κάντε μου τη χάρη.... ώστε αύριο...

 θα είναι μια μέρα βροχερή ..... 

μπορεί να μείνεις κουκουλωμένη στα ζεστά σου....

ιλυ..............................................................................................

λίγο χιούμορ...

και με serano ή υγείας παυλίδου εγώ το κάνω....

ιλυ..........................

περιμένοντας το στολισμό του.....

 το αστέρι στην κορυφή είσαι 'συ...

το ,,,,,,,, δένδρο σου..... με το αστερι που έδειξε το δρόμο ..... στο να γεννηθεί..... 

ιλυ...............................................

...τι περιμένεις..!!! τρέξε, μην την αφήσεις....

 "...τι ηλίθιοι που είναι οι άντρες, πρέπει να τους λες πάντα τι να κάνουν..."

...παραδεισένιες ώρες οι μετά τον....

 

Ιλυ....................Jasmin... ...

κοντά σου αξίζει κανένας να ζει....

άνθρωποι φοβούνται την Αγάπη γιατί είναι μια μορφή τεράστιας ενέργειας την οποία δε μπορούν να διαχειριστούν…. την έχουμε μέσα μας περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, αλλά την τρέμουμε γιατί όταν βρει μια τρυπούλα και βγει τότε χάνουμε τον έλεγχο και αναστατώνεται η ζωή μας…. την αναστάτωση  λίγοι έχουν τη δύναμη να την αντιμετωπίσουν κατάματα, με αποτέλεσμα να την αποφεύγουμε… ζούμε σε μια εποχή που τα θέλει όλα να είναι ελεγχόμενα….καταλήγουμε πολλές φορές σε συμβατικά συναισθήματα, τα οποία μπορούμε και ελέγχουμε γιατί έτσι αισθανόμαστε ασφαλείς, κοινωνικά ενταγμένοι… πνίγονται οι άνθρωποι όταν δεν αγαπούν και εκεί που πιστεύουν ότι όλα τα έχουν βάλει σε σειρά τότε έρχεται εκείνη η στιγμή του ναι ή του όχι….η ζωή προχωρά με αυτά που μας βολεύουν και όχι με αυτά που μας ξεβολεύουν, φοβόμαστε να αισθανθούμε και αυτό το βαφτίζουμε " δύναμη" και βαδίζουμε στον  δρόμο της τακτοποίησης …. λέν κάποιοι πως η Αγάπη είναι μια καταστροφή, που όμως όταν δεν τη ζήσει κανείς μετανιώνει αργά πολύ αργά…..τότε ίσως πει με μια ασφάλεια: τώρα είναι αργά….

ποτέ δεν είναι αργά όταν αγαπάμε …

Σ’ Αγαπώ…….

... μ' έκανες να πω: Θεέ μου, πρώτη μου φορά που αγαπάω τόσο! Αχ, και να μπορούσα να σου δείξω πόσο ! !  !

παντου μπορεί να φυτρώσει........

Καρδιά μου...

 Ώρες μικρές είσαι εδώ ξανά και με Καις

σε ακούω σ' Αγαπάω να μου λες ..

Πόσο θα 'θελα να ΄σουν απόψε Μαζί μου

Πόσο θα 'θελά .....

να ΄σουν απόψε Κοντά μου 

Καρδιά μου..

Ώρες μικρές Μοναξιά παντού και Σκιές

Ώρες μικρές στο Μυαλό μου εικόνες Πολλές

στην Καρδιά μου οι Αναμνήσεις ζωντανές....

Καρδιά μου....

Σ' Αγαπώ.....

να μην την αφήσω να....... φύγει...

αχ να μπορούσα τα λιμάνια να τα κλείσω
να σταματήσω τα τρένα στον σταθμό
να 'χα τη δύναμη τα βράχια να κυλήσω
να μην την αφήσω ..... να....... φύγει...

I Love You........γλυκά.............

ταινίες στιγμών...

 

θ' αγαπώ για πάντα...

Ψάξε να με βρεις
πίσω απ' τις λέξεις
σε στιχάκια της στιγμής.
Ψάξε να με βρεις
πίσω απ' τα χρόνια
στα τραγούδια μιας ζωής.
Αν μ' αγαπάς
στο ρεφρέν της καρδιάς
θα με βρεις

να ταξίδευες κρυφά...

Να 'σουνα κοντά μου, ομορφιά μου
να ταξίδευες κρυφά στην αγκαλιά μου
και στα χείλη να γινόσουν προσευχή
είναι λάθος λεν να σ’ αγαπώ
τέτοιο λάθος πως να τ’ αρνηθώ....

Να 'ταν η αγάπη μας γιορτή
κι όχι βάσανο ούτε ντροπή
να 'τανε μια νύχτα δίχως χαραυγή
να 'ταν της καρδιάς λογαριασμός
και της λογικής να 'ταν εχθρός
να 'ταν η αγάπη, αγάπη μου αλλιώς

Κλέψαν τη χαρά μου, Παναγιά μου
μια ελπίδα δανεική τα όνειρά μου
και στους δρόμους τριγυρνώ σαν (τον τρελό)
είναι λάθος λεν να σ’ αγαπώ
τέτοιο λάθος πως να τ’ αρνηθώ...

Σ' Αγαπώ με όλα τα λάθη μου .....

για σένα...

 

όλα τα Λουλούδια του κόσμου να είναι μπροστά σου....

 I Love You....

μέρα που είναι....όλη δική σου.....

βρε.... κουνήσου.... τράβα πάρε στην κοπέλα σου μια σοκολάτα, λίγα λουλούδια ή έστω βγάλ' την καρδιά σου να δείχνει ότι την σκέφτηκες.....όσο σκληρή, προσγειωμένη και αν θέλει να δείξει πως είναι, αν.... λέω αν.... κάτι τέτοιο κάνεις .....θα βγάλει όλο της τον ερωτισμό της με τον τρόπο της και θα είναι πολύ πιό δυνατότερος από το δικό σου.... είναι ρομαντική....είναι στη φύση της....

I Love You.....

πόσες ψυχές....!!!

δεν ξέρω πόσες ψυχές έχω, μερικές φορές νιώθω παράξενος....μπορείς με μιά ψυχή να είσαι ήρεμος?...αυτό που βλέπω κάθε φορά, είναι αυτό που βλέπω....αυτό που αισθάνομαι δεν είναι αυτό που συμβαίνει....όνειρα υπάρχουν πολλά, δεν είναι μόνο δικά μου, γεννιούνται....γραμμοσκαλίζω την πένα και κάποιες φορές τα διαβάζω και ταξιδεύω , είναι σελίδες της ύπαρξής μου και αναρωτιέμαι γιαυτά που διάβασα....αυτός ήμουν εγώ?....

ο Θεός ξέρει....

την αγαπώ.....

ψυχές....

ταχυκαρδίες....

ταχυκαρδίες, νοραδρεναλίνες & αδρεναλίνες στα ύψη, μουδιάσματα, ιδρώτας, το στόμα στέγνωσε, υπερκινητικότητα, όρεξη στον πάτο, αϋπνίες....

και ...επιστροφές....

ιλυ.......................................................

.....oo

 

μάτια μαγικά....

 

τρέμει το κορμί μου σ’ ένα σου φιλί
όνειρα που κάνω μέχρι την αυγή
μάτια μαγικά που έφεραν ευχές
πέσαν σαν τ’αστέρια μέσα σ’αγκαλιές

σ’ αγαπώ φωνάζω σαν την λευτεριά
ήμουν σκλαβωμένος μες στη μοναξιά
σ’ αγαπώ φωνάζω σαν τις Κυριακές
πάρε την ζωή μου πάρε ό,τι θες

δάκρυσαν αγγέλοι δάκρυσες κι εσύ
μπήκες στην καρδιά μου έφερες ζωή
κλείσαν οι πληγές μου και σ’ ευχαριστώ
κι έβγαλα φτερά κοίτα πως πετώ...

ιλυ.........

κάτι γλυκό...

κάτι γλυκό, ζητά ο ουρανίσκος,
απ’ το πρωί ανάλατα, και ο καφές πικρός,
ζητάω λίγη ζάχαρη, κι ας πάρω το κιλό,
στα πρόσεχε αρρώστησα, θέλω κάτι γλυκό.

ένα γλυκό χάδι, μια γλυκιά κουβέντα,
θέλω κάτι γλυκό, να είναι από σένα,
μια γλυκιά αγάπη, ένα γλυκό χάδι,
θέλω κάτι γλυκό κι ας είναι αυταπάτη.

μικρή μου αγάπη, φορτωμένη τ’ ασήκωτα,
είσαι πασιέντζα που δε βγαίνει με τίποτα,

ένα γλυκό χάδι, μια γλυκιά κουβέντα,
θέλω κάτι γλυκό, ....(na).... είναι .... από σένα,
μια γλυκιά αγάπη, ένα γλυκό χάδι,
θέλω κάτι γλυκό, κι ας είναι αυταπάτη,
...... θέλω κάτι γλυκό.

I Love ❤️ You γλυκά.....

θα ξανανθίσουν τα λουλούδια...

 θα ξανανθίσουν τα λουλούδια, θα ντυθούν τα δέντρα.....η άνοιξη θάρθει...

το Νοέμβρη τα δένδρα είναι πολύ γυμνά....

ιλυ..................................

"...έχασε το δρόμο.."

 - "ποιος είναι?.."

- "κάποιος που έχασε το δρόμο του ..."

ιλυ...........................................................

φταίει το πάθος ...

 το θολωμένο μου μυαλό με κάνει και παραμιλώ...

 αν σας επίκρανα ως εδώ, φταίει το πάθος του τρελού... του θολωμένου μου μυαλού...

ιλυ....

έλα.....

 ....που να πω τα βάσανά μου...

βγάλε με απ’ το σκοτάδι

έλα να σε δω ταχιά το βράδυ...

ιλυ........

iloveyou.............

 

στη πόρτα σου....

 

 ......μετά περιμένω ν' ανοίξει το φαρμακείο...

 

 ιλυ........

 ily...............................

γράφουμε φτωχά…

διαβάζουμε αρκετά και παρόλα αυτά γράφουμε φτωχά….μέχρι να φτάσουμε στο σήμειο του σήμερα έχουμε περάσει ταλαιπωρίες θα μπορούσα να πω, αν και δεν είναι η σωστή λέξη, που όμως ηταν πολύ γλυκές, που τις θυμόμαστε ελάχιστα έως καθόλου, μόνο αν ψάξεις βαθιά στη σκέψη σου μπορεί να τις ανασύρεις και δεν τις θυμάσαι γιατί έλεγες απλώς τη σκέψη σου, έβγαζες εξω τον εσωτερικό σου κόσμο, δεν απευθυνόσουν στο κόσμο αλλά σε κείνη την Ομορφιά….θυμάμαι στις αρχές τις εξηγήσεις επί των εξηγήσεων…κάποια στιγμή άρχισαν να εξομαλύνονται τα πράγματα και αυτά γινόντουσαν γιατί ο γραπτός λόγος υστερούσε, έλλειπαν σωστές λέξεις…ο καιρός πέρασε-περνά και σιγά σιγά έχουμε αρχίσει να αποκτούμε κάποιες δεξιότητες.....η μεταφορά των σκέψεων εμπλουτίστηκε με σκίτσα, φωτογραφίες, μουσική, που όλα αυτά έχουν δημιουργήσει μια μαγεία γραφής….

τώρα μπορεί να καταλάβει καλύτερα τι μπορεί να κρύβεται πίσω από κάθε απεικόνιση…

η αγάπη και ο έρωτας δεν κρύβεται όπου και να ψάξεις-περιεργαστεις την απεικόνιση….

ιλυ....................................

εκείνο το βράδυ....

εκείνο το βράδυ γύρω στις 10 είχα φύγει με τα πόδια....να γυρίσω σπίτι....οι κεντρικοί δρόμοι, η πλατεία ήταν γεμάτες αστυνομία, ασθενοφόρα, στρατιωτικά οχήματα και έπρεπε να πηγαίνω μέσα από στενά....κάποτε έφτασα σπίτι....η μάνα μέσα σε μια τρέλα που μόνος γύρισα μέσα από ένα τέτοιο κακό.....

συχνά άκουγα....παίθανα από την αγωνία....δεν άκουσα κάποια φορά, είμαι περιφανή για σένα, όμως τα Ζακυνθινά της μάτια και οι πράξεις της τα έλεγαν παντού.....

οι μανάδες δημιουργούν τις μελλοντικές κοινωνίες....

την αγαπώ....

 καληνύχτα μωράκι!!!!

ταυτόχρονες μαγείες....

όταν συμβαίνει κάτι σημαντικό κι απρόσμενο, το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να έρθεις σε επαφή με τον δικό σου άνθρωπο…αυτόν που ο καθένας μας μπορεί να χαρακτηρίσει δικό του εκεινη τη στιγμή, που μπορεί να είναι ο έρωτάς του, σύντροφός, μπορεί να είναι δίπλα του, μακριά του, που με αγωνία σηκώνεις το τηλέφωνο ώστε να έρθεις αμέσως σε επαφή μαζί του, που μπορεί να είναι ένας φίλος, ο απέναντι, ο/η αυτός τέλος πάντων που για σενα είναι ο άνθρωπός σου…. η Jasmin….
την καλείς…περιμένεις με αγωνία να σηκώσει το τηλεφωνο… μπορεί ν’ ακούσεις «ειστε σε αναμονή»….το κλεινεις και ξαναπαίρνεις…ξανά τα ιδια….εδω ο κόσμος καίγεται και μιλά συνέχεια….κάποια στιγμή που το τηλέφωνο μένει κλειστό ώσπου να το ξανασηκώσω, χτυπά…. «τόση ώρα παιρνω και μιλάει συνεχώς» και κοκαλώνεις….παγώνεις….
αυτό είναι…που εσυ προσπαθείς και ο άλλος προσπαθει ταυτόχρονα….είναι αυτός ο άνθρωπος που για τον έναν ή τον άλλο λόγο υπάρχει ένα ιδιαίτερο δέσιμο και ξεχωριστή χημεία…
αν αυτό το δούμε ρεαλιστικά, ποιες είναι αυτές οι πιθανότητες σε δυο ανθρώπους μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, που μπορεί να μην είναι το τηλέφωνο, μπορεί να είναι μια ταυτόχρονη σκεψη, μια συνάντηση, ένα τυχαίο πέρασμα του ματιού που εκεινη την ωρα δεν το περιμένεις γιατί είναι μακριά, αλλά ενώ σκέφτεσαι αυτόν/ην, να σου μπροστά σου….
δεν ξέρω αν δημιουργείται τηλεπάθεια, αν το σύμπαν συνωμοτεί, αν μεταφυσικές δυνάμεις δημιουργούν πραγματικότητα στην σκέψη….. αλλά δεν μπορεις να παραβλέψεις τέτοιου είδους περιστατικά ή να τα θεωρήσεις συμπτωματικά, ειδικά αν επαναλαμβάνονται με συγκεκριμένα άτομα…..
νομίζω πως υπάρχει μια διαίσθηση, που δημιουργείται από ένα ιδιαίτερο και σπάνιο δέσιμο δύο ανθρώπων….
όταν κάτι μας έχει ενώσει με ένα τρόπο ξεχωριστό, χωρίς να αναφέρω σε ερωτικό οπωσδήποτε, που εδώ όμως είναι, ή συνένωση, δημιουργεί μορφές ενδοεπικοινωνίας… δίχως να γίνεσαι μάντης, δίχως να έχεις αποκτήσει ειδικές «δυνάμεις ενόρασης» ….απλώς αφουγκράζεσαι και νιώθεις τον άλλο με τρόπο εξαιρετικά μοναδικό…. Νιώθεις και αντιλαμβάνεσαι καταστάσεις, συναισθήματα, σκέψεις, που μπορεί και δίχως λόγια...
είναι μια σύμπτωση που επαναλαμβάνεται…. τότε δε μπορείς να ισχυρίζεσαι πως είναι σύμπτωση, αλλά είναι ένα αποτέλεσμα δυο ανθρώπων που επικοινωνούν με τον πιο άμεσο κι αλάνθαστο τρόπο, επικοινωνούν ψυχικά, διχως παρεξηγήσεις….επικοινωνούν και καταλαβαίνουν…
μας αρέσουν τα όμορφα παραμύθια, αλλά και η ανθρώπινη ύπαρξή μας που αν μπούμε μέσα της έχει τόσες πτυχές που μοιάζουν μαγικές…..
δε χρειάζεται να μπλεχτεί το σύμπαν για να διαισθανθείς τον άλλο, για να καταλάβεις πως κάτι του συμβαίνει, να νιώσεις ταυτόχρονα την ανάγκη να πουν δυο άνθρωποι το ίδιο πράγμα…..να γίνει πράξη η σκέψη…..
εδώ υπάρχει μια μαγεία, όχι των παραμυθιών, μια μαγεία των εσωτερικών υπερδυνάμεών μας που αποκτούμε όχι επειδή μας διάλεξε το σύμπαν του Κοέλο, αλλά επειδή δημιουργήσαμε έναν ανθρώπινο δεσμό με διαισθητικές λειτουργίες….
την επόμενη φορά που θα συμβεί κάτι τέτοιο, πιάστου το χέρι και ακούμπησέ το πάνω σου…..

i love you....

σε συλλογιέμαι, πού να’ σαι τώρα?....

Απόψε άρχισε και ψιλοβρέχει
κι ο νους μου πάλι σε σένα τρέχει.
Στην αγκαλιά ...........
αυτό το βράδυ που ψιλοβρέχει;

Η νύχτα σκέπασε όλη τη χώρα.
σε συλλογιέμαι, πού να’ σαι τώρα;
..........σ’ αγκαλιάζ... αυτή την ώρα
που ψιλοβρέχει σ’ όλη τη χώρα;

Στο δρόμο δεν περνά διαβάτης άλλος
κι η μοναξιά μου καημός μεγάλος
Εγώ πονάω, κανένας άλλος.
Αυτό το βράδυ που ψιλοβρέχει
στην αγκαλιά ....., αχ, ............;

ιλυ..............

χρωματα του φθινωπόρου...

 

ημεροπερπατήματα.....μέσα σε φθινοπωρινά χρώματα....

ιλυ.......................

συλλέκτης σπάνιων στιγμών...

 

αυτό που σήμερα κάνω μέσα στη μοναξιά, Αύριο θα γίνει η ηχώ του πλήθους...

ily...........................................

 κάτι μου λείπει.....

...

η καρδιά σου η χρυσή

 Όσο αξίζεις εσύ κι η καρδιά σου η χρυσή

δεν αξίζουν μαζί ο ουρανός κι όλη η γη, κι όλη η γη.

....................................

Μα εγώ σε σένα, καλή μου,

χρωστάω και τη ζωή μου,

μου άλλαξες την ψυχή μου,

τόσες συνήθειες κακές.....

Όσο αξίζεις εσύ κι η καρδιά σου η χρυσή

δεν αξίζουν μαζί ο ουρανός κι όλη η γη, κι όλη η γη...

ιλυ...................................

κυκλοφορώ και σε λατρεύω.....

 Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ
γιατί ποτέ να σ’ αποκτήσω
δεν μπορώ
 
Κυκλοφορώ κι αδιαφορώ
κι αν υποφέρω
κι αν ανοίγω σαν φτερό
 
Και απορώ που μια ζωή
κυκλοφορώ και σε λατρεύω
αλλά δεν είμαι και Θεός
να σε παιδεύω
Και απορώ που μια ζωή
από παιδί παρακαλάω
Μα ούτε σ’ ένα παραμύθι δε χωράω
 
Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ
και σ’ έχω απάνω μου
σαν ρούχο καθαρό
 
Μες στου μυαλού μου
τις φωτιές
τις μαγεμένες σου ματιές
να λαχταρώ
 
Κυκλοφορώ κι αδιαφορώ
κι ούτε που θέλω της αλήθειας
το νερό
 
Κι αν ήταν ψέμα το φιλί,
εγώ που το `θελα πολύ,
το συγχωρώ
 
Και απορώ που μια ζωή...
 
Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ
γιατί ποτέ να σ’ αποκτήσω
δεν μπορώ
..........

I LOVE YOU......

....νάρθω μαζί σου....

λησμονημένα λόγια — δέ θέλω νά τ’ ἀκούσω....

Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου
λίγο πιό κάτου, ὥς τή μάντρα τοῦ τουβλάδικου,
ὥς ἐκεῖ πού στρίβει ὁ δρόμος καί φαίνεται....η πολιτεία....

τόσο ἀδιάφορη κι ἄϋλη....

ιλύ... ..

το μπουμπούκι θ' ανοίξει.....

 

η προσμονή έχει ονοματεπώνυμο.....

ιλυ................

μέσα μου και έξω μου...

 I Love 💟 You 💓

...

...

κάτι να σε κρατά....

 Καλημέρα γλυκάκι....

κάτι να κρατά γλύκα.......όλη μέρα

ιλυ...........

απόψε θέλω....πολλά...

απόψε θέλω να πιω
τίποτα μετά να μη θυμάμαι
μέσα στον καπνό να παγιδευτώ
συνέπειες να μη φοβάμαι
απόψε θέλω να πιω
θέλω να ξεφύγω από τα όριά μου
μέσα στον καπνό να εξομολογηθώ.
για τα χαμένα όνειρά μου.
θα ανάβω με τσιγάρα
θα σβήνω με ποτά...

you are my Love....

..και απόψε, θέλω πολλά....

τα ματόκλαδά σου...

τα ματόκλαδά σου λάμπουν βρε
σαν τα λούλουδα του κάμπου
σαν τα λούλουδα του κάμπου βρε
τα ματόκλαδά σου λάμπουν

τα ματάκια σου αδερφούλα βρε
μου ραγίζουν την καρδούλα
μου ραγίζουν την καρδούλα βρε
τα ματάκια σου αδερφούλα

τα ματόκλαδά σου γέρνεις βρε
νου και λογισμό μου παίρνεις
νου και λογισμό μου παίρνεις βρε
τα ματόκλαδά σου γέρνεις βρε....

ιλυ......

 καλημέρα ιλυ................................................

από τρυφερότη...

τα μάτια της σαν να μου είπαν ότι

δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος,

που ελύγισα σαν από τρυφερότη,

εγώ που μ’ είχε πέτρα κάνει ο πόνος.....

ιλυ...............................................

 καφεδακι?

ιλυ.............................

καθαρά, αμόλυντα φορέματα...

άφηνε τα δάχτυλά σου ανοιχτά να μπαίνει η αιωνιότητα του φωτός... κούνησέ τα πάνω απ' το άγνωστο κορμί σου να το ζεστάνει.....τρέξε στο βουνό σου με τις κρυστάλλινες βρύσες εκεί που μυστικά και κραυγές χάνονται στα πελώρια δάση του.....το πόθησες πολύ να τυλιχτείς με καθαρά, αμόλυντα φορέματα...θέλησες πολύ τη χροιά παράξενων ήχων στ' αυτιά σου ν' ακούς....

ιλυ..................

σνιφ.......

 η ΟΜΟΡΦΙΆ σαν το λουλούδι....

 αναμνήσεις που μένουν αναζητούνται σε υπέροχα πανέμορφα λουλούδια....

σνιφ.......φφφφφφφφφφφφφφφ

Καλημέρα Έρωτα....

 ερωτοτροπίες.....πρωινες...

ιλυ........

καναρίνι μου γλυκό...

Καναρίνι μου γλυκό
συ μου πήρες το μυαλό,
το πρωί που με ξυπνάς
όταν γλυκοκελαηδας.

έλα κοντά μου στην αγκαλιά μου
αχ ένα βράδυ στη κάμαρα μου.
έλα κοντά μου στην αγκαλιά μου
να σε χορτάσω με τα φιλιά μου...

ιλυ.......

real is rare...

τα "σπάνια" έχουν αξία ανεκτίμητη και αποτελούν την μοναδική αισιοδοξία μου....

ιλυ.............

αποστάσεις...

 καρδιά μου.....

με μια δύναμη που την κάνει να μην την αγγίζουν...

ιλυ.............

σε κάνει να μοιάζεις....

η νύχτα κατεβαίνει με μαύρο φερετζέ κι η πόλη διψασμένη για φώτα και σουξέ,
βάλε το κόκκινο φουστάνι, εκείνο που σε κάνει να μοιάζεις πυρκαγιά,
έλα και μη μετράς την ώρα, τα νιάτα είναι μπόρα που καίνε σαν φωτιά...

ιλυ......

 Σ' ΑΓΑΠΏ πολύ......ποιο πολύ κανείς......

ιλυ..............................................

ιλυ.....

 δεν μπορώ να το βάλω κάτω, σαγαπώ, δεν θα πω ούτε αύριο τέτοια ώρα το αντίθετο , μα , θέλω να το ξέρεις πως θα παλέψω, όχι από εγωισμό , αλλά , γιατί σε αγαπάω πολύ , σαν άνθρωπο ΄πάνω απ΄ όλα , για να προσπαθήσω να μείνουμε ο ένας στο πλάι του άλλου συνεχίζοντας...., θέλω να συνεχίσω να περπατώ δίπλα σου και να σε νιώθω, να ακούω τον ήχο της φωνής σου να μου λέει.....

ιλύ..........

ξανά....

σε γυρεύω!!!...
λυώνω, μεθώ, μ’ έπιασε τρέλα.... σε λατρεύω….
έλα!.. έλα!... έλα!...γλυκιά ονειρεμένη παραζάλη...

ξανά....

ιλυ......................................................

Help ...

How to Help the One You Love....

ily.............................................................

χωρίς πίεση....

 δεν θέλω να πιέζεστε..... 

Καλημέρα με ένα χάδι.....

ιλυ.....................

απογοήτευση....

 "ο έρωτας μπορεί να διαρκέσει ένα χρόνο...."

ο χρόνος σκοτώνει τον έρωτα...

διήρκεσε μέχρι σήμερα...

το μόνο που σκοτώνει τον έρωτα είναι η απογοήτευση....

ιλυ.....

 

ιλυ.....................................................................

...πέρα απ' τη σιγή...

...αυτά που πόθησες να πεις, δε τα 'χεις πει ποτέ σου.... φέρε το όστρακο στ' αφτί, συγκέντρωσε την ακοή σου κι άκουσέ τα πέρα απ' τη σιγή...

ιλυ..........

κάπως έτσι....συνοδίτη...

ποτέ δε με ενδιέφερε η φήμη, η δόξα, μόνο
να περνώ πάντα απαρατήρητος,
αν δεν το μπορούσα ευχάριστος,
ανάμεσα στους συγκαιρινούς μου ''συνοδίτας''.

κι όμως άκουσα κι αυτή την κουβέντα,
που μου εκτόξευσε, δεν ξέρω πια σε τι φύλλο,
αγανακτισμένος ''φιλολογικός'' του συνεργάτης:

''Εγγονόπουλε, πάψε πια
να βασανίζεσαι και να μας βασανίζεις''.
αν η ζωή μου είναι αφιερωμένη
στη ζωγραφική και στην ποίηση,

είναι γιατί η ζωγραφική και η ποίησις
με παρηγορούν και με διασκεδάζουν.

παρ' όλη την απογοήτευσή μου,
εξακολουθούσα ανελλιπώς
να ζωγραφίζω και να γράφω ποιήματα.


Νίκος Εγγονόπουλος

ιλυ...........ανελλιπώς, ζωγραφιστά, ποιητικά, πεζά...........................

όσο μεγαλώνεις οι επέτειοι σου πονούν την καρδιά, σέρνουν πίσω τους όλο και περισσότερες μνήμες....