καθαρά, αμόλυντα φορέματα...

άφηνε τα δάχτυλά σου ανοιχτά να μπαίνει η αιωνιότητα του φωτός... κούνησέ τα πάνω απ' το άγνωστο κορμί σου να το ζεστάνει.....τρέξε στο βουνό σου με τις κρυστάλλινες βρύσες εκεί που μυστικά και κραυγές χάνονται στα πελώρια δάση του.....το πόθησες πολύ να τυλιχτείς με καθαρά, αμόλυντα φορέματα...θέλησες πολύ τη χροιά παράξενων ήχων στ' αυτιά σου ν' ακούς....

ιλυ..................