στου αυτοκινήτου τα τζάμια, που έγλειφαν οι μεσημεριανές αχτίνες και η απογευματινή δροσιά, σ' αναπολούσε η ψυχή μου περιμένοντας.....
μέσα στ' άπειρα δευτερόλεπτα της νύχτας, πότε όνειρα θα με κυκλώνουν, πότε απ' την καρδιά το είδωλό σου θα 'ρχεται.....απόψε δε θα κοιμηθώ....
ιλυ........
ν’ άνοιγε η πόρτα και να μου χαμογελούσες και μια αγκαλιά μου τώρα εσύ να μου ζητούσες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου