Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2020

η αγάπη είναι φωτιά...

μου `δωσες το χέρι,...
έλα προστάζεις, η αγάπη είναι φωτιά

Τη ζωή μου θύμισες και να `ταν μόνο ετούτο,
μ’ έσυρες κι αρχίσαμε τους κύκλους του χορού
και το βαλς σαν βάλσαμο το νιώθω μεσ’ το αίμα
σαν .......γέλιο ενός μωρού

Κι έτσι αγαπημένη μου θα μείνω ζωντανός
ως το τέλος Δεκέμβρη του 9999, μεσάνυχτα ακριβώς,
να κρατήσω τον όρκο που έχω δεθεί,
το βαλς που σου υποσχέθηκα και να υπάρχει μόνο αυτή,
αυτή η στιγμή, η ιερή στιγμή

Που νιώθω σαν φλόγα, καθώς σε στροβιλίζω,
ρόδο που καίει, φωτίζει όλη τη γη

Τη ζωή μου θύμισες και να `ταν μόνο ετούτο,
μ’ έσυρες κι αρχίσαμε τους κύκλους του χορού
και το βαλς σαν βάλσαμο το νιώθω μεσ’ το αίμα
σαν ..….. σαν γέλιο ενός μωρού


.......,'ιλυ,........και όπου μας βγάλει...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου