ότι είναι για τη ζωή η τροφή, εσύ είσαι για τις σκέψεις....είσαι γλυκό καρύκευμα βροχής, που πέφτει κάτω, για να έχω την ειρήνη σου, μπαίνω σε διενέξεις, όπως μαλώνει ο τσιγκούνης με τα υπάρχοντά του....τώρα η χαρά περήφανο με κάνει...τρέμω μην κλέψουν οι καιροί - ληστές τα τιμαλφή μου.... τώρα μετρώ για ευτύχημα να ζω μαζί σου μόνος... μετά ο κόσμος θα 'θελα να δεί την ηδονή μου να λιμοκτονεί τελείως για ένα σου μόνο βλέμμα...... και δεν κατέχω ούτε ζω καμία απόλαυση άλλη απ' όσα έχω ή θα 'πρεπε να πάρω από σένα......
Σαίξπηρ
Ιλυ.........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου