με ταχύτητες έξω από τον Κ.Ο.Κ....

εχω την αίσθηση ότι το παρελθόν με εγκαταλείπει με μεγαλύτερη ταχύτητα...με ένα αύριο απροσδιόριστα, κουφό, δίχως συμπόνια, σκληρό, ανελέητο, να αρχίζει να τυλίγει το σώμα αφαιρώντας του κινήσεις....
αν μπορέσεις να στρέψεις το βλέμμα σε μιά κατεύθυνση, επίμονα, θα δεις τον παράδεισο να περνά...και αυτό γιατί με δίδαξαν εξαιρετικοί άνθρωποι.....
Αγαπημένη μου Jasmin, δεν ξέρω τι κινεί τη σκέψη μου αλλά σου γράφω από άλλον Πλανήτη στο διπλανό γαλαξία όπου έφτασα μέσο της σκέψης, αφού ο τόπος άρχισε να με αποξενώνει....ίσως σε καμιά εκατοστη χρόνια η γή να φτάσει τον παράξενο Πλανήτη....

ily....