το πρωί σου λέω Καλημέρα…., το βράδυ γλυκές Καληνύχτες….μπορεί να φαίνονται μηχανικές λέξεις, αλλά δεν είναι, δεν είναι αγγαρεία, δεν είναι συνήθεια, δεν αναγκαζόμαστε να τις πούμε για να πούμε κάτι, δεν κάνουμε αναγκαζόμαστε να επαναλαμβάνουμε, δεν φοβόμαστε ότι αν τις ξεχάσουμε να τις πούμε θα αρχίσουν απογοητεύσεις….τις λέμε γιατί αισθανόμαστε τον άλλον…..
θέλω να σού πώ Καληνύχτα αλλά μάλλον δεν θα την ακούσεις…..
θέλω να σου δώσω φιλιά, αλλά δεν θα μπορέσεις να τα νοιώσεις…..
θέλω να σε πάρω στην αγκαλιά μου, αλλά δεν είσαι εδώ…..
έτσι μπορώ μόνο να σου γράψω….Καληνύχτα, και να έχεις Ονειρα Γλυκά….
ιλυ.................................με πολλά φιλιά................
θέλω να σού πώ Καληνύχτα αλλά μάλλον δεν θα την ακούσεις…..
θέλω να σου δώσω φιλιά, αλλά δεν θα μπορέσεις να τα νοιώσεις…..
θέλω να σε πάρω στην αγκαλιά μου, αλλά δεν είσαι εδώ…..
έτσι μπορώ μόνο να σου γράψω….Καληνύχτα, και να έχεις Ονειρα Γλυκά….
Εδώ να μείνεις, να με κρατήσεις αγκαλιά να μ’ ανακρίνεις
ιλυ.................................με πολλά φιλιά................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου