το κόκκινο.....μέσα κι έξω....

το κόκκινο χρώμα λέγεται ότι φέρνει καλή τύχη για τη νέα χρονιά, όπως όταν σπάμε ένα ρόδι που συμβολίζει τον πλούτο και την αφθονία.....

Ιλυ.........

2024....

 

να τα πούμε?....

Καλημέρα Χρόνια Πολλά, Καλή Χρονιά  

σε λίγο τελειώνει το 2023..αναπολείς με ποιους το ξεκίνησες...ποιους κράτησες και ποιους άφησες πίσω...ποιους αγαπάς ακόμα....ποιοι έμειναν...ποιοι έφυγαν και ποιοι το παλεύουν ακόμα...ελπίζω να είσαι ευτυχισμένη...κι αν γίνηκε κάποιο λάθος, υπάρχει ακόμα ευκαιρία πριν κλείσει αυτός ο χρόνος να διορθωθει....

Ιλυ.......

να σε βρώ.....

ξεκίνησα, ξεκίνησα

ξεκίνησα για να σε βρω

για να σε βρω ξεκίνησα....

Ιλυ.........

ο έρωτας που φωτίζει τα μάτια σου....

 αν σε απάτησε και σε τραυμάτισε 

ο έρωτας που φωτίζει τα μάτια σου 

τα πανάκριβα παλάτια σου 

η αγάπη μου θα σε γιατρέψει 

και τ’ όνειρό σου το παλιό θα ζωντανέψει....

Ιλυ......

δεν συμφωνώ....

μόνο εγώ μπορώ να κρίνω τον εαυτό μου, ξέρω το παρελθόν μου, ξέρω τον λόγο των επιλογών μου, ξέρω τι έχω μέσα μου, ξέρω πόσο υπέφερα, ξέρω πόσο δυνατός μπορώ να είμαι και εύθραυστος, εγώ και κανένας άλλος....

'Οσκαρ Γουάιλντ

ιλυ....και το γνωρίζουμε....

όσοι αγαπούν, γνωρίζουν τους εαυτούς....

...καλά...!!

 δεν θες να μάθεις τι έχω?....

σου λέω και σου γράφω ιλυ.........

που να το χορταινεις.....

 μα που φτάσαμε!!!!!

Μιά ΟΜΟΡΦΙΆ !!!!!, που είναι πάντα με ένα Χαμογελομειδίαμα στα χείλη να ζητά αυτό....

......

Ιλυ.......με ένα τοοοοοοσο μεγάλο χαμόγελο που να το χορταινεις...

κέρασμα...

είναι παραμονή της Πρωτοχρονιάς, τά παι­διά είναι όλο χαρά, φτάνει ό “Αγιος Βασίλης, ό γελαστός παππούς με τό σκουφί καί με την παράξενη φορεσιά....έρχεται καταφορτωμένος, ολόκληρο σακί έχει στή ράχη του...καί τί δεν έχει μέσα στό σακί!..σφυρίχτρες, στρατιω­τάκια, κούκλες μεγάλες, κούκλες μικρές, ποδηλατάκια....γιά κάθε παιδί έχει κι ένα δώρο....γι’ αυτό καί τά παιδιά τόν περιμένουν καί τόν τρανουδούν:

«Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά

κι αρχή καλός μας χρόνος,

“Αγιος Βασίλης έρχεται άπό τήν Καισαρεία.

Βαστά εικόνα καί χαρτί, χαρτί καί καλαμάρι…»

απόσπασμα από παλιό Αναγνωστικό Δ' Δημοτικού

κάπως έτσι ήταν το κέρασμα ...και η γλυκιά σοκολάτα γλύκαινε τον ουρανίσκο....

ιλυ........

με ένα ζεστό φιλάκι.....

 

ότι δεν προλαβαίνουμε να πούμε....

 

η ζωή είναι μιά θάλασσα.....

 

αναμένοντας....

 

Ιλυ........

 σ' ακούω...

Ιλυ...

όχι μόνο μία....

 

θα βρεις φωτιά να ζεσταθείς....

10:32

 επιβλητικά τα "Μετέωρα"...

Ιλυ......

θέλω να είναι....

 

τραγουδώ....

 

Ιλυ.....

〰️

 

Ομορφιά μ..

 

μακροθυμεί....

 

ααααχ...

 

πανσέληνος του Δεκέμβρη....

 

χωρίς εσένα.....ο κόσμος άδειος

 

σ’ αναζητώ...

 Σ’ αναζητώ...

στους μεγάλους δρόμους περπατώ

με το βλέμμα μου σ' αναζητώ

λες κι αντιλαλούν τα βήματα σου

Σ’ αναζητώ .... ξημερώματα

λείπει το βλέμμα σου απ’ της αυγής τα χρώματα

σ’ αναζητώ....

όπου κι αν βρίσκομαι....

Ιλυ......

Ήλιε....

 

άγγιγμα στην άκρη των δαχτύλων....

 

ο χτύπος....

 

παραμέρισε τις κουρτίνες για μια στάλα θύμησης....η Χαρά μου ξαπλωμένη ανάμεσα σε αρώματα....κι ο χτύπος του ρολογιού μας....οχτώ μιση....

Ιλυ.....

άνευ....

 

το κέντρο της υπόστασης....

 

η Καρδιά στην πίστη μας δεν είναι μόνο το συναίσθημα που συνηθίζουμε να εννοούμε με την λέξη, είναι το κέντρο της υπόστασης, της ύπαρξης του ανθρώπου.....δίχως καρδιά δεν υπάρχεις......

γνωρίζεις ίσως πολλά, πετυχαίνεις πολλά, γίνεσαι κατά κόσμο διάσημος και σπουδαίος, αλλά δεν υπάρχεις!...

Ιλυ........ Καρδιά ...

Αγάπη και χαμόγελο...

 

Ιλυ.....

προλαβαίνω?...

 

πανΟΜΟΡΦΗ ....

 

να τα πούμε?....

 

να ελπίζεις, να ελπίζεις πάντα, πως ανάμεσα εις τους ανθρώπους .... θα συναντήσεις απαλές ψυχές, με τρόπους, ....που τους διέπει καλοσύνη.....

Ν. Εγγονόπουλος 

Όμορφη...!!! για φαντάσου....

 

όλο και πληθιάδω...

 

ιλυ....Θιθύ....

όσο ένας έρωτας....

 

πάντα φωτεινή....

 

δεν ήταν σαν τους άλλους....

 

ο Ιωνάθαν μαθαίνει τη σημασία της αγάπης και της ευγένειας...

Ιλυ.....να είσαι Εκεί.....

όπως ο ήλιος το χιόνι....

 ειναι δυό αστέρια τα μάτια σου, με λοιώνουν όπως ο ήλιος το χιόνι....

Ιλυ....

Καλημέρα ΧρυσΆνθΟΙ.....

 

θυμήσου...

οταν ακούς καμπάνες στον εσπερινό, θυμησου οτι μου λείπεις...

όταν ακούς καμπάνες στον εσπερινό, θυμήσου ....πως σ' αγαπώ....

κι ίσως ανάψουν ξανά οι φωτιές...

θυμήσου....Ιλυ........

σταγόνες....

 

να περάσεις.....

 

Καληνύχτα ΜελισσΆνθη.....

πάντα σε περιμένω...

όταν όλα περάσουν

πάντα σε περιμένω
πάνω από κάθε τι που σου σκεπάζει τη ζωή

όταν όλα περάσουν

σε περιμένω

κάτω από κάθε τι που σου σκεπάζει τη ζωή

όταν όλα περάσουν
Σε περιμένω...

 ιλυ...

 

συλλαβιστά....

 

μάλλον κατάλαβα....

Ιλυ......

 

να νοιώθω....

 πλάι μου στάσου στη ζωή, να νοιώθω τη σκιά σου, να παίρνω θάρρος και καρδιά, από τον έρωτά σου...

Ιλυ......

όταν χορεύεις...

σε κοιτάμε όλοι όταν χορεύεις
κάνεισ τσαλιμάκια
τισ καρδιές ματώνεις...

Ιλυ....

τι Όμορφο που είναι.....

 

αναποφαθιθτο...

 

όσα ωραία λόγια κι αν πεις, όσα ωραία γράμματα κι αν γράψεις, όσα δώρα κι αν  προσφέρεις, εκείνη θα σ' αγαπήσει για τον σιωπηλό κι άπραγο τρόπο που την κοιτάς, για την αμηχανία σου τι να κάνεις τα χέρια σου όταν πλάι της βαδίζεις....είναι οι στιγμές που αιχμαλωτίζουν τις ζωές, είναι η χαμηλή αύρα που ξεσηκώνει καταιγίδες.....

σκέψεις..... αναποφάσιστες ....

για ένα όμορφο βράδυ...

 

δε μετανιώνω.

γνωρίσαμε αυτό που έπρεπε να γίνουμε – μια ματιά ίσια στο φως, μεγαλώσαμε....

ο Έρωτας είναι η ίδια η Ζωή, πάντα ονειρεύεται, πάντα προσπαθεί, πάντα αφήνει στα χείλη μιά "γλύκα" .....

και χαρούμενη....

 

ο κόσμος που δεν χώρεσε στ όνειρό μας....

 

χρονιάρες μέρες...

 

στο club...

 are we  dansing?....

Ily.....

λαχτάρησα ζωή απ' τη ζωή σου....

 Σε πότισα το πιο γλυκό μου δάκρυ

με πότισες τον πιο γλυκό καημό

σε άγγιξα στου ονείρου μου την άκρη

και στράγγιξα τον πρώτο στεναγμό

Θα κλείσω τα μάτια θ' απλώσεις τα χέρια

να βρουν να φωλιάσουν λευκά περιστέρια

αγάπη μου πρώτη αγάπη μεγάλη

θα κλείσω τα μάτια κι όπου με βγάλει

Λαχτάρησα ζωή απ' τη ζωή σου

λαχτάρησες το φως του αυγερινού

στα σύννεφα περπάτησα μαζί σου

κι ανοίξανε οι πόρτες τ' ουρανού...

Ιλυ.....

πες μου μοναδική μου...

Σε ποια ζωή σε ξαναγνώρισα
σε ποια ζωή τα μάτια σου τα θεϊκά
τα ξαναείδα και με μάγεψαν
και μου `χουν κλέψει πάλι τώρα την καρδιά.

Σ’ ευχαριστώ για την αγάπη σου
με έφτασε ως τον ουρανό
ήτανε βάλσαμο στα λάθη μου
κι αυτό σου το χρωστώ.

Ήσουνα εκείνη που περίμενα
μία ολόκληρη ζωή
με σένα εγώ ξαναγεννήθηκα
και έγινα παιδί.

Αυτά τα χείλη τα βελούδινα
που μου μιλούν και μου ζεσταίνουν την καρδιά
πες μου μοναδική αγάπη μου
σε ποια ζωή τα φίλησα ξανά....

Ιλυ......

εμείς οι δυο θα κάνουμε τον κόσμο παραμύθι.....

σαν το σιτάρι σπέρνεται στον κόσμο η αλήθεια
κι απ’ τον καθάριο σπόρο της φυτρώνουν παραμύθια.....

τα παραμύθια υπάρχουν ή μάλλον τα παραμύθια είναι αληθινά....τα παραμύθια δεν ανήκουν στον κόσμο των μικρών παιδιών...κανένα παιδί όταν πρωτακούει παραμύθια δεν γνωρίζει αν είναι πραγματική η ιστορία τους ή όχι....και δεν έχει καμιά ανάγκη να ακούσει φανταστικές ιστορίες, μπορεί να ακούσει και πράγματι … πραγματικές ιστορίες, αφού έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να διακρίνει την ιστορία του παραμυθιού από την ιστορία μιας σκηνής της ζωής....τα παραμύθια φτιάχτηκαν για τους μεγάλους και συνεχίζουν να καλλιεργούνται με άλλη μορφή μέσα από τον ατέλειωτο κόσμο των μυθιστορημάτων... είναι παραμύθια ανακατωμένα με πραγματικές ιστορίες, που το αληθινό και το φαντασιακό όχι μόνο συνυπάρχουν αρμονικά, όχι μόνο δεν ξεχωρίζουν «τι είναι τι», αλλά και διαρκώς γονιμοποιούν το ένα το άλλο, με αποτέλεσμα που ούτε και ο ίδιος ο συγγραφέας δεν ξέρει τι είναι αληθινό και τι φτιασιδωμένο....η συνύπαρξη της ανθρώπινης δυνατότητας, είσαι παρατηρητής και παρατηρούμενος, πλάθεις και αναπλάθεις τον κόσμο και τον εαυτό σου.....

ο κόσμος του παραμυθιού, υπαρκτός και αληθινός.....

Ιλυ......

απόψε...

"μείνε μαζί μου απόψε",... να αράξουμε στον καναπέ με δυο ποτήρια κρασί και να μας πάρει ο ύπνος αγκαλιά....πώς θα περάσει κι αυτή η νύχτα χωρίς να σε έχω πλάι μου....και άλλα τόσα και τόσα ερωτήματα που βασανίσουν, μα και όνειρα για το πώς θα είναι η στιγμή όταν ξαναβρεθούμε, όταν μείνουμε για λιγο μαζί, όταν θα πάμε εκείνη την πολυπόθητη εκδρομή στη Ρώμη..... και ίσως, θέλω να παρακαλέσω το σύμπαν να συνωμοτήσει για λίγο κοινό χρόνο, για μια νύχτα που επιτέλους θα μοιραστούμε...και όσο υπάρχει καθυστέρηση τόσο θα σε τρώει και ζητάς ακόμη περισσότερο να είναι εκεί, να κάνεις ένα βήμα πίσω και να με τραβήξεις από το χέρι και να ζητήσει να παραμείνω εκεί...

σε μια σχέση που μπορούν να μπλοκάρουν τα χείλη.... σκέφτεσαι για άλλη μια φορά γιατί δεν τόλμησες...ο ερωτευμένος ζει και πεθαίνει για λίγη διεκδίκηση...όποια και αν είναι η κατάσταση συνεχίζεις να ζητάς αυτό που λαχταράς κι όταν ακούσεις το πολυπόθητο «ναι», ψιθυριστά, απολαμβάνεις....μένοντας αχώριστοι όσο περισσότερο μπορούμε.....και να μην πούμε εκείνη την ανόρεχτη καληνύχτα και ο καθένας πάρει τον δρόμο του....

ιλυ.......

Κλείδωσα μέσα στη καρδιά μου
τη τελευταία σου ματιά
Ξύπνησα μέσα απ’ τα όνειρά μου
κι ήταν όλα αληθινά

Άκουσα κάτι στη σιωπή σου
σαν αεράκι που φυσά
Κι είπα πως θα `μαι όλη δική σου
μη μου φύγεις μακριά

Μείνε μαζί μου απόψε μείνε
βάλε στη νύχτα μου φωτιά
Ένα με μένα τώρα γίνε
σε θέλω κοντά μου…

Μείνε μαζί μου απόψε μείνε
να μείνουμε έτσι αγκαλιά
χωρίς εσένα άδειες είναι
οι ώρες, οι νύχτες..

περιτριγυρίζουν....

 

ομπρελολούλουδα......

 

το άρωμα σου, η ταπεινότητά σου....

 

 

Jasmin.....

καληνύχτα....

 

νοημοσύνη....

 

σχέσεις....

 τι πιθηκάκι....τι Σπύρος 

όμορφο βράδυ....