μια "εύθραυστη" γυναίκα....

μια "εύθραυστη" γυναίκα που έκανε την πραγματικότητα να φαντάζει μικρότερη σε έκταση και μεγαλύτερη σε βάθος, πιο προσωπική, σαν να ήθελε μεγαλύτερη προσπάθεια για να την καταλάβεις....είχες την αίσθηση ότι ετοιμαζόταν να πει κάτι, που όλα τα έλεγε, μόνο αυτή μιλούσε και 'γω σαν ψυχολόγος της προσπαθούσα να μη χάσω λέξη....

σκέφτομαι καμιά φορά πόσο αλλιώς θα ήταν τα πράγματα πριν ανταλλάξουμε την πρώτη μας λέξη, τότε που δεν είχαμε ανοίξει καν το στόμα μας για να μιλήσουμε ο ένας στον άλλο, για το βουνό και τη θάλασσα...

μεγάλο μέρος της ομορφιάς της ζωή μας είναι το αποτέλεσμα του κοινού τρόπου με τον οποίον βλέπαμε/πουμε τα πράγματα, πράγματα που, δεν είναι βέβαιο πως είναι πάντα και υπαρκτά....το άπιαστο έγινε χειροπιαστό, το άπιαστο έγινε συγκεκριμένο, το ιδιωτικό μοιράστηκε, όσα πριν ήταν αόρατα, άρχισαν να παίρνουν μορφή

κάθε στιγμή που περνά γίνεται τόπος που λαχταρούμε να επιστρέψουμε...

όλα αυτά είναι βάση των πιστεύω μας.....μερικές φορές μπορεί να τα αμφισβητείς, αλλά ποτέ δεν τα απαρνιέσαι.....σ’ αυτά στηρίζεται πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μας....

ωθούμαστε να επαναλάβουμε τα μάγια που μας ένωσαν, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να ξαναχαρούμε..

μερικές φορές σκεφτόμαστε διάφορα, μπορείς να τα πεις και προσδοκώμενα σενάρια, ίσως γιατί δεν μπορείς να ζήσεις μια ζωή χωρίς σενάριο, χωρίς μιά πλοκή, ακόμα και αν η πλοκή είχε πάμπολλους παραμέτρους.....αν....αν με ερωτευόταν ξανά.......

μιά πλάτη που ακουμπούσες θαρρείς και σ' εγκαταλείπει....αφήνοντας τον καθένα στη δική του ιστορία...

όσες φορές την πλησίασα με πρόθεση να της πιάσω το χέρι, έδειχνε πως δεν είχα καμία σχέση με αυτόν που είχε φτιάξει στο μυαλό της.....ίσως και να έδειχνα και "επικίνδυνος", γιατί ξαφνικά υψωνόταν μπροστά σου σαν πλακάτ ένα κατηγορηματικό «όχι»...με μιά λήθη των λέξεων που μας χαρακτήριζαν....

η αφωνία επέδρασε πολύ έντονα πάνω μου....σαν να περιέκλειε κάτι που, τελικά, δεν υπήρχε....

για την επικοινωνία χρησιμοποιείται η τέχνη της "μετάφρασης", που μέσα από ασύλληπτα ανεπαίσθητες προσαρμογές, μέσα από μια διαισθητική διαδικασία στην οποία η υπερβολή και η μετριοπάθεια είναι αυτές που σε κάνουν να επικοινωνείς εσωτερικά.....

ιλυ.........

ιλυ....πολύ...μη μου άπτου.......