είναι η αλήθεια.....

καθε φορά που βλέπω το ίδιο αγαπημένο έργο η διαβάζω το ίδιο αγαπημένο βιβλίο αναγνωρίζω κάτι που δεν είχα προσέξει καλά την προηγούμενη φορά και νομίζω ότι μου έχουν διαφύγει πάρα πολλές σκηνές της ζωής... όμως είμαι πολύ σίγουρος πλέον οτι εκείνο που θα αισθανθώ να γεμίζει την ύπαρξή μου είναι, νομίζω, μια βαθιά ευχαρίστηση προς την ψυχή που την δίνει... αυτό νοιώθω... έζησα μια ζωή με προσδοκίες, απολαύσεις, απορίες, παράπονα, κενά....ώσπου κάποια στιγμή γνώρισα την ευχαρίστηση της ευτυχίας, που φανερώθηκε στη ζωή μετά από ένα αστραπιαίο κατακλισμό σημείων,......ως απουσία, ως σιωπή...πολλές φορές αισθάνθηκα οτι είχες εγκαταλείψει....με τυρανούσε η απουσία....έμενες σε σιωπηλή κατάσταση....λέξη δεν έλεγες κατά διαστήματα....θα μου πείς τώρα...στάλεγα....θα πονέσεις.......όταν πονάς, ο πόνος κομπιάζει τη γλώσσα, μαραίνει τις λέξεις, εξαϋλώνει το αλφάβητο, αφήνοντας ένα μακρόσυρτο αχ...... κοινή κραυγή των πονεμένων....τι να τις κάνεις τις λέξεις όταν πονάς....φτάνει ένας μακρύς αναστεναγμός....πολλές φορές ένοιωσα και ήθελα να σου πω οτι - τελίτσες - σε χρόνους παρατατικό, ενεστώτα, εξακολουθητικό μέλλοντα....είσαι μια παράξενη ψυχή...πας κόντρα σε πολλά, στο μυαλό, στο νου, στα σχέδια, στα προγράμματα, στα πιστεύω....στιγμές φεύγεις, ξεφεύγεις....εκει που νοιώθω οτι σε κατάλαβα....δεν καταλαβαίνω....μήπως θέλω να μην καταλαβαίνω?....νοιώθω έγινα μαθητής, ενώ έχω πάρει πτυχίο....εκεί που σε βρίσκω, εξαφανίζεσαι...αρκετες φορές νοιώθω οτι δεν σε έμαθα ακόμα, ενώ αισθάνομαι οτι σε γνωρίζω....τρέχεις κοντά, μα κρατάς απόσταση, σαν τα αυτοκίνητα....μπορούμε να τρέχουμε όταν ξέρουμε να κρατάμε αποστάσεις...εκεί έγινα μαθητής...η απόσταση μεγαλώνει τον πόθο....γιαυτό και για άλλα πολλά σε ευχαριστώ...σε ευχαριστώ που μ' έμαθες να αποδέχομαι το μυστήριο, που κατακλίζει τη ζωή....το να μη με τρομάζει,....το να μην ακυρώνει τη δίψα μου για ζωή...ρώτούσα, σιωπούσες και μέσπρωχνες προς τη ζωή, μέμαθες να ζω και να κοιμάμαι δίχως λύσεις...ρωτούσα, σιωπούσες, δεν με χαρακτήριζες...με ερωτήσεις και απορίες μπορείς να ζήσεις, να ζήσεις όμορφα, γιατί το ταξίδι έχει την ομορφιά....όχι ο τερματισμός.......
....είναι η αλήθεια.....