σήμερα θα ’θελα τα δάχτυλά μου ιστορίες να γράφουν στα μαλλιά σου
θα ’θελα στον ώμο φιλιά
χουχούλιασμα
τις αλήθειες τις πιο μεγάλες να ξεστομίζω
να σου ’λεγα ας πούμε
πως είσαι η γυναίκα η πιο ωραία του κόσμου
πως πολύ σ’ αγαπώ
και άλλα τέτοια,
τόσο απλά,
έτσι χιλιοειπωμένα,
τις γραμμές του προσώπου σου να διαγράφω
και στα μάτια άχρονα να σε κοιτάζω.....
τέτοια πράγματα θα ’θελα, όπως το κορμί σου να περιδιαβαίνω,
σαν το πρωτοβρόχι να ’σουν του φθινοπώρου,
αφήνοντάς σε να πέσεις πρώτα αργά
κι ύστερα κατακλυσμιαία.....
τέτοια πράγματα θα ’θελα, όπως ένα κύμα τρυφεράδας τρανό
που τα μέλη σου θα ’λυνε,
κάτι τέτοιο
εύθραυστο και γυμνό
σαν ένα άνθος έτοιμο στο πρώτο φως του πρωινού να ενδώσει
ή ένα σπόρο απλώς ή δέντρο
λίγα χορταράκια
ένα χάδι που θα σ’ έκανε να λησμονήσεις
κι αυτούς ακόμη τους κινδύνους......
Ιλυ........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου