ένα τηλεφώνημα......

 

υπάρχουν και προσωπικές στιγμές.....

Ιλυ............

μιας άλλης εποχής.....

κάθε λύπη θέλει μια μπουκιά χαρά για συνοδεία......

η θεία μπέμπα, σε πηγαίνει πίσω, σε κάνει μικρό, αναδύει αρώματα και ζεστές στιγμές.....

Ιλυ.........

αγάπη.....

 

ανθρώπινο.....

 

η χαρά μας κάνει καλό σε πολλούς....

 εισαι οτι εχω και δεν εχω....

Ιλυ..

 

τώρα, πως, που..... σ' αγαπώ

τώρα τι να πω, το σκοτάδι πως να σβήσω γύρω μου,

τώρα τι να πω, το πρωί που θα δω τον ήλιο σου,

πώς θα θυμηθώ τη στερνή φορά που γέλασα, 

τωρα τι να πω.....

ακόμα σ΄ αγαπώ.....

τα κάλλη σου....

 

να τη χαζεύω......

 

και δεν κάνω τίποτε άλλο από το να τη χαζεύω......

ily.................................................

κυλάει.........

 

ily........

για τον ήλιο.....του Ιούλη......

 

σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός......

 δρόμος, ταξίδι, προορισμός, επιστροφή..... λέξεις με σημασία πνοής.....

εκεί που κατοικούν τα τρελά όνειρα, εκεί που το να μην έχεις τρέλα είναι τρέλα...

Ιλυ............

 για λίγη δροσιά και όνειρα.....

Ιλυ................

ταυτόχρονο.....

 

αλλάζει όλη η μέρα....

 

πολιορκείς, πολεμάς, λοιώνεις......

 πολιορκείς χωρίς ενοχές....πολεμάς χωρίς αιχμές....λιώνεις μέσα στο λιοπύρι του μεσονυχτίου.....

καρδούλα.....

 

ν’ αγγίξω την πνοή σου....

προσπαθώ να γράψω για την εγγύτητα, όμως αυτό είναι ένα συναίσθημα που δημιουργείται σιγά σιγά......θα πρέπει να μάθω ξανά την αφή από την γονιδιακή ρίζα των κυττάρων σου....το μάγουλό σου θυμάμαι, το χνούδι μού άγγιξε τα χείλη....θα πρέπει να είσαι κοντά – η ανάσα σου έρχεται απαλά την ώρα που οι σφυγμοί μου με ξεκουφαίνουν.....

ήταν ωραία τα τζαμάκια στα μάτια.,..

Ιλυ.....

He fills my soul.....

 To tell the story of how great a love can be?

He came into my life 

And gave a meaning to this empty world of mine

He fills my heart

He fills my soul with so much love

I reach for his hand, it's always there

Can love be measured by the hours in a day?

I have no answers now, but this much I can say

I'm going to need him 'til the stars all burn away

And he'll be there

Ιλυ...............

να μου γράψεις.....

η καρδιά μου στη ζωή
δε χωράν σ' ένα τραγούδι
τόσοι αναστεναγμοί

τι τραγούδι να μου γράψεις
στης ζωής τη χειμωνιά
που όλα γύρω μου αν ψάξεις
είναι φθινοπωρινά

τι τραγούδι να μου γράψεις...

χειμωνιάτικο λουλούδι
η ψυχή μου στον καιρό
δε χωράει σ' ένα τραγούδι
ούτε σ' ένα χωρατό....

Ιλυ...................

 στέλνω ένα γράμμα στο Θεό.....

Ιλυ............

καλημέρα....

 

θάθελα να σε ζωγραφίσω.....

 τα νερά είναι ρηχά και γαλαζοπράσινα και το χρώμα της άμμου λευκοκίτρινο....ρομαντική αυτή η παραλία με το μαγευτικό της ηλιοβασίλεμα...ένα θεσπέσιο κορμί σαρώνει τη δροσιά της καυτής άμμου καίγοντας οτι εσωτερικό υπάρχει.......

να σε κοιτώ και να μη χορταινω....έτσι να στεκω παντοτινή μου, με μάτια να σε χαίρομαι..... όνειρα τρελά πετουν πανω σου, φτάνουν στην καρδιά κι οι πόθοι φτερουγίζουν σαν πουλιά.....έχω έναν καημό που με τρώει γλυκά και με λιώνει, έχω ένα καημό, θα 'ρθω να στον πω.... όταν έλειπε το καυτό περπάτημα στην άμμο, ήμουν κοντά σου Ομορφιά μου....θάθελα να σε ζωγραφίσω.....

Ιλυ.................

ένα χάδι.....

σήμερα θα ’θελα τα δάχτυλά μου ιστορίες να γράφουν στα μαλλιά σου

θα ’θελα στον ώμο φιλιά

χουχούλιασμα

τις αλήθειες τις πιο μεγάλες να ξεστομίζω

να σου ’λεγα ας πούμε

πως είσαι η γυναίκα η πιο ωραία του κόσμου

πως πολύ σ’ αγαπώ

και άλλα τέτοια,

τόσο απλά,

έτσι χιλιοειπωμένα,

τις γραμμές του προσώπου σου να διαγράφω

και στα μάτια άχρονα να σε κοιτάζω.....

τέτοια πράγματα θα ’θελα, όπως το κορμί σου να περιδιαβαίνω,

σαν το πρωτοβρόχι να ’σουν του φθινοπώρου,

αφήνοντάς σε να πέσεις πρώτα αργά

κι ύστερα κατακλυσμιαία.....

τέτοια πράγματα θα ’θελα, όπως ένα κύμα τρυφεράδας τρανό

που τα μέλη σου θα ’λυνε,

κάτι τέτοιο

εύθραυστο και γυμνό

σαν ένα άνθος έτοιμο στο πρώτο φως του πρωινού να ενδώσει

ή ένα σπόρο απλώς ή δέντρο

λίγα χορταράκια

ένα χάδι που θα σ’ έκανε να λησμονήσεις 

κι αυτούς ακόμη τους κινδύνους......

Ιλυ........

καλημερα.....Λουλουδακι...

 

πανΌμορφο......

Ιλυ........

καταδικάστηκε......

 το μόνο αιώνιο απ' τα τόσα φιλιά μας είναι εκείνο που δεν δώσαμε......εκείνο που καταδικάστηκε να παραμείνει......

Ιλυ.........

έχω ένα μυστικό....

ήσουνα λίγα μέτρα μακριά και δεν μπορούσα να σ' αγγίξω.....σαν απλησίαστο απλανή αστέρα.....χωρίς άγγιγμα και γνώση του αλλουνού κορμιού δεν μπορείς να μοιραστείς τις σκέψεις......

Ιλυ................

έχω ένα μυστικό που μες στα χείλη μου έχει μπλέξει.....

ξεκίνησε η μέρα.....

 

χωρίς εσένα θα πεθάνω.....

η ανάγκη του άλλου στον έρωτα γίνεται ζήτημα ζωής και θανάτου, "μη μ’ αφήσεις!,  χωρίς εσένα θα πεθάνω", λέει συχνά ο ερωτευμένος....αυτό βέβαια δεν ισχύει ποτέ.....πολλές φορές μπερδευόμαστε....έρωτας.... αγάπη......ο έρωτας μπορεί να φορά το κοστούμι της αγάπης όμως αγάπη δεν είναι.....ο έρωτας είναι ιδιοτελής, εγωιστής, θέλει την απόλυτη προσοχή, αφοσίωση του άλλου, κινείται από τα νήματα της ανάγκης, το λίγο δεν τον ικανοποιεί, ζητά τα πάντα!.!..!..η αγάπη αντίθετα δίνει τα πάντα χωρίς να ζητάει το παραμικρό αντάλλαγμα.....

Ιλυ.......έρωτά μου.......

ενα Αστερι διπλα στ' αστερια.....

στη γλυκεια καλοκαιριάτικη θάλασσα
αστέρια στη ψιλή αμμουδιά λιάζονται....

Ιλυ.....

 

δροσιές.....

 

όσο καυτός είναι ο έρωτας, τόσο σε δροσίζει......

διπλές.....

 φαίνονται διπλές.....τα μάτια φταίνε...

Ιλυ............

ΟΜΟΡΦΙΆ μου.....

 μέσ' τη δροσιά του πρωινού μοσχοβολα το γιασεμί .....Όμορφος είναι ο κόσμος Jasmin μου....

Καλημέρα....

Ιλυ..........

γλυκά όνειρα.,..

 

σαν να ‘μαι παιδί.....

κάνω σαν να ‘μαι παιδί

όταν σε βλέπω ο κόσμος γύρω αλλάζει,

είσαι γλυκιά φυλακή

να μπω φυλακισμένος και να μείνω εκεί.

ερωτευμένος μαζί σου πολύ

ένα φιλί, ένα χάδι στην αγκαλιά σου

ερωτευμένος για πάντα μαζί

μπροστά στα μάτια σου ασήμαντα όλα μοιάζουν.....

Ιλυ........

φίλα με....

φίλα με να δεις πως αισθάνομαι... κοίτα με, με πόθο να ζω,.... στο κορμί σημάδια να αφήσεις, εδώ.....

 ιλυ......

καρδιά μου....

 

 

αντέχεις......

 

αγωνία.......

φωνάζω τ’ όνομά σου, δεν ανταποκρίνεσαι.....καρφώνω το βλέμμα μου απάνω σου και συ κοιτάζεις μακριά....ύστερα σου μιλώ για τα παλιά...μια υπόσχεση και μια άρνηση....

μα εσύ επιμένεις, σταθερή στην απουσία σου....αλλοίμονο!..!..κι ούτε ζωή ν’ αλλάξουμε μπορούμε...

Ιλυ.........

αγωνία με λαχτάρα να σε νοιάζομαι....

έχει μέσ'τα στηθεια.....

 Αγάπησα μια κόρη στον πάνω μαχαλά

που `χει τα μαύρα μάτια και τα ξανθά μαλλιά.

Από λίγο λίγο γίνεται πολύ.

Έχει και μες τα στήθεια, χρυσή πορτοκαλιά

που κάνει πορτοκάλια κι είναι πολύ γλυκά.

Τα μάτια σου τα μαύρα που με κοιτάζουνε,

χαμήλωσέ τα, φως μου, γιατί με σφάζουνε.

Εμένα δε με μέλει πως αγαπάς αλλού

φοβούμαι μη σου πάρουν τη γνώμη και το νου....

 

Ιλυ........

που είσαι?....

 

Ιλυ............

 

για ευτύχημα.....

 ότι είναι για τη ζωή η τροφή, εσύ είσαι για τις σκέψεις....είσαι γλυκό καρύκευμα βροχής, που πέφτει κάτω, για να έχω την ειρήνη σου, μπαίνω σε διενέξεις, όπως μαλώνει ο τσιγκούνης με τα υπάρχοντά του....τώρα η χαρά περήφανο με κάνει...τρέμω μην κλέψουν οι καιροί - ληστές τα τιμαλφή μου.... τώρα μετρώ για ευτύχημα να ζω μαζί σου μόνος... μετά ο κόσμος θα 'θελα να δεί την ηδονή μου να λιμοκτονεί τελείως για ένα σου μόνο βλέμμα...... και δεν κατέχω ούτε ζω καμία απόλαυση άλλη απ' όσα έχω ή θα 'πρεπε να πάρω από σένα......

Σαίξπηρ 

Ιλυ.........

όμως....

έφερες ξανά τη γλώσσα μου

.........

έφερες πάλι το όνειρο......

Τίτος Πατρίκιος 

140ά γενέθλια...

 Stefania Maracineanu...

ily..........

ενιαίο....

 

όταν τα χείλη δεν ξέρουν.....

 

υπάρχουν λέξεις που έχουν ειπωθεί με τα μάτια και που τα χείλη δεν ξέρουν τίποτα...

περιπλανήσεις....

 

βράδιασε…αρχιζει ξανά η σκέψη μου να περιπλανιέται στα σοκάκια του μυαλού σου.....

σ’ αγαπάω....

Γυάλινη εσύ κι όπως πέρναγες την πόρτα

Κι όπως έφευγες στα φώτα έσπασε η ζωή

Κι όπως τα γυαλιά πέφτανε στο πάτωμά μου

Μνήμες κι όνειρα δικά μου κρύσταλλα αδειανά

Τα σπασμένα μας κομμάτια της καρδιάς

Τα ξανακολλάω

Κοίταξέ με πως μπορώ

Απ’ το ελάχιστο που άφησες για μας

Πάλι σ’ αγαπάω

Πόσο αχ πόσο σ’ αγαπώ

Δεν κολλάει πια όταν σπάσει λες το γυαλί

Δεν κολλάει πια ουτ’ ο γκρεμός ούτε η φυγή

Μα όποιος αγαπά δεν έχει άλλη επιλογή

Τα συντρίμμια σου εγώ τα ενώνω για ζωή

Τα σπασμένα μας κομμάτια της καρδιάς

Τα ξανακολλάω

Κοίτα με μπορώ

Απ’ το ελάχιστο που άφησες για μας

Πάλι σ’ αγαπάω

Και μαζί σου ζω πόσο σ’ αγαπάω

Γυάλινη εσύ τόσο ξένη από μένα

Ούτε άφησες το βλέμμα ένα αντίο να πει

Κι έμεινα εκεί στο σπασμένο μας τον κόσμο

Να μαζεύω λύπες μόνο κάτι να σωθεί

Δεν κολλάει πια όταν σπάσει λες το γυαλί

Δεν κολλάει πια ουτ’ ο γκρεμός ούτε η φυγή

Μα όποιος αγαπά δεν έχει άλλη επιλογή

Τα συντρίμμια σου εγώ τα ενώνω για ζωή

Τα σπασμένα μας κομμάτια της καρδιάς

Τα ξανακολλάω

Κοίτα με μπορώ

Απ’ το ελάχιστο που άφησες για μας

Πάλι σ’ αγαπάω

Και μαζί σου ζω πόσο σ’ αγαπάω

Ιλυ......σ' αγαπω

 

Sto aspettando quando a un tratto ti vedrò....

Sono triste tra la gente che
mi sta passando accanto,
ma la nostalgia di rivedere te
è forte più del pianto.

Questo sole accende sul mio volto
un segno di speranza.
Sto aspettando quando a un tratto
ti vedrò spuntare in lontananza!

Amore, fai presto,
io non resisto…
Se tu non arrivi, non esisto,
non esisto, non esisto…

È cambiato il tempo e sta piovendo,
ma resto ad aspettare.
Non m'importa cosa il mondo può pensare,
io non me ne voglio andare.

Io mi guardo dentro e mi domando,
ma non sento niente.
Sono solo un resto di speranza
perduta tra la gente.

Amore, è già tardi
e non resisto…
Se tu non arrivi, non esisto,
non esisto, non esisto…

ti amo.........amore mio 

είσαι μια θάλασσα.....

 η θάλασσα ηδονιζεται με τα ναυάγια.....τα κουκουλωνει.....

είσαι η θάλασσα..... είμαι ναυάγιο......

Ν. Χριστιανόπουλος

Ιλυ...........

να βλέπεις με τα μάτια της καρδιάς....

...δεν γραφω για μια εκλεκτή μειοψηφία, που δε σημαινει τιποτα για μένα, αλλ' ούτε και για κείνη τη χιλιολιβανισμένη πλατωνική κατηγορία. γραφω για τον εαυτό μου και για τους φίλους μου...γράφω ακόμα για να κάνω ευκολότερο το πέρασμα του χρόνου....

δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις

για όλα τα προβλήματα της ζωής σου,

ούτε έχω απαντήσεις

για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου

όμως μπορώ να σ’ ακούσω

και να τα μοιραστώ μαζί σου.

δεν μπορώ ν’ αλλάξω

το παρελθόν ή το μέλλον σου.

όμως όταν με χρειάζεσαι

θα είμαι εκεί μαζί σου.

Μπορχες......ο ποιητής του φανταστικού....

ιλυ.................................

 

είπαμε μωρό μου να κοιμάσαι.... τέτοια ώρα ξυπνήματα.!.!.!..

τι κι αν....

την γαληνη ψαχνουμε μεγαλη λεξη ακούμε και πάμε παντα τρέχοντας για όλα έχοντας συνχωροχάρτι και αν βρίσκαμε το θάρρος μας να διώξουμε το βάρος μας και σ' οτι ονειρευόμασταν να μην φοβόμασταν, να η καρδιά μου παρ' την, ας το κάνουμε για χάρη μας τιμή μας και καμάρι μας οτι έχουμε να δώσουμε κι' ας παραδώσουμε άοπλα την αγάπη

τι κι αν δεν μου μιλάς πια, τι κι αν δεν εχω ουτε εσένα, είμαι και 'γω που δεν τα λέω σε κανέναν
τι κι αν δεν μου μιλάς πια τι κι αν δεν έχω ούτε εσένα να δίνεις σάρκα σε νοήματα χαμένα με ένα βλέμμα...

Ιλυ.......

στην καρδιά.....

 

τέσσερα µάτια δυο καρδιές...

τέσσερα µάτια δυο καρδιές

για σένα και για µένα δοθήκαν οι καηµοί
τα βάσανα οι πόνοι και οι αναστεναγµοί
για σένα και για µένα και όχι για άλλονα
δοθήκανε οι πόνοι και τα παράπονα.

 .....στο `πα µαυροµάτα µου
....είν’ ο έρωτας τρελός


σταυρός Μαλαµατένιος είναι το µπόι σου
και µάλαµα καθάριο όλο το σόι σου
δαχτυλίδι φοράς στο χέρι σου
και πάνω η πέτρα γράφει Θα γίνω ταίρι σου

ily.............

πανσέληνος.....

ο Ενδυμίωνας γιος του Δία ήταν ο πιο ωραίος των θνητών, που τον ερωτεύτηκε η Σελήνη και τον επισκεπτόταν στο σπήλαιό του....επειδή η Σελήνη ήθελε να τον βλέπει διαρκώς, ο Δίας τον έκανε να κοιμάται αιώνια, χωρίς να χάνει την ομορφιά του και τη νεότητά του...ο ύπνος αυτός έμεινε παροιμιώδης.....

ο Ενδυμίωνας και η Σελήνη προστέθηκαν ασφυκτικά στο ερωτικό άρμα και δεν ξεκολλήσαν ακόμα και ένα χρόνο μετά, όταν κατά λεγόμενα είχε περάσει όλο το εύλογο και παράλογο διάστημα του έρωτα.....ζουν ακόμα, υπάρχοντας μόνο ο ένας για τον άλλο.....

Ιλυ.........

αμεθυστες....

 αμεθυστες....μυρωδιές.....

ιλυ.................................

 

θα ξέρεις....

έτσι όμορφα η μέρα να κυλήσει
ούτε όνειρα, ούτε μνήμες, μόνο τώρα
και κανείς μας τίποτα άλλο μη ζητήσει
σαν παιχνίδι, ποιος αντέχει μια ώρα;

έτσι ήσυχα να φτάσουμε στο βράδυ
δυο κουβέντες, δυο αγγίγματα, ένα σώμα
να παιδεύω στο λαιμό σου το σημάδι
πόσες μέρες σαν αυτή έχουμε ακόμα;

θα γυρίζω να σε δω
θα σου κλείνω και το μάτι
θα σου λέω συνέχεια ναι
δίχως να ρωτήσεις κάτι
θα σε παίρνω αγκαλιά
και θα κάνεις πως δε θέλεις
δε χρειάζονται πολλά
θα σωπαίνω και θα ξέρεις....

ιλυ...............

οι ελεύθερες ψυχές γελάνε μέσα από την καρδιά τους....

μόνο οι ελεύθερες ψυχές αγαπούν, όχι οι εξαρτημένες ψυχολογίες...η καρδιά δεν καταλαβαίνει από περιχαρακωσεις και κόκκινες γραμμές...αγαπάς το χάδι της, το άρωμά της, την σκιά της...όταν δεν είναι δίπλα σου ή ανάσα σου είναι πιο ρηχή και όταν έρθει κοντά σου ανασαίνεις.....

ιλυ................

φως....

 

ily........................................

 

παράλληλα σύμπαντα......

 "γιατρέ....θα μπορούσα να έρχομαι εδώ να σας βλέπω να χαμογελάτε?...."

Ιλυ.........

αγγίζοντας.....

ο χρόνος περνάει και χάνεται, οι στίχοι δεν χάνονται ποτέ....

«κάνε τον χρόνο που έχασες στίχο, και θα τον βρεις πάλι».....

οι αναμνήσεις είναι πάντα απαραίτητες...

«η μνήμη χτίζει τη ζωή, η λήθη την υπονομεύει.» 

ο έρωτας παρουσιάζεται ως ένα καταφύγιο από τη μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου:

«θα με αγγίξεις? αν όχι, θα πεθάνω. από μοναξιά....

 

όταν έρχεται καταιγίδα.....

 

Αγάπη μου όλα καλά....

 

ily...................ψέμα (δε) θα σου πώ....

ροδοπεταλα....

 ιλυ.............

 

να προσέχεις.....

με καλές στιγμές....

 ζω ώδια της Ιουνιάτικης πανσελήνου...

Ιλυ.......

το ιερό δευτερόλεπτο....

έγραψα πολλές σελίδες, μεταμυθοπλαστικες οι οποίες πολλές φορές δημιουργούν ασάφεια και απροσδιοριστία και τις κάνουν ακόμα πιο σύνθετες και περίτεχνες.... απαιτούν  διερεύνηση των όρων που συμπυκνώνονται σε αναπάντεχες όψεις απλών πραγμάτων, σε κακη διάσταση της γλώσσας, σε αδυναμία της επικοινωνίας, τη μοναξιά....που δεν είναι προσιτές, παρά σε ελάχιστους....δηλαδη σε έναν....δεν κάνω καλή γραφή.... απλά ζω στο πέρασμα του χρόνου.....

θα έρθει μια χρονιά, που θα φέρει ένα μήνα, που θα φέρει μια βδομάδα, που θα φέρει μια μέρα, που θα φέρει μια ώρα, που θα φέρει ένα λεπτό, που θα φέρει ένα δευτερόλεπτο και μέσ' το ιερό δευτερόλεπτο θα έρθεις........

Ιλυ.......

όλο ξεγλιστρά.....

χρόνια προσπαθώ
φυλακή να βάλω το φιλί σου
κι όλο ξεγλιστρά η γλυκιά σου αγκαλιά...

ιλυ..................................

πνοή ζωής....

 

ξυπνάς με ένα χαμόγελο κι αλλάζει όλη η μέρα, πνοή να δίνεις πάντοτε, μωρό μου ....

σκραμπλ.....

γλυκοχαράζει η αυγή και το φεγγάρι σβήνει
με είδε που ήμουν ξάγρυπνος και υπόσχεση μου δίνει

φίλε μου μη σκοτίζεσαι μην έχεις στεναχώρια
μα δυναμώνει ο έρωτας τώρα που είστε χώρια

κι αυτή να ξέρεις σ’ αγαπά και μου το λέει τα βράδια
πως τα φιλιά σου νοσταλγεί και τα γλυκά σου χάδια

κι άλλες βραδιές μονάχη της κάθεται και μιλάει
κι εγώ που την κρυφάκουσα λέει πως σ’ αγαπάει

φεγγάρι μου σ’ ευχαριστώ τα λόγια σου ελπίδα
όμως σε λίγο θα χαθείς κι υπόσχεση δεν είδα

φίλε μου στο υπόσχομαι στο επόμενο μου γιόμα
να ‘ναι μαζί σου η κοπελιά απάνω σ’ ένα δώμα

θα σας φωτίζω ολονυχτίς που θα ‘στε αγκαλιασμένοι
κι όλοι μαζί θα χαίρονται της γης οι ερωτευμένοι