το αλαρμ το τελευταίο.....

...

 

αν σ' αρνηθώ αγάπη μου,
να μ' αρνηθούν οι φίλοι,
χάδι ποτέ μου να μη δώ,
να μη φιλήσω χείλη.
αν σ' αρνηθώ φιλώ σταυρό
κι όρκο βαρύ σου κάνω,
αν σ' αρνηθώ αγάπη μου,
να πέσω να πεθάνω....

 I Love You....

 αγαπιέται άπειρα....

τα εικονιζόμενα ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα*

η θάλασσα και το δελφινοκόριτσο....

απ' τη θάλασσα μου αρέσει η γαλάζια, η κρυστάλλινη, η καθαρή, η όμορφη, η μεγάλη, η αληθινή, η υγρή, ή ήρεμη, που καμμιά φορά όμως αγριεύει ατίθασα κι αφρισμένα θυμώνει....

απ' τη θάλασσα αυτή αγαπώ αυτή που δείχνει το βυθό της, που φανερώνει τα πάντα της....και απαιτεί σεβασμό.....

...

«Η καταστροφή των Ψαρών»

... κάποιους δρόμους τους ερωτεύεσαι κι ας ξέρεις πως ποτέ δεν θα τον περπατήσεις...

Περπατώντας η Δόξα μονάχη
Μελετά τα λαμπρά παλικάρια

Και στην κόμη στεφάνι φορεί
Γεναμένο από λίγα χορτάρια
Που είχαν μείνει στην έρημη γη.

ιλυ...............................................

 καλημέρα ΟΜΟΡΦΙΆ

οι δρόμοι σου να είναι πάντα στρωμένοι με ρόδα...

...

πίστη και έρωτας...

 

πίστη, έρωτας, άνθρωπος, αγάπη, ....μέσα σ'ένα μικρό αντικείμενο....

σ' αγαπώ

σήμερα....

 μια μερα με αμηχανία, ....θα ’θελα τα δάχτυλά σου να γράφουν ιστοριες στα μαλλιά σου, να έλεγες αληθειες...ας πούμε πως ακουγες να ξεστομιζα καποιες αλήθειες, όπως, ότι είσαι η πιο ωραία γυναίκα του κόσμου, πως σ’ αγαπώ πολύ και άλλα τέτοια, απλά χιλιοειπωμενα....τα χέρια μου να διαγράφουν τις γραμμές του προσώπου σου και δυο ματια να με κοιτάζουν σαν παγωμενα στο χρονο.....ένα κύμα τρυφεράδας, δυνατο, που τα μέλη σου θα ’λυνε....ένα χάδι που θα σ’ έκανε να λησμονήσεις τοιπέρασμα του χρόνου...αλλά και τους όποιους κινδύνους...

τέτοια πράγματα θάθελα...

και θάθελα να σε φιλώ στον ώμο... χουχουλιασματα...

...

...δίπλα και.... μακριά...

...

 

ετοιμασίες...

ετοιμασίες για τις διακοπές... κάπως έτσι ετοιμάζεται η αναχώρηση...

τα καλοκαίρια εκείνο τον καιρό....

...

 

θαλασσινό ταξίδι.....

συναντηθήκαμε σε ένα θαλασσινό ταξιδι, που μοιάζει τελειωμένο κι όμως διατηρεί τα όργανα πορείας ώστε να πηγαίνουν τους επιβάτες στο πλήρες ταξίδι, με αλάθευστους ελιγμούς...

έγινες επιβάτης τότε που ακόμα ήταν στον ταρσανά έτοιμο να αγγίξει την αλμύρα...

ανεβηκες στην πλώρη κι άρχισε η θάλασσα να ανασαίνει κι η καρύνα να ισορροπεί.....το ταξιδι άρχισε... μείναμε μια χιλιετία σιωπηλοί πριν πούμε λέξη...στο ταξιδι είδαμε μικρές γοργόνες, όστρακα, αυγά ψαριών κι ονείρων  ευχές, λιθάρια, προσμονές, μαχαίρια βουτηχτάδων κι ο ένας στον άλλο δώσαμε όσα μας κατοικούσαν, μέχρι να ακουμπήσουμε μέχρι ν’ αγαπηθούμε.....

...

το ρόδι...

ευχές....

...

ο καθρέφτης...

κοιτώντας μέσα σε έναν καθρέφτη....

 το πρόσωπο που άλλαξε τη ζωή μου....

...

 

για σένα.....

για σένα μόνο να υπάρχω και να ζώ.....

 ...

προσπαθώ ξανά και ξανά, αλλά δε φτάνει...

κάπου σε χάνω, κάπου σε βρίσκω...
προσπαθώ να σε πιάσω να λες, μ' αγαπάς, σου λείπω....κάτι τέτοιο.... η επιθυμία μου να τ' ακούσω, μια επιθυμία που δε σβήνει αλλά θεριεύει....
μια καληνύχτα κι ένα σ' αγαπώ ίσα που προλαβαινω τα βράδια να σου πω....δε θέλω πια να σου γράφω, θελω να σου μιλώ...θέλω να σου κρατώ το χέρι, να νιώθω να ιδρώνει μέσα στη παλάμη μου....να νιώθω τη φρεσκάδα της ανάσας σου να δίνει πνοή και έρωτα.....να  χαϊδεύω τις μπούκλες των μαλλιών σου, να σου ψιθυρίζω γλυκιές καληνύχτες στ' αυτί.....θέλω να βλέπω το χαμόγελο σου όταν διαβάζεις κάτι από μένα, να βλεπω πως σε κανει χαρούμενη....
νιώθω τα πάντα, μα δεν μπορω το πιο δυσκολο...όταν δε βλέπω τα μάτια σου.....σ' αγαπώ Πολύ.....

να σπάσω τις γραμμές της άμυνάς σου...

δε σου ζητάω μια εκδρομή στην αγκαλιά σου
σαββατοκύριακο παρέα κι ως εδώ
θέλω να σπάσω τις γραμμές της άμυνάς σου
θέλω ταξίδι απ' τη γη στον ουρανό

με ένα στρατό τα βάζω
μα έλα που δειλιάζω
όταν μπροστά μου προσπερνάς,
όταν μπροστά μου προσπερνάς
να 'ξερα λίγο
να 'ξερα λίγο αν μ' αγαπάς

μπορεί να χαίρεσαι που κάνεις τα δικά σου
κι είμαι σταγόνα στο δικό σου ωκεανό
μα εφτά οι θάλασσες και θα τις βρεις μπροστά σου
ό, τι μου λείπει στη ζωή διεκδικώ...

...

σε μιά φωτογραφία...

 ...

 

αντιστέκεται και κουλουριάζεται...

 ...υπάρχει μονίμως μια κρυφή περιοχή του μυαλού που αντιστέκεται και κουλουριάζεται σαν σκαντζόχοιρος.....

ιλυ.......

 

...

πανσέληνος του Ιούνη....

κάθονταν κάτω απ’ το φεγγάρι και με νοιάζονταν,

κάθονταν κάτω απ’ το φεγγάρι και με μάλωνε:

χτες σ’ έλουσα, χτες σ’ άλλαξα, πού γύριζες,

ποιος γιόμισε τα ρούχα σου δάκρυα

και νερδαντζάνθια....

...

μια αναγνώριση....

 έχει ανάγκη ο άνθρωπος να νοιώθει πως η ζωή του καταγράφεται από κάποια μάτια, αλλιώς νομίζει πως είναι απροστάτευτος και εναντιώνεται χωρίς να το καταλαβαίνει....

όχι ότι επιζητούμε την επιβράβευση, η την αναγνώριση για ότι κάνουμε και γι'αυτό το κάνουμε....

Άξια......!!!...

...

 ο μάγος έκανε το θαύμα του.....

έγινε bingo σήμερα...

...

 

...

να φταίει αυτό?....

 να φταιει αυτό? ...

"μη κάνεις αυτό...", "μη κάνεις εκείνο...",...δεν ήξερα τι να κάνω τα χέρια μου.... αποπροσανατολιστηκα, ....άρχισαν να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες, ή μπαίνανε στις τσέπες και ξεχνιοντουσαν....στο μεταξύ ένα θεϊκό κορμι έμενε αχάιδευτο.....

...

αλλά έτσι είναι....

 έτσι είναι η ζωή.....

...

πώς....?

χαθήκαμε, φταιν’ οι αποστάσεις?

πως?...χαθήκαμε....

 ...

 Καλημέρα

...

σαν ξενος...

 λίγο πριν το αμετάκλητο τέλος...

...

σκότωσέ με ..

σκότωσέ με
για να μην σ’ αγαπάω
μακριά σου δεν αξίζει να ζω
σκότωσέ με
αν μπορείς σου ζητάω
μην σε νοιάζει αν θα χαθώ 

...

καλημέρα μυρουδιά μου ....

λουλουδάκι μου εισαι το ποίημα μου, η γραφή μου, το μυστικό κομμάτι της ύπαρξης μου, ο σωσίας ενός άλλου εαυτού πίσω από το σώμα που ακουμπώ....είσαι το άπειρο, το νυν και το αεί στο κοίταγμα μου, σε ότι βαθύτερα αναμένω και εναγώνια ζητώ....

μπήκα μέσα σου, στο είναι σου....άσε με δίπλα σου, άσε με στα χέρια σου, στο λόγο σου, στο καλημέρα, στο όνειρο, στη μυρουδιά σου, στο μπλουζάκι σου....

...

το ζεστό μαξιλαράκι...

βαζεις το κινητό στο κομοδίνο σου, σβήνεις το φως και πέφτεις για ύπνο...δεν κοιμάσαι αμέσως...αισθάνεσαι μια ζεστή ταραχή μέσα σου από αυτά που διάβασες σήμερα.... ήταν λίγο ακαταλαβίστικα, προσπαθησες να τα συνδυάσεις, να τα βάλεις σε μια γραμμή που να σου πηγαίνει....αν το κατάφερες σε πιάνει ο ύπνος γρήγορα, αν όχι κάποια στιγμή το ξανανοίγεις....προσπαθείς να σε ηρεμήσει, να ταιριάξει στ' όνειρό σου...το φως σβήνει....το ξημέρωμα το ξαναπιάνεις, για να ταξιδέψεις λίγο λίγο πιο πέρα απ' τη δική σου φαντασία.....ο χρόνος περνά...περιμένεις τον επόμενο χρόνο, που θα το ξανανοίξεις....μπορεί να μην αισθάνεσαι το ίδιο...συνεχίζεις.....θες το ζεστό μαξιλαράκι σου...

...

μια νέα Οδύσσεια...

μια νέα Οδύσσεια ...μια διαρκής τάση για την επιστροφή, μια γοητεία της νοσταλγίας που αναζητεί πάντα τον θησαυρό που έχουμε μέσα μας, μια διαδρομή που κάνουμε από το χθές στο σήμερα με βάρκα το λόγο, μια διαδρομή που δεν έχει τελειωμό, αφού όλο και νέοι μύθοι θα ελεγα κατά την Οδύσσεια του Ομήρου εμφανίζονται στο δρόμο μας..

...

θα βρεθούμε...

θα βρεθούμε και πάλι κάποιο δροσερό ανοιξιάτικο βράδυ βυθιζόμενοι στην αντανάκλαση κάποιας κόκκινης πανσελήνου σε άπατα νερά και θα συναρμολογήσουμε, τότε χαμενες μας στιγμές...

...

ταξιδεύω....

 γιαυτά τα μάτια σου....

τα μάτια σου τα πέλαγα...

πεθαίνω, ξεψυχώ....

...

 ...

είπα στο χρόνο να μη σε ξυπνήσει....

 Πάνω στο λόφο σού ‘στρωσα πευκοβελόνες

κι έριξα πάνω τους αχτίδες ήλιου κι από πάνω

σου ‘στρωσα ένα χαμόγελο να μην κόβεται το κορμί σου.

Κι είπα στο χρόνο να μη σε ξυπνήσει.

Ή, πιο καλά, να σε ξυπνήσει όσο μπορούσε αργότερα,

γιατί πολλές φορές τα πράγματα γίνονται μια φορά

κι ας είναι οι μέρες όλες ίδιες και ο ήλιος αιώνιος...

....

νύχτα....

 η νύχτα είναι η μισή ζωή και μάλιστα το καλύτερο μισό..... μπορώ να σ' αγκαλιάζω, να  κάνουμε έρωτα, να χανόμαστε ο ένας μέσα στον άλλον, να βλέπουμε όνειρα.....

...

 πιστός.........

...

 music 🎶

...

 

το μπλογκ έπαιζε......

για μιά Όμορφη μέρα...

 

ευγενές αίσθημα....

προς τί καλόν, τί όφελος ηθέλησεν η τύχη,

κι εν τη αδυναμία μου επλάσθην ποιητής?

μάταιοι είν’ οι λόγοι μου, της λύρας μου οι ήχοι...

εάν θελήσω ευγενές αίσθημα να υμνήσω,

όνειρα είν’, αισθάνομαι...

παντού απογοήτευσιν ευρίσκ’ όπου ατενίσω,

κι επί ακάνθων πανταχού ο πους μου ολισθεί...

τα άσματά μου πλανερά του κόσμου είν’ εικών, 

έρωτα ψάλλω και χαράν...

Καβάφης Κ.

...

θα σε βρω.....

εισαι μπροστά μου μα δε σε βλέπω, 

εισαι κάπου αλλού, βλεπω μια οπτασία

δεν ξέρω πού να σε βρω

δεν ξέρω πού να σε ψάξω

ακούω μια φωνή που μέσα μου μιλά για σένα

εικόνες του προσώπου σου που περνούν μπροστά μου

με κάνουν να ελπίζω ακόμη ότι θα σε βρω σιγά σιγά...

...

 

το πρόσωπο...

 υπάρχω λες...κ' ύστερα δεν υπάρχεις....

σαν να κλείνεις το ρήμα....δεν ξέρω σε ποιο πρόσωπο υπάρχω....

...

χαλαρώνοντας....

 μια πρωϊνή ματιά στη φύση χαλαρώνει,

Καλημέρα Αγάπη ...

...

Καληνύχτα Ομορφιά...

 

...

πλάσμα θεϊκό....

 με γη και θάλασσα έπλασαν το κορμί σου, κι από τα χείλη σου στάζουν στοιχεία θεϊκά....

...

ό,τι θέλεις.....

θάλασσα τα μάτια σου και χάθηκα βαθειά....μ’ όνειρο μοιάζει ο κόσμος φως μου, κι εσύ μοιάζεις με φύλλο γιασεμί...

σ’ αγαπώ

......κι ό,τι θέλεις σου δίνω..........γιατί σ’ αγαπώ......

...

 ...

από δύο μισά....

 κοίταζα τη θάλασσα όταν την είδα....μισή γυναίκα, μισή όνειρο...

δρόμος και χάος....

τα μάτια σου είναι δρόμος ερωτικός ..... στα μάτια σου γνώρισα το χάος της αγάπης....

...

λαχτάρα να σηκωθώ....

 το να ζεις μόνο δεν είναι αρκετό, πρέπει να έχεις Ήλιο, ελευθερία κι ένα μικρό Λουλούδι ... είπε .....

Κρίστιαν Άντερσεν

...

Καλημέρα

κλέφτης

 θα γίνω κλέφτης του αρνητικού αφού δεν μπορώ να διεγείρω τα θετικά σου....

....

αφοσίωση...

αδύνατο η καρδιά να βρει κάπου αφοσίωση πιο πολλή απ’ όση έχει...ς ...

...

βρήκα τη δύναμη ...

έκρυβα τα όνειρα που έκανα για σένα
και το κουράγιο για να τραγουδώ

πώς σ' αγαπώ, ω, ω, σ' αγαπώ

ω, ω, σ' αγαπώ, ω, ω, σ' αγαπώ

είδα τα μάτια σου να λάμπουν
η καρδιά μου θάλασσα με κύμα ταραγμένη
βρήκα τη δύναμη να τραγουδώ

πώς σ' αγαπώ...

Χάραμα...

 Πριν το χάραμα μονάχος εξεκίνησα και στο πρώτο μας το στέκι την αυγούλα γύρισα...

...

σοκολατίνα...

 

μια πάστα σοκολατίνα για μια κουραστική μέρα.....

...

 Καλημέρα

για μιά Όμορφη μέρα και τη νέα βδομάδα

...

ξεγυμνωμένη καρδιά...

 αισθητό είναι το τέλος των ημερών!...διαπεραστικό μέχρι τα κόκαλα! κι αυτό, γιατί υπάρχουν μερικοί γλυκύτατοι αισθησιασμοί που η αοριστία τους δεν αποκλείει την ένταση, κι η αιχμή του Απείρου, είναι η πιο κοφτερή....

ειναι μεγάλη η γλυκύτητα, όταν πνίγεις το βλέμμα σου στην απεραντοσύνη του γλυκιτατου βλέμματος....μοναξιά, σιωπή, ασύγκριτη αγνότητα των μελιων κορών..... ένα μικρό πανί που τρεμοπαίζει στον ορίζοντα, που το μικρό του μέγεθος όσο ζηγώνει όλο και γίνεται πιο ευδιάκριτο .....όλ’ αυτά σκέφτονται ανάμεσά μου, ή σκέφτομαι εγώ ανάμεσά τους.....σκέφτονται μουσικά, γραφτικά, χωρίς συλλογισμούς, χωρίς συμπεράσματα.......

οι σκέψεις, γίνονται γρήγορα πολύ έντονες....μια ενέργεια μέσα από την ηδονή γεννά μια στενοχώρια, ένα θετικό βασάνισμα.....το νευρικό σύστημα πονεμένο....

η διαύγεια,  η ευαισθησία της, η ακινησία του θεάματος, μ’ επαναστατούν… αχ!!! πρέπει πάντα να υποφέρει κανείς ή ν’ αποφεύγει αιώνια το ωραίο? σταμάτα να δοκιμάζεις τους πόθους, την αγάπη, τον έρωτα.....η Ομορφιά είναι μια μονομαχία, που σε κάνει να φωνάζεις πριν σταθεί πλάι σου......

ιλυ......

μιά εξομολόγηση.....

 

Καλημέρα...

 η εξοχή βρισκόταν στην ήβη/ και το πράσινο ασελγούσε, κραυγές τροπαιοφόρου θηριωδίας/ έσερνε ο Ιούνιος της υπαίθρου....πιανόταν και πηδούσε/ από κλαδί δέντρων και αισθήσεων...ταρζάν  ταινίας μικρού μήκους/ που κυνηγάει αθέατα θηρίαστη μικρή ζούγκλα μιας ιστορίας.....

Δημουλά

...

ποιητικά....

 

δρομολόγιο....

 δρομολόγιο.....

να .....

....θέλω άνθρωπο να δω, θέλω να συνεχίσω το όνειρο, .... μπορώ?

 να βλέπω ότι μ' αγαπάς, σα θησαυρό μ' αγγίζεις και χαμογελάς, ...μπορώ? 

να σε ξαναφιλήσω...

να σ' απαλλάξω απ' το θυμό, να μου μιλάς με πόθο χείμαρρο, ...μπορώ? 

να συνεχίσω τ' όνειρο κι αφού δεν είσαι δίπλα μου στ' αλήθεια εδώ, εγώ δε θέλω να ξυπνήσω... 

κι όλοι μου λένε, υπομονή, μια λέξη μόνο, πονάει πολύ, κι όλοι μου λένε, περνάει κι αυτό, μα με κερδίζεις κάθε λεπτό.... 

το μέλλον το 'χα δει: «εσύ κι εγώ» και μόνο αυτό... 

μα ξύπνησα....

στα όνειρα εμπόδιο η ζωή  και μόνο αυτή..... και ξύπνησα...

μου το 'παν, το καλό πάντα αργεί κι υπομονή.... 

μα ξύπνησα..... 

νόμιζα πάμε μακριά, ταξίδι ως το φεγγάρι σίγουρα, τρελά, μα ούτε πυξίδες, ούτε φως και πήγαμε στ' αδιέξοδο ολοταχώς, δειλά.... μια φυλακή το σώμα.....

... θέλω άνθρωπο να δω, θέλω να συνεχίσω τ' όνειρο, ....μπορώ? 

τα πάντα έχουν διαψευστεί, είμαι ένα με το χώμα, μα η ελπίδα ζει....

... ρωτώ, πώς αναπνέει ακόμα?...

μια φωτό.....

 

κάνει τους άλλους να φανταστούν......

...

 δείξε μου εκείνο το βλέμμα ξανά Πριγκίπισσα...μερικές φορές η αγάπη φαίνεται σε ένα μόνο βλέμμα...

...

ανατέλλοντας...

ἀνατέλλοντας ἕναν ἄλλο ἥλιο,
κάνοντας πιὸ ὄμορφα, πιὸ θαυμαστὰ τὰ μάτια,
καθὼς ἐλπίζουν νὰ σὲ ἰδοῦν, κρεμῶντας μιὰ λευκὴ ἀντηλιά…
κ’ εἶναι ἡ σκιά σου αὐτὸ τὸ φῶς ... ποὺ πέφτει
στούς κάμπους – στεφανωμένους μὲ πορφυρὴ αἰωνιότητα…
κ’ εἶναι ἡ σκιά σου αὐτὸ τὸ φῶς ποὺ μέ τυλίγει,
καὶ μὲ σηκώνει, μὲ κρεμνάει ψηλά,
στὴν ἄνοιξη τοῦ κόρφου σου!..

...

κορύφωση του συναισθήματος....

τον ερχομό σου πάντα περιμένω
και μέσα στην πικρή μου μοναξιά,
τραγούδι που σου λέω πονεμένο,
στον πόνο μου να βρω παρηγοριά.

τους δρόμους που ερχόσουνα κοιτάζω,
τις ώρες που διαβαίνουνε μετρώ,
του γυρισμού τις μέρες λογαριάζω,
αγάπη μου γλυκιά σε καρτερώ.

το γυρισμό σου πάντα περιμένω,
κι αν πέρασε τόσος πολύς καιρός,
δεν ξέχασα γι’ αυτό σου παραγγέλνω,
θα ζω με την ελπίδα ‘δω και ‘μπρος....

...

όταν οι νυχτες είναι φωτεινές....

αν δεν ακούσεις του αηδονιού τραγούδι μια νύχτα σκοτεινή, ποτέ δε θα γνωρίσεις τί θα πει αγάπη αληθινή.....

...

να κυλήσει ο Ήλιος....

 σε κοιτώ στα μάτια...... Καλημέρα....

για να κυλήσει ο Ήλιος ☀️ .....

...

άδικε ντουνιά....

 ......άδικε ντουνιά

άναψες τον καημό μου

είσαι μικρός και δε χωράς

τον αναστεναγμό μου...

...

είναι γαλάζια....

κράτα μια θάλασσα γαλάζια στην καρδιά σου...και αν στις φουρτούνες σκοτεινιάζει και μαυρίζει 'συ μη το ξεχνάς,.....η θάλασσά σου είναι γαλάζια.....

...

 

μέχρις εσχάτων...

στο θίασο που έκανε πρόβα για τη θεατρική παράσταση ο σκηνοθέτης συχνά επαναλάμβανε στους ηθοποιούς του:

«άμεσα βγάλτε έξω τον πυρήνα των συναισθημάτων, άμεσα εκτεθείτε.»


σκέφτομαι:

ό,τι εξουθενωτικά ζητάει κι η ποίηση, τον απόκρυφο εαυτό σου να εκθέτεις,
μέχρις εσχάτων....

...

σκύβω να χαϊδέψω....

έρχονται αθόρυβα οι μέρες μου – γάτες με πελματα βελούδινα, ταχύτητα αστραπής- τρίβονται μια στιγμή ανάμεσα στα πόδια μου... σκύβω να τις χαϊδέψω έχουνε κιόλας φύγει....

...

το μυαλό απέναντι στη δύναμη της ψυχής.....

 

Η στιγμή που περνάει και χάνεται

ily................................................................

σ' ένα ταξίδι.....της ζωής

 φίλες παράξενες και δροσερές

τις γνώρισα σ’ ένα ταξίδι

τις άγγιξα τις έπιασα το χέρι

μα αυτές γλιστρήσανε σα φίδι

και είπα: πώς τάχα να λεγόσαστε

για να σας ξαναβρώ,

μια και τόσο φανήκατε σήμερα βιαστικές,

κ’ αυτές μ’ αποκριθήκανε γελώντας:

δεν θα μας ξαναδείς

λεγόμαστε

Στιγμές…

...

ο Ήλιος ανετέλει ξανά....

τα όνειρα έχουν γλυκειά γεύση...

η σοκολάτα είναι η ζωή της....την τρελαίνει να βουτά το δάχτυλο σε ένα βάζο μερέντα και να το γεύεται.....

ιλυ..........

η απουσία δίκοπο μαχαίρι στη καρδιά...

 γύρισε κοντά μου, γύρισε κι όταν κουραστείς φύγε ξανα... μ' έχει πιάσει απελπισία η δική σου η απουσία δίκοπο μαχαίρι στη καρδιά 

γύρισε κοντά μου, γύρισε....

ιλυ.........................................

καλημέρα Χαρά .....

νά ‘ξερες πώς λαχταρώ τον ερχομό σου, Αγάπη, που ίσαμε τα σήμερα δε σ’ έχω νιώσει ακόμα, μα που ένστικτα το είναι μου σ’ αναζητά όπως τη γόνιμη άξαφνη βροχή στο στεγνωμένο χώμα!.....

ιλυ........

σημάδια στην άμμο....

 

τα λόγια είναι χαμένα...

 σήκω και δώσε μου κρασί τα λόγια είναι χαμένα

απόψε το χειλάκι σου θα ‘ναι το παν για μένα

κι όσο για τα ταξίματα και για τα κρίματά μου

τα βλέπω σαν τα κατσαρά μαλλιά σου μπερδεμένα

Ομάρ Καγιάμ.... φιλόσοφος, μαθηματικός, αστρονόμος, ποιητής....

ily................................................................

..."μια Χαρά..."

 πάντα έτσι να είσαι......"...μια ΧΑΡΆ..."

ιλυ........

σελιδοδείκτης...

 σελιδοδείκτης.....τον βάζεις εκεί που σταμάτησες για να θυμάσαι.....

ιλυ........................................................................

Καλημέρα.....

ένα χαμόγελο μπορεί να αλλάξει τον κόσμο σου......

Καλημέρα μωρό μου......

ιλυ................................................................

 

τραβηχτό.....

ιλυ........

... ατομικό φαρμακείο....

η θερμοφορα σου.....

Πάντα χρειάζεται. Πάντα χρειάζεται δίπλα σου. Στις μικρές και τις μεγάλες χαρές. Στις καταστροφές και στην αρρώστια. Στον αέρα και στις βροχές. Στον ήλιο και στη θάλασσα. Πάντα χρειάζεται να υπάρχει ένας άνθρωπος δίπλα σου. Αυτός είναι όλα μαζί τα φαρμακεία και τα φάρμακα του κόσμου.....

Μάνος Ελευθερίου

ιλυ...........

συνεχίζεται....

 ηθελε να δείξει το έργο της, βρήκε έναν παλιό τοίχο, έστεισε τα "συμπράγκαλά" της απέναντι και .....

 

 ιλυ .............

 

καλημέρα....

ιλυ........
 

σαν....

 πέφτω, στροβιλίζομαι.... και τότε νιώθω το αίμα σου στο δίχτυ των φλεβών μου, το πέταγμά σου στις φτερούγες μου

και νιώθω πως είμαι εσύ που μέσα σου φοβάμαι, πως είσαι εγώ που εντός μου γαληνεύεις, 

πως χύνεσαι όλη μέσα μου....

πως όλος

λαμποκοπώ στη φωτεινότητά σου...

...σαν να μου γνέφεις απ' τα βάθη.....

ιλυ........

υπομονή.......για τις δυσκολίες στη ζωή.....

 ......ο δρόμος σου στενός

......βράδυ πρωί

για συντροφιά μια συννεφιά

υπομονή, υπομονή, υπομονή

κάντε υπομονή

κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός.....

κάντε υπομονή

....κάτι θ' ανθίσει στη γειτονιά.....

ιλυ...,...............