είμαστε οι παράνομοι, οι κυνηγημένοι για τις κρυφές ερωτικές μας πράξεις, τώρα, ίσως ακόμα να με κυβερνάς, πεινάω και διψάω για σένα, όπως πάντα… σε βλέπω να, κρατάς πολύ χαμηλά τα μάτια, ντρέπεσαι να με κοιτάξεις. ....ποτέ μου δε θα καταλάβω, γιατί είναι ντροπή ένας έρωτας, κρυφός και αληθινός?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου