προς τί καλόν, τί όφελος ηθέλησεν η τύχη,
κι εν τη αδυναμία μου επλάσθην ποιητής?
μάταιοι είν’ οι λόγοι μου, της λύρας μου οι ήχοι...
εάν θελήσω ευγενές αίσθημα να υμνήσω,
όνειρα είν’, αισθάνομαι...
παντού απογοήτευσιν ευρίσκ’ όπου ατενίσω,
κι επί ακάνθων πανταχού ο πους μου ολισθεί...
τα άσματά μου πλανερά του κόσμου είν’ εικών,
έρωτα ψάλλω και χαράν...
Καβάφης Κ.
...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου