η σαϊτιά του έρωτα...

έρχεται μια στιγμή στη ζωή του ανθρώπου που συναντά το πεπρωμένο του.... γυρίζει το κεφάλι για να δει κάτι – το πέταγμα ενός πουλιού, ένα αυτοκίνητο που διασχίζει το δρόμο – και το αντικρίζει κατάματα...τριγύρω η φύση κι ο υπόλοιπος κόσμος δεν καταλαβαίνουν τίποτα...δεν φυσά κανένας περίεργος άνεμος ούτε μετακινούνται τα βουνά...υπάρχει μόνο η σιωπή της γνώσης και η απεραντοσύνη της ερήμου μέσα σου. Και τα εφτά άστρα της δημιουργίας καρφωμένα με βία στα σωθικά σου...μελώνει χρυσά η σαϊτιά του έρωτα άμα τη βρέχω μ’ αλάτι...


Ιλυ...