει η αγάπη δε θα βρεις...


...

μέρες του Ιούλη...

μερες του Ιούλη
 ξεγνιασιές... μέρες που μετά την ένταση του προηγούμενου, θες να τις γευτείς σαν παραμύθι, που μπορείς να το ζήσεις και να το απολαύσεις.... αναζητάς τη φυσική ομορφιά που μεταμορφώνεται σε ομορφιά συναισθήματος, ανεπαίσθητα ως μια δωρεά στην ψυχή σου ... με μιά φαντασίωση που να σε ελευθερώνει από κάθε συμβατικότητα και σου ανοίγει όψεις του εαυτού σου που δεν μπορείς να τις βρεις σε κανέναν άλλο δρόμο.... κοιτάς με τις ώρες, ονειροπολείς, στοχάζεσαι, χαζεύεις, αναρωτιέσαι, ρεμβάζεις, θαυμάζεις....
μέρες του Ιούλη....


 να χαμογελάς...

όταν ο ύπνος δεν παίρνει μπρος...

 Μάτια Παλάτια του πόθου...


Χρώμα δεν αλλάζουμε τα Μάτια..

μη μου ξαναφύγεις πια...

μη μου ξαναφύγεις πια, ....
μείνε μες στην αγκαλιά μου

ήταν άδικος ο χωρισμός
και ανυπολόγιστα σκληρός

μη μου ξαναφύγεις πια...

βρέθηκα στη στράτα της ζωής
δίχως μάνα, δίχως συγγενείς

μη μου ξαναφύγεις πια...

προσευχή...

κρύβω μέσα στη καρδιά μου μυστικό

προσευχή στο βραδινό σιωπητήριο

αχ να 'ταν Θεέ μου ψέμα

να μην έφευγε ποτέ



Τετάρτη 7 Ιουλίου 2021

κοιτώντας τον εαυτό σου...

 

θ' αγαπούσες έναν άνθρωπο σαν εσένα?...

φτώχεια...

 η γραφή γινεται όλο και πιό φτωχή.... είμαι κι εγώ φτωχός χωρίς εσένα....


δύοντας....

 ο ήλιος δείνει ένα ζεστό, καυτό χρώμα.....

δυό στάχια γέρνουν και ακουμπούν...