μια αντίληψη...

κάτι που μένει, μια αντίληψη προσώπων....πάλι από μακρυά θα συναντιόταν το βλέμμα μας, πίσω από τους κυρτούς φακούς των γυαλιών, θα αρθρώναμε δίχως λέξεις....

όσο μπορεί να γίνει, θα συνεχίζω να βυθίζω τη σκέψη μου στην ύπαρξή σου.....

γυαλάκια...