προσπαθώ να γράψω για την εγγύτητα, όμως αυτό είναι ένα συναίσθημα που δημιουργείται σιγά σιγά......θα πρέπει να μάθω ξανά την αφή από την γονιδιακή ρίζα των κυττάρων σου....το μάγουλό σου θυμάμαι, το χνούδι μού άγγιξε τα χείλη....θα πρέπει να είσαι κοντά – η ανάσα σου έρχεται απαλά την ώρα που οι σφυγμοί μου με ξεκουφαίνουν.....
ήταν ωραία τα τζαμάκια στα μάτια.,..
Ιλυ.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου