όμορφη μέρα.....εικόνες σου φτερούγιζαν από κλαδί σε κλαδί....σαν να 'μουν δέντρο....
τόσο φως σήμερα, τόσο χειμωνιάτικο φως!..πώς να ταιριάξει η θλίψη με το φως?....
όταν η εικόνα σου έρχεται μπροστά μου, απέραντη φαντάζει η χαρά μου και απλώνω με σκέψη μου γλυκά να σ’ αγκαλιάσω....όταν δε θυμάμαι θυμώνω σαν παιδί, βασανίζω το μυαλό να βρει απάντηση....
ιλυ...........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου