όσα ωραία λόγια κι αν πεις, όσα ωραία γράμματα κι αν γράψεις, όσα δώρα κι αν προσφέρεις, εκείνη θα σ' αγαπήσει για τον σιωπηλό κι άπραγο τρόπο που την κοιτάς, για την αμηχανία σου τι να κάνεις τα χέρια σου όταν πλάι της βαδίζεις....είναι οι στιγμές που αιχμαλωτίζουν τις ζωές, είναι η χαμηλή αύρα που ξεσηκώνει καταιγίδες.....
σκέψεις..... αναποφάσιστες ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου