θα την καρτερώ.....

 «άρρεν ου θήλυ» διφορούμενοι χρησμοί Πυθίας....

η αγάπη όλα τα μπορεί, η αγάπη όλα τα υπομένει,
η αγάπη όλα τα ελπίζει,δίνει ζωή στην οικουμένη
κι η γη γυρίζει κι η γη γυρίζει....αρχή και τέλος δε γνωρίζει....
 φέρνει το σύννεφο να κατεβάσει βροχή... φυσά σαν άνεμος γερνωντας δέντρα...κάθε στιγμή γυρίζει και σταματούν οι πίκρες... κλείνει λιμάνια... σταματά τρένα στο σταθμό....κυλά βράχια, δρόμο δεν αφήνει για χωρισμό...


ναι!!!...η αγάπη όλα τα μπορεί, η αγάπη όλα τα υπομένει, η αγάπη συγχωρεί, η αγάπη περιμένει, η αγάπη  μοιράζεται, η αγάπη σε κάνει να νιώθεις παντοδύναμος, κυρίαρχος του σύμπαντος, η αγάπη σε γεμίζει με οξυγόνο τα πνευμόνια σου, η αγάπη σου κρατάει το χέρι σε όλη τη διαδρομή, σε σκεπάζει, σε φροντίζει κάθε στιγμή, βρίσκει χρόνο σε πιεσμένα προγράμματα, σε βάζει προτεραιότητα.....

νύσταξες άστρο μου, φεγγάρι μου,
στην αγκαλιά μου αποκοιμήσου....
όλα δικά σου μάτια μου,
κι ο πόνος σου δικός μου...
δίψασες λεύκα μου, κουράστηκες
ρίξε τις ρίζες σου σε μένα,
ήρθε βοριάς και ξεμαλλιάστηκες
πάρ’ την καρδούλα μου για χτένα...

Όλα δικά σου μάτια μου...